PİSİKOPAT JİMİN

🍁ROMEONUN KIRIK KALBİ🍁

-MÜZİKLE OKUYUN!!!!!

JİMİN'DEN

uykumu almıştım artık uykum yoktu arabamın anahtarını alıp dışarı çıktım arabaya binip yola çıktım biraz ilerledikten sonra sahil kenarına gelip durdum arabadan inip sahilde oturdum hava güzeldi gece ise daha güzeldi sanırım sabaha göre geceyi daha çok seviyorum her yer karanlıktı derin nefes alıp yere uzandım denizin sesi rahatlatıcıydı gök yüzüne bakıyordum kafamı çevirdiğim de benim gibi gecenin bu saatin de yürüyen biri var dı ayakkabılarını çıkarmış yürüyordu kafamı tekrar gök yüzüne çevirdim fakat benim tarafıma yaklaştığın da bi anda çığlık atıp ayağını tutup bağırmaya başladı biraz bekledim ber ki susar diye kafa mı kaldırdığım da yere oturmuş ayağındaki dikeni çıkarıp küfür etmeye başladı dikene
tüm deliler beni bulur zaten.

"Küfür edeceğine ayakkabılarını giysene berki o zaman diken batmaz ne dersin"

"Doğru ben hiç düşüne medim ya bilerek ayakkabılarımı çıkardım ben"

"O zaman dikenine de katlan kendi düsen ağlamaz lafını duymadın mı "

"Duydum ben ağlamıyorum zaten "

Derken sesi titremeye başlamıştı

"Cidi misin sen yoksaa gerçekten ağlıyormusun"

"H hayır tabi ki "

Ayağa kalkıp yanına gidip oturdum

"Emin misin "

"Evet"

"Peki tamam bur da ne işin var bu saate "

"Öylee
 hemm sana hesap verecek değilim"

"Haklısın değilsin yine de bu saate gezmen tehlikeli ondan dedim iylik te yaramıyor siz kızlara "

"Hmm doğru"

Diyip sutu ayaklarını kumdan temizlemeye başladı

"Hem senin bur da ne işin var bana diyeceğine kendine bak evin mi yok senin gelmiş bur da uzanıyorsun  "

"Delimisin insan böyle güzel bir geceyi evde geçirecek değil ya"

"Hmm"

Yüzüne baktığımda karanlık olduğu için anlayamadım

"Sanırım senin bir derdin var söylemek istermisin bana yani nede olsa seni bir daha görmüycem ya"

"Benim derdim mi ımm biraz var yani evet bayağa var yani büyük bir derdim ama senin önce ne derdin var bana onu anlat senin de var gibi kim se gece nin bu saatin de bu karanlıkta oturmaz aslında yani ımm ben önce anlatamam tanımadığım bir insana sen anlat ki ben de anlatayım "

"Tamam ama bu gece ikimizin arasın da kalıcağına bana söz vermeni istiyorum tamam mı"

" söz veriyorum ikimiz arasın da kalacak"

Nedeni ni bilmiyorum ama ben ilk kez  hayatımı bir insanı anlatıcaktım hem de tanımadığım bir insana garip hemde çok garip

"Yarın benim için kötü bir gün aslında ben hayatımı kimseye şu ana kadar dertleşmemiştim"

"Aa ne tesadüf ki benim için de kötü bir gün ama yani ben de hiç hayatımda ki yaşanmışlıkları kimseye anlatmadım neyse sen anlat lütfen"

"Sorun değil
yarın benim için aslında kötü bir gün ben bundan tam 10 yıl önce annem ve babam la birlikte başka bir şehre tatil için gidicektik ama tatile tam gidecekken bizim arabayla bir kaç adamın uğraştığını gördüm pek takmamıştım sonuçta çocuk yaşta ne anlaya bilir dim ki ardın dan annem ve babam arabaya binip arabayı çalıştırdığın da araba gözlerimin önün de patladı ben hiç bir şey yapamadım bu aileme yapılan bir tuzaktı küçücük yaşta ailem gözlerimin önün de küle dönüşmüştü hiç bir şey yapamamıştım sadece bakıyordum şimdi ise büyüdüm o çocuk hiç çocukluğunu yaşayamadan büyüdü ve yine bir şey yapamıyorum yıllar geçti ve o masum çocuk kalpsiz birine döndü nefes almak bile o kadar zor geliyordu ki o evi terk ettim başka bir yere taşındım berki unuturum diye ama unutamadım hala gözlerimin önün de o araba ya binişleri ve patladığı an var ve benim ailemin yarın ölüm yılı o eve gidicem ve ona bunu yapanlara tek tek ödeticem bu hayata rahat yaşayamadılar bari yatıkları yerde rahat olsunlar  "

