3

43 1 1
                                    

Aang dalej się śmieje.

- Nie śmiej się - minka smutnego pieska.- Chciałeś mnie zjeść! - Terren wymachuje rękami na boki. Obraża się.

Siada i wyciera łzy śmiechu.

- Sorki, ale byłem ciekawy jak zareagujesz.

- Jesteś okropny - uśmiecha się lekko, ale nadal jest obrażony. Patrzy na Aanga.

- Chłopcy - Katara spojrzała na nich spode łba. - Spokój, błagam.

Nie reagują na jej słowa.

Katara przewraca oczami. Wstaje i rozgląda się po pokoju.

- Ktoś głodny? - podchodzi do szafki.

- Ja nie - stwierdził Sokka.

- Też nie - Aang leży na ziemi.

- A ty tato? - pyta Terren, zwracając sie do starca.- Aang! Nie leż na ziemi, bo się rozchorujesz! - zagania go. - Do łóżka już!

Tym łóżkiem była sterta dwóch kocy ułożona z boku pokoju.

- Nie - fuknął.

- Nie, ty coś zjedz, ja jestem już stary, a przed tobą całe życie synu.

- Wsta-waj! - mruczy, starając się podnieść Aanga za ramię do góry, ale jakoś nie wychodzi. - Nie jestem głodny, tato - mówi, odwracając się na chwilę w jego stronę.

Aang korzystając z nieuwagi przeciwnika łapie go za rękę i przyciąga go do siebie. Terren upada na niego. Ich twarze dzieli centymetr.

- No hej - odsuwa się na bok i zaczyna się śmiać. Próbuje ukryć rumieńce.

-...mężczyźni. - mruknęła Katara.

~~~

Kikku nagle przewraca Zuko na łóżku tak, by był plecami do niej, i przykrywa go kołdrą.

- Śpij - ziewa.

- Śpię - mruknął Zuko i odwrócił się ponownie w stronę dziewczyny, podpierając się ramieniem.

- Właśnie widać – znów ziewa. – Dobranoc.

Uśmiechnął się. Jest ranek, a słońce wita ich przez okna. Nagle zesztywniał.

- Czy wszystko ok z twoim fletem? - zapytał z nadzieją.

- Nie wiem, nie oddałeś mi – mówi sennie. - Poza tym możesz go sobie wziąć, wyrzeźbię sobie nowy. Spojrzał na nią niezrozumiale.

Wstaje i chwiejąc się wychodzi z pokoju.

- Już nie zasnę - mruknęła. Zachichotał cicho. - Dobranoc.

- Czekaj! - zawołał za nią.

- Co?! - odpowiedziała ze schodów. Chciał o cos zapytać, lecz szybko się rozmyślił.

- Już nic!

Po chwili słychać huk, a zaraz po tym syknięcie dziewczyny. Wybiegł z pokoju jak oszalały i zbiegł po schodach.

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Aug 21, 2020 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

I'm Sorry || Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz