📰⌇𝗺𝘆 𝗻𝗲𝘄𝘀𝗽𝗮𝗽𝗲𝗿: Bunca zaman size masalların hayal ürünü olduğu söylendi ama bunların hepsi gerçek prensesler, cadılar, prensler...Bu kitapta da masal karakterlerin çocukların okuduğu liseye hoşgeldiniz.
Sizi uyarmam gerek çünkü Malefizi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦━━━━━━━━━━━✦
Tzuyu simsiyah giyindi ve bir sırt çantası aldı. Karanlıkta dikkat çekmek istemezdi. Büyük kütüphaneye doğru yola koyuldu.
--
Çalıların arkasından kütüphaneye bakıyordu. Elbette girmemenin bir yolunu düşünmüştü ve zor olacağını biliyordu. Tzuyu'nin tahmin ettiğinden çok daha az güvenlik vardı. Halbuki büyük kütüphane içinde gizli sırları barındırmasının yanı sıra çok sayıda güvenlik ile korunmasıyla meşhur.
Kütüphaneye bu halde giremezdi. Bu yüzden uzun süredir çalıştığı büyüyü artık yapmaya başlamalıydı. Öncelikle çantasından aynasını çıkardı. Aynayı karşısına koydu. Aynanın önüne siyah bir böceğin resmini yerleştirdi. Ardından aynada kendi gözlerinin içine bakarak gerekli sözcükleri fısıldamaya başladı.
Tzuyu: Scio enim factum potest. (Biliyorum gerçekleştirebileceğini) Cupio vertere in eo. (İstiyorum ona dönüşmeyi) Omnia mihi opus est tibi fortitudinem. (Bana gereken tek şey iznin)
Bu büyüde izin alması gereken kişi aslında kendisi bu yüzden gözlerinin içine bakıyor. Gerçekten buna hazırsa büyü gerçekleşiyor. Tzuyu buna tamamen hazırdı.
Tzuyu'nin şu an gördüğü koskoca bir çimenlerdi. Yürümeye başladı. Havalandırmadan girebilecek boyuttaydı. Tzuyu bunu 10 dakika içinde yapmalıydı çünkü büyünün etkisi sadece 10 dakika geçerliydi.
Tzuyu'nin ağzından
Kocaman çimenler neredeyse görüş alanımın hepsini kaplıyordu. Başarmıştım. Koşmaya başladım. Bu bacaklarla ne kadar hızlı olunursa o kadar...
Sonunda içeri havalandırma sayesinde ulaştım. Havalandırma bir insanın sığabileceği boyuttaydı ve birazdan insan halime döneceğimi bildiğimden bu konuda rahattım. Sanırım şu anda büyünün etkisinin bittiğini hissedebiliyorum. Bu hissiyat kafamı çarpmamla bitmeydi daha iyi olurdu.
Şu an en büyük iyikim "iyi ki bir fare olmamışım" bu havalandırmalar berbat bir şey bir de 1.70 olan biri için...
Sonunda çıkış görüyorum. Hayatımın en mutlu anlarımdan... Kapağı söküp aşağıya attım. Ardından kendimi de ve bacağımda gezen fareydi ve aşağıya attım.
Fazla vakit harcamadan bana gerekli olan kitabı bulmam gerekiyor. Direk merdivenlere gittim. Merdiven kısımlarında hep neyin nerde olduğunu gösteren tablo vardır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
