Life Goes On

1

Ik open mijn ogen, kijk op mijn wekker. OMG dit moet een vergissing zijn! Half 11, al 2 en een half uur te laat op mijn nieuwe school. Ik spring mijn bed uit, ren naar beneden, pak een bak koffie en ren weer naar boven. Ik schuif de zware witte gordijnen opzij, open de deur, en loop mijn balkon op in m'n veel te grote shirt. Het is lekker weer buiten, de zon schijnt door de bomen in de achtertuin. Ik ga rustig zitten op de bank en snuif de geur van vers gemaaid gras op. Als ik mijn koffie op heb loop ik weer naar binnen en kijk in mijn kast. Pak het kante shirtje wat ik samen met Kelsey heb gekocht in Londen, en die lichte broek met 2 scheuren in de knieën. Ik open de schoenenkast en doe mn lichtroze pumps aan. Nu snel naar de badkamer, krul mij licht blonde lange haar subtiel, en breng snel mijn make-up aan. Yes eindelijk klaar voor school. Het is inmiddels kwart over 11. Lekkere eerste indruk maak ik. Ik pak mij fiets, kijk op mijn horloge. De volgende les begint 5 over half 11. Ik red het nog wel als ik eerst even langs de Starbucks fiets. Eenmaal aangekomen op school geef ik mijn fiets een plaatsje en loop rustig naar binnen. Eerst maar eens mijn kluisje zoeken. 2479 is het nummer. O, daar is het volgens mij. Ik gooi de boeken die ik niet nodig heb in mijn kluisje, kijk op mijn telefoon en kijk ik welk lokaal ik les heb. Daar gaat de bel, pff meteen weer 2 trappen omhoog. Zodra ik de klas binnenstap draait iedereen zich naar mij en word het muis stil. 'Hello miss Campbell, where have you been all morning?' Ik geef in vloeiend engels antwoord op haar vraag en leg uit dat ik me verslapen had. Er was alleen nog een plaatsje voorin, ging daar zitten pak mijn Engels boek uit mijn tas en drop hem daarna op de grond. 'Miss Campbell, can you tell me something about yourself?' 'Je bent nieuw op deze school toch?' Hoor ik zeggen. 'Ja, hallo ik ben Allison Campbell. Ik ben net verhuist van uit Londen naar Amsterdam, omdat mijn vader een baan kreeg aangeboden in deze regio. Ik ben 16 jaar oud, en ik hou heel erg van zingen. That's my story.' Antwoord ik. 'Ok, ik hoop dat je het naar je zin zult hebben op deze school. Ik ben miss Marin, je Engels lerares en je mentor. Ik wil je graag even spreken na deze les.' Tot nu toe heb ik nog niet de klas ingekeken, gewoon omdat ik niet durf. Ik draai me stiekem even om om te kijken wie er achter me zit. Het is een meisje met half lang, golvend donkerbruin haar en donkere ogen. De rest van mijn klasgenootjes heb ik nog niet kunnen zien. Even later tikt het meisje achter me me an ' kom je in de pauze mee met mij? Je kent hier waarschijnlijk nog niet zoveel mensen en dan kan ik je de school een beetje laten zien, en voorstellen aan mijn vrienden.' Daar hoef ik geen seconde over na te denken. Ik was al bang dat ik alleen zou staan in de pauze. Ja lijkt me leuk reageer ik zo nuchter mogelijk. 'Miss Campbell, let je even op? Je hebt al niet de beste indruk achter gelaten deze eerste schooldag.' *TRING* Ik schrik van de schoolbel. De klas stroomt langzaam leeg, alleen het meisje achter me blijft bij de deuropening staan, pratend met een hele knappe jongen. Zullen ze een relatie hebben? Ik wil de klas uitlopen en dan zegt Miss Marin 'Allison, jij bleef even zitten toch?' 'O, ja. Sorry helemaal vergeten. Waar wou u het met me over hebben? Ik weet dat ik niet zo'n goede start heb gemaakt maar het zal niet meer gebeuren ik beloof het.' 'Ok, dan zal ik het één keer door de vingers zien, omdat het je eerste schooldag is, maar laat het niet meer gebeuren miss Campbell.' 'Nee, fijne dag nog. Ik glimlach naar haar en loop richting het meisje waar ik nog steeds de naam niet van weet.' 'Hee, ik weet je naam niet eens.' Zeg ik. ' Nee klopt, zegt ze lachend.' ze geeft me een hand en stelt zich voor. 'Ik ben Fay,' zegt ze. 'en dit is Joël', ze wijst naar die knappe jongen die naast haar staat. Hij geeft me een hand, knijpt er zachtjes in. Ik krijg spontaan kippenvel overal op mijn lichaam. 'Hee, hoe vind je het tot nu toe hier op school?' Ik probeer zo normaal mogelijk te antwoorden. 'Jaa, tot nu wel ok.' Zeg ik. 'Gelukkig maar.' Antwoord Joël. 'Ik zie je bij wiskunde het volgende uur.' Hij geeft me een snelle subtiele knipoog, en de tijd lijkt even stil te staan. OMG gebeurde dit echt? Hij loopt de lange gang in en ik staar hem na tot Fay me een stootje geeft. 'Hij is lekker hé?' Zegt ze. 'Wauw, ja dat is hij zeker.' Zeg ik lachend. we lopen door de gang, eerst naar mijn kluisje dan naar die van Fay. Als we bij Fay haar kluisje staan vertelt ze me, ' Joël is echt de knapste en populairste jongen op deze school. Als je ooit iets met hem krijgt is een wonder, hij lijkt wel onbereikbaar. Alle meisjes zitten achter hem aan.' Zegt ze dit tegen me zodat ik van hem afblijf of omdat ze zag hoe ik naar hem keek, en hij naar mij. Ik geef er verder geen aandacht aan en loop verder. 'Ik ga even een peukje roken buiten, ga je mee?' Zegt Fay. 'Ja ik loop wel even mee.' Eenmaal buiten aangekomen zie ik een ander groepje meiden staan. ze roken allemaal, dragen veel te korte rokjes en een enorme laