Atleast We Met [ KenTin FF ]

Prologue

Nasa Airport ako ngayon, kakababa lang ng plane, awit kapagod. It's been 6 years.. Namiss ko ang Pinas.

My beeped, i recieved a Message from Stell.

From Stell:
I'm sorry Jah, hindi ka naman masusundo ni Sej. Nagkaroon bigla ng  Meeting. Pero may pinakiusapan naman kami na magsusundo sa'yo, Message me if naka land ka na. Btw, we'll see you later sa condo ka na dumiretso.

Agad ako nag reply kay Stell para makita ko na agad ang Sundo ko.

To Stell:
I'm already here sa labas ng Airport, pwede pakitawagan yung susundo sa'kin? I'm tired i wanna rest na.

After that binulsa ko ang phone ko at bumalik sa loob ng Airport. Hinanap ko ang Starbucks para hindi ako mainip sa pag-intay.

Nang mahanap ko na ang Starbucks ay pumasok na agad ako at umorder nalang ng coffee and pancakes.

Pagkatapos ko umorder ay humanap ako ng bakanteng upuan, nang magsimula ako kumain biglang nag vibrate ang phone ko. Si Stell na siguro 'to.

From Stell:
Jah, malapit na yung susundo sayo.

To Stell:
Okay, pakisabi nandito ako sa Starbucks.

Binilisan ko na ang pagkain ko maya maya ay may kumalabit sa'kin.
Nang tignan ko kung sino yon ay literal na natigilan ako.

What the actual fuck..
Bakit siya pa? Bakit si Ken punyeta.

Tara na, traffic ngayon mainit pa. Sabi niya naman sa'kin kaya tumayo na ako.

Bakit ikaw? Iritang tanong ko

Anong ako? Painosenteng tanong niya pa.

Bakit ikaw ang sumundo sakin? Iritadong tanong pabalik sakanya.

Bakit hindi? Pamimilosopo niya pa.
Tara na. Sabi niya pa at kinuhan ang isa kong maleta.

Wala na ako nagawa kaya sumunod nalang ako sakanya.

Naglakad kami tungo sa parking lot.

Buti nalang nasa bungad lang ang kotse niya, ayoko maglakad ng malayo masyadong mainit.

Kinuha niya ang mga bagahe saka nilagay sa likod ng sasakyan niya. Pagtapos ay pinagbuksan niya ako ng pinto sa may front seat.

Swerte mo ikaw una kong pinasakay dito. Nakangiting ani ni Ken.

Inirapan ko lang siya, lol maniwala sa'yo.

Sumakay na ako, tapos sinarado niyo na ang pinto tapos ay umikot siya para pumunta sa kabila. Nang makasakay siya ay inistart niya na ang sasakyan at nagsimula nang mag maneho.

Tahimik lang ang byahe namin...
Walang nagtangka na magsalita, kaya kinuha ko nalang ang earphones ko at nagpatutog. Matutulog nalang ako.