Bulanık görmeye başlamıştım sanırım gözlerim dolmuştu uzun zaman sonra ilk kez gözlerim dolmuştu yanım daki kız bana sarılmıştı "sormamalıydım çok üzgünüm " demişti kulağıma fısıldayarak ve çok garip ama uzun zaman sonra gözümdeki yaş ilk kez yanağımdan süzülüp akmıştı ardın dan bana sarılmayı bırakmıştı

"Ş şey umarım huzurla uyurlar
ailenin başına gelen için çok üzüldüm hata senin yerin de olsaydım aklımı kaybederdim bence sen çok güçlü birisin inan bana aslında yaşadıklarımız benziyor biraz  ben de 12 yaşın dayken annem çatı da öyle çıplak ayaklarıyla geziyordu ilk başta bir şey   anlamamıştım ama annem en uçta durunca babam bağırmaya başladı ama annem ağlamıyordu duymuyordu sanki bi anda kendini aşağı atı gözlerimin önün de kendini atmıştı benim de elim den bir şey gelmemişti biliyormusun napabilirdim ki babama sorduğum da pisikolojisi bozulduğunu söyledi yani öyle benim ki de"

"Sen nasıl dayandın peki"

"Hayır aslında ben dayanmadım ben aklımı yetirmiştim inthar etmeye kalktığım da baba mı düşündüm onu bu hayata bu acılar çok gelirdi o da dayanamaz dı sadece ben kalmıştım  her gün ağlıyordu ben babam için yaşadım onun için dayandım aslında on dan bir gün bile ayrı olmak canımı acıtıyor yarın başka bir şehre gidicek ve bir kaç günlüğüne ama ben şimdi den o ev de nasıl o bir kaç günü geçireceğimi düşünüyorum "

"Annen umarım huzurla uyur "

"Umarım"

İkimiz de sesiz kaldık ardından tekrar ilk o konuştu

"Aslında ben nerden bu konuya geldim bilmiyorum benim derdim başka yarın aptal bir çocuk bir günlük sevgilim ol dedi ve telefonumu almış beni tehtit ediyor benim annemle videolarım var fotoğraflarım var eğer onlara bir şey olursa dayanamam ben"

"Nee cidi misin"

Bu saraydı  beni tanımamıştı ben de onu aahh şaka gibi dünya gerçekten çok küçük beni tanımamıştı tanımasını istemiyordum aslında ama bilmiyorum

"Ne oldu sen neden bi an şok oldun ki"

"Ben mi yani annenin resimlerine bir zarar gelirse üzülürsün ve o çocuk ta ne kadar pis biriymiş yaa "

"Evet öyle çok pis hiç bir fırsatı da tehtit için kaçırmıyor umarım yarın verir telefonu mu "

"Umarım"
Gerçekten şu anki halimize tuaftı

"Şey neyse geç oldu ben gidiyim ismin ne bu arada"

"Şey benim adım ji jimin "

Diyip ayağa kalktım " jimin mi ?"

"Yok canım sen o olamasın isim benzerliğidir kesin"

"Kesin"

Diyince o da kalktı neyse ben gidiyim

"İstersen seni eve kadar bıraka bilirim yok hayır gerek yok evim yakın da"

"Emin misin"

"Evet eminim gerek yok"

Diyip yürümeye başladı
Bende arabaya binip eve gittim yaşadıklarına gerçekten üzüldüm ve kendimi ilk kez bu kadar sakin ve huzurlu hisediyordum  onlayken  içim de huzur vardı yoksa ben yok canım daha neler  eve gidip duş almıştım ve yata atım kendimi saçma ama tebesüm yüzümdeydi

SARA'DAN

eve doğru yürüyordum o jimin olamazdı dimi yani isim benzerliğiydi yani bunca şeyi yaşadığı için mi insanlara bu kadar kötü ve kaba davranıyordu onun için çok üzülüyorum şu anda kalbim acıyordu
 Hata dünya gerçekten çok küçük hata kendine çok pis biriyim diyişı geldi aklıma gülmeden edemedim gerçekten şimdi benim olduğumu anlayınca dalga gecmiş benlen bi anda kendi kendime gülmeye başladım sokak ortasın da ve ona anlatığım şeyler aklıma gelince gülmeyi kesip eve gidip odama atım kendimi ve uyudum.

-EVET UP UZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM İKİ BÖLÜMÜ DE PAYLAŞTIM

-UMARIM BEĞENİRSİNIZ YILDIZLARINIZ ELLERİNİZDEN ÖPER BİR BASI VERİN EMEĞE KARŞI GÖRÜŞMEK ÜZERE BİR DAHA Kİ BÖLÜM DE BB CANLARIM😍😍😍😍😍😘😙😙😚😙😚😘😙😍😙😘😚😚😚😘😙😙😍😘😘😚😚😙😍😍😘😘