To be With You (completed)

30

Ng umuwi ako sa mansion ay halos magdamag akong humagulgol sa kwarto namin ni Clyde, isama pa ang pagka late nitong umuwi..

Alas 2 na ng madaling araw ng marinig kong bumukas ang malaking gate senyales na may dumating, and Clyde's car was there..

Hindi ako natulog sa kwarto namin, instead dito sa guest room ako natulog, ikinulong ang sarili at dahil andyan na ang magaling asawa ay pinilit kong pigilin o hinaan ang pag iyak.

Pero pano? Pano nga ba pipigilan ang bugso ng damdamin sa labislabis na pagiyak gayong sobra sobra na ang sakit?

I tried to understand everything even him, I try my best just to accompany him, kahit pa ang kababaang dignidad ang kapalit nuon..

Mabilis na natakpan ang bibig ko ng marinig ang boses ni Clyde sa labas na hinahanap ako..

"Where's my wife? She's not in our room" nababakasang pag aalala at pagtataka sa tinig nito..

"Isa ho sa mga guest room nyo natulog si ma'am sir" anang sagot ng kasambahay nito..

"Why?" Bakas parin ang pagtataka nito..

"Hindi ho namin alam sir, kaninang pag uwi niya galing sa check up ay mabilis lang itong umakyat at sinabi saaming sa guest room sya matutulog at wag na wag nadaw ho sya kakatukin" mahabang anya pa ng kasambahay

Ilang minutong nanahimik sa labas at huli ko nalang nasundan ay ang mababang pagbuntong hininga nito..
At ang papalayong yabag ng mga paa nito sa kwarto ko..

Mabilis kong ibinaon sa mga palad ko ang aking muka upang umiyak doon..
He didn't find me instead he let me to sleep in other room..

Hahahaha.. b-but i still can't let him! Tama! Hindi ko muna susukuan ang asawa ko..
Halos magkanda sinok sinok na ako sa kakaiyak..

Naalala ang papalapit na kaarawan ng asawa at mapaklang ngumiti..
Maybe I will give myself a limit..
I need boundaries to protect myself to broke into piece..

I... I just... I just can't leave him right now. Baka may pag asa panaman na maisalba ang pamilya namin hindi ba?

Napasuntok ako sa sariling dibdib ng halos hindi na ako makahinga..

Sa sobrang sakit at pagiyak ata ang dahilan kung bakit pagka kinaumagahan ay sobrang sakit ng lalamunan ko..
Pumunta ako sa bathroom para makapag sipilyo at hilamos nadin..

Ngunit ganun nalamang ang pagbagsak ng magkabila kong balikat ng makitang halos hindi na makilala ang sarili..
Sobra ang pmumugto ang mga mata at magulo't sabog sabog ang mga buhok..

Mabilis akong naghilamos at nagbabakasakaling mababawasan ang sakit ng ulo at ang pamamaga ng mga mata..
Nagtagal pa ako sa kwarto dahil natatakot akong makita nila ang mga mata ko..

Hindi ko dala ang makeup kit ko, andoon sa kwarto namin ni Clyde.
Napabuntong hininga ako at pilit na iniisip ang mga unang gagawin..

Binabad ko ang sarili sa bathtub lalo na ang muka at wala ng pake ko malalamigan..
Paano ko sisimulang iligtas ang nababaleng kahoy saamin ni Clyde kung kahit ang sarili ko ay tumatangging makita at silbihan siya?

How should I start if I know in myself na hindi ko sya kayang patawarin sa mga nangyayari, pero ayaw ko siyang pakawalan!

Mabilis lumabas ang bula sa bibig ko ng mapabuntong hininga ako.. Inchon ko ang muka at mariing pumikit na sinandal ang ulo sa hambana ng dulo sa bathtub at marahil
Sa sobrang pagod siguro kakaisip ng paraan para kay Clyde at sa pagpupuyat ay nakatulugan ko ang sarili..

"Honey!?" Ganun nalamang ang gulat ko ng may mga kamay dali nilal binubuhat ako at maingat at mabilis na binuhat paalis sa bathtub..

"What the heck is wrong with you!?" Punong puno ng pagaalala at galit sa boses nito..
Hindi ko makuhang sagutin o kausapin manlang ito, sa halip ay pinanuod ko ang bawat kibot ng labi nito habang pilit na dinadala ako sa kama..

"Get my wife's clothes ate lerma! Faster" pabulyaw na utos nito sa isang ginang na nakaabang sa pinto.. natatarantang sinunod ang amo at nagtititnakbo papunta ata kung saan..

"Zania what hell is wrong with you!? Nagiging ube na ang kulay ng mga kuko sa paa't kamay mo even your damn lips!" Hindi na halos maipinta ang itsura nito, at muli ay gusto kong makaramdam ng panibagong pag asa..

He cares me, he was scared because becauof what happened..

Naiiyak akong tumingala at pinakatitigan ang nga nagaalab sa galit at pag aalalang mga mata nito..

"I was so damn scared! I let you sleep here in guest room cause I thought you wanted to be alone but I didn't know na may ganito kang binabalak!? Zania what if our child was endanger? Honey hindi mo nalang katawan iyan.. dalawa nakayo ang may nagmamayari nyan so please be more cautious to your health.. ayaw kong isa sa inyong mapahamak kayo.." bakas doon ang pangingilid ng mga luha sakanyang mga mata

At kanina pang nagbabadyang mga luha ay isa isa ng nagsisipagpatakan..

He really cared, but not to me but to our child.
Tama si Sasha.. if I have still my pride maigi sigurong pakawalan kuna ang taong ito..

Oo sinabi kong isasalba ko pa ang relasyon namin, but maybe not nalang..
I'm tired.. I'm tired of working on something, something na sa umpisa palang ay wala na saakin..
I'm tired of sympathize myself..
Tama na ang sakit, tama na..
Magpahinga kana Zania..

Mapakla akong ngumiti dito na ikinatigil nito sa kinatatayuan..

Kumuha muna ako ng hangin bago bitawan ang salitang halos nagpadurog ng pinong pino sa puso ko..

"Let's divorce"