Anderson Series: Married To A Talkless Girl

CHAPTER 51

First dream

Alyssa's POV

My grandma and grandpa looked at me in a shock face. I am not lying to them. I never lied to my grandparents. I really dream it when I was asleep. 

I saw that grandma cleared her throat from shock, "Tell me what you see in your dream, my dear." 

I saw a woman who has a child with her arms. Holding the child in one of her arms and holding her child's little fist. She hums and sings with in her beautiful voice. I look around of where am I. I think I am in a garden? It is full of flowers. Some of them are bell flower, daisies, lavender flowers too. There are a lot of them. 

I saw a man, walking towards the woman and her child is still in her arms. She looked up and walk towards the man who just arrived and give her a big hug. They look at each other and kiss each other's lips. 

The  man looked in the child that the woman's arms. Hearing those soft and gentle moans from the baby makes my heart softened. 

"Can I hold her?" the man asked to the woman. 

I saw that she smiled at him, "Of course."  Ibinigay niya naman yung sanggol na nasa kaniyang mga bisig at inilipat ito sa bisig sa lalaking kasama niya. Nang nasa bisig ng lalaki ang sanggol the child felt that the presence of she was isn't the woman. The child tries to cry but the man stop it by give it a hum and a small shake in his arms, trying to calm down the baby. 

"Hush, now, my little angel, I'm your daddy. Da-ddy. Okay? No need to be afraid of." the man said to the child in his arms. 

The woman giggles in his side, "You know what dear. I think she needs to be used to your presence. Lagi ka na lang wala sa bahay kasi. Kaya ayan, pati sariling anak mo hindi ka na kilala." 

"Hindi mo naman ako masisi dear. Kailangan ko manatiling stable ang companya ni Dad. Yun na lang yung kinukunan natin na panggastos natin araw-araw."  

"Bakit mo kasi hindi mo ko pinapayagan magtrabaho? Ayan tuloy, nahihirapan ka." Alalang sabi ng babae sa kaniyang asawa. 

"Alam mo naman na gusto kong nakaupo ka lang sa bahay at walang ginagawa kundi nagaalaga ka na lang sa anak natin diba? While you are in the same roof with me, I want you to be treated like a queen dear and also I want to spoil you. Gusto ko lang naman mabigay ang gusto mo." 

"That's the problem! I don't want to be spoiled! Nakakabagot na sa loob ng bahay natin, dear. Hanggang  pagaalaga na lang ako sa anak natin. Hindi naman ako makagawa ng mga gawaing bahay, kahit paghuhugas lang ng pinggan kasi pagnalaman mo na naghuhugas ako ng plato magagalit ka sa kanila." napanguso naman ang babae sa kaniyang asawa matapos niyang pagsabihan ito. 

"Dear, wag ka ng maku--"

Hindi pinatapos ng babae ang sinabi ng lalaki dahil inunahan na niya ito. "Hindi kita kakausapin. Akin na nga yung anak ko!"  galit na sabi niya sa lalaki at tinatangkang kunin ito sa mga bisig niya. Kinuha ng babe ang kaniyang anak at hindi pinansin ang lalaki at naglakad papalayo sa kaniya. 

Hinawakan ng lalaki ang balikat ng babae nanng hindi pa ito nakakalayo sa kaniya. At niyakap niya ito mula sa likod. "Mainitin talaga ang ulo ng asawa ko. Matampuhin pa, wag mong sabihin na may nabuo na asawa ko?" 

Agad napalingon ang babae sa kaniya, "Hindi mangyayari yan, wag kang umasa na may mabubuo pa kasi hindi na tayo gagawa ng anak. Bahala ka nga ljan!" sabay iwas sa ng babae ng tingin sa lalaki. 

Bago pa siya ng lakad ulit, hinawakan niya ang magkabilang braso ng babae. He holds her chin to lean her head in front of him, "Oo na, hays, I'll agree that you will work at home."  

Nagpalit nang aura ang babae nang malaman niyang pumapayag ang lalaki sa kaniyang gusto. From a mad aura it changes it into joyful face, "Really? You don't mind?"

Umiling ang lalaki sa kaniya, "I don't mind, besides, it is the only way that it will makes you happy then I'm okay for it. Tska ayaw kong magalit ka sa akin at hindi mo ako pinapansin dahil lang sa maliit naproblemang yan."

