Şafak yokluğunla sınıyor yine
Gece ağrılı düşlerimden aldı nasibini
Yıldızlar üşüdü ellerim zemheri
Sevdanı yudumladım kıyılarıma vuran yüreğinden
Oysa çoktan vazgeçmiştin canımdan can !
Kurşunladın düşlerimi
Sinemde hançerinin sızısı kaldı işte o an…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN ÖNCE BEN
PoetryAynı yüzleri ve aynı hataların yapıldığını görmek ve buna rağmen sakin, anlayışlı kalmak oldukça zor. Bazen sesimdeki tahammülsüzlüğü kendim de duyabiliyorum.
