The Never Ending Story [Slow Updates]

Chapter 3

Kei's POV

Wala na! Sira na araw ko, sirang-sira na! Sinira nung Suga na yun! Nakakairita! Pag ako napuno sa lalaking yun tatanggalan ko yun ng bagang kasama na gilagid niya. Napaka grrr!! -_-

Okay na sana yung pagkuha ko ng mga pictures kanina eh ku----

Speaking of pictures.. Siguro enough na yung mga nakuha kon pictures. Yaan na nga! Wala na ako sa mood kumuha pa ng mga pictures today. Psh.

"Okay lang yan Kei, maganda ka pa rin naman." Bulong ko sa sarili ko

Uuwi na lang ako. Wala namang magandang mangyayari dito sa akin kung magi-stay pa ko.

"Kei! Kei right?" Lumingon ako sa nilalang na tumawag sa akin.

Sinabayan niya ako sa pag-lalakad ko.

"Ah oo ako nga." Sabi ko

Teka--

Wait---

Kabarkada to ni Yoongi ah! Yung matangkad na lalaki.

Oh eh ano naman ngayon Kei?!

"Ah... Kim Namjoon nga pala~" sabi niya

"Ah. Hello" sabi ko at nginitian ko siya.

"Pasensya ka na nga pala kay Yoongi ha. Ayaw mag-paawat ng hormones kaya nagpaulan ng hilaw na itlog. Sorry talaga~" sabi niya at nagbow pa siya ng nag bow

"Hala ayos lang yun, naiintindihan mo naman na may diperensya yung lalaking yun"

Natawa naman siya.

"Magkakilala pala kayo ni yoongi?" Sabi niya

"Hin--- Ah Oo."

"Kayo ah!! Yiiieeee!" Panunukso niya sa akin

Probema neto?!?!?!??!

"Tupang--- Tigilan mo nga ako!"

"Hindi mo sinabi na magkaaway kayo since inire kayo ng mga ina niyo. Tska pagibig nga naman." Sabi niya

Pagibig? Nasaan ang pagibig dun? Sa fwet ng ina namin?

"Saan mo naman nadampot yang walang kwentang kwentong yan?" Sambit ko

"Kay Sugababes mo. Sabi pa nga niya ang ganda ganda mo daw noon tapos kahit na lagi mo siyang inaaway noon crush ka niya. Hahahaha yiiiiee kinikilig ako~"

Kinilig pa ang loko.

"Buti hindi ka kinilabutan sa mga sinasabi mo?" Sabi ko

"Sige. Mauuna na ako sayo baka di ko na masikmura yung mga susunod mo pang sasabihin. Salamat sa time mo. Bye!" Sabi ko at nagbow ako sa kanya at iniwan ko na siya

Dumidilim na rin ang langit, mukhang uulan pa. Di pa naman ako nagdadala ng payong, thank you ah -,-

*insert thunder sound*

Binilisan ko na ang lakad at baka umulan ba bigla.

I preferred to run now insted of walking. Magkakasakit pa ko, nararamdaman ko na kasi ang pagpatak ng ulan.

Hindi rin nagtagal lumakas na ang ulan.

Wow, ang lakas maka korean drama ng eksena ko rito, walking under the rain, walang payong at wala ring kasama.

*run run run run*

You better run run run run run~

Sige kanta ka pa Kei. Sabagay, kung di ba ako kakanta hihinto ang ulan?

Since malakas na ang ulan dito muna ako sa isang convinient store sumilong. Sana humina na yung ulan...

Yoongi's POV