Niyakap ng babae ang lalaki pero hawak-hawak niya parin ang sanggol na nasa kaniyang mga bisig. Niyakap ng lalaki ang babae pabalik. "Thank you dear."  

Humiwalay ang lalaki ang pagkakayakap sa babae at hinawakan ang magkabilang pisngi niya, "I love you dear." 

Ngumiti ang babae sa kaniya, "I love you too, dear."  At hinalikan ng lalaki ang babae sa kaniyang mga labi.

Napangiti naman ako sa kanilang dalawa. Everything stopped like someone controls the time. Tumingin ako sa paligid, it's really weird. I'm still in my dream right now, right I am. But why do I feel it's real? They don't sense my presence so that I walked towards them. I looked at them, they are really perfect to each other. And I stopped to the face of the looks of the baby. 

What a sweet child, gentle and soft. Like a gem stone that must be cherished.

"I woke up and that is all what I saw." I said to my grandmother. 

"Anything else?"

Napahawak ako ng ulo ko na biglang kumirot, "That's all grandma." Naramdaman ko ang paghawak sa akin ni Dark sa magkabilang balikat ko.

Napansin ko ang malalim na pagbugtong hininga ni grandma kaya na patingin ako sa kaniya, "I think it's a slow process but at least they are showing of the start." Napakunot ako ng noo sa sinabi ni grandma. What does she mean start? 

"Grandma you mean hindi pa yun ang makikita ko?" tanong ko kay grandma. 

"Oo apo, at habang tumatagal mas lalong sumasakit ulo mo hanggang maabot iyon sa rason na kung bakit manatiling sekreto ang historya ng mga Anderson." paliwanag ni grandma sa akin. "At tska sabi nila na hindi pa napapanaw ang kaluluwa ng pinakaunang Anderson sa dugong Anderson." 

"Paano mo ito nasasabi, grandma? Nasubokan mo na ba ito noon?" tanong ko kay grandma.

Umiling si grandma sa akin, "Kagaya ng sinabi ko kanina apo, ang mga dugong Anderson lang ang pwedeng makita ito. Hindi pwede makita ng ibang tao ito kundi ang may halong dugong Anderson lamang ang makakakita." sabi ni grandma sa akin. Napatingin naman si grandma kay grandpa.

Huminga siya ng malalim bago ng salita, "Nakita ko rin yan apo. Nakita ko lahat-lahat noong magkaedad pa tayo." 

Natigilan ako sa sinabi ni grandpa, "Pero teka diba akala ko yung nakakaalam kung saan ang libro at kung ano ang nasa loob ang pwedeng makita yan?" tanong ni Dark sa kanila ni grandma at grandpa. 

"Sa puntong ito, hindi lang ang may nakakaalam na kung saan ang libro ang nakakakita ng panaginip na ito." singit ni papa. Kaya napatingin kami sa kaniya.

"Sa totoo lang, nagkaroon din ang ama ni Alyssa nagganitong panaginip, Dark." dagdag ni mama. 

Bilang tumahimik ang bumalot sa paligid matapos sabihin ni mama ito. Tumayo si grandma sa kainyang kinauupuan. Napatingin naman ako sa kaniya. Lumapit si mama para alalayan siya. "Ang mabuti pa bumalik na kayong matulog. Taposin mo na ang paginom ng gatas apo. Makakatulong rin yan hindi lang para makita ang nakaraan kundi sasakit ang ulo mo sa pagpanaginip sa lahat." 

Tumango ako kay grandma, "Opo, grandma." 

"Magpahinga na kayo at matulog. Layo rin ang binahe niyo papunta dito.  Mauna na ako apo. Bukas na lang tayo magusap tungkol dito." sabi ni grandma. Tumayo rin si grandpa sa pagkakaupo. Inaalalayan naman ni papa si grandpa.

Ngumiti ako sa kanila, "Goodnight grandma, grandpa." sabi ko sa kanila nang makaalis na sila sa sala. Kinuha ko ang basong gatas na nasa center table na nasa harapan ko at ininom ito ng diretso. 

Pagkatapos ay inilagay ko na ang baso sa center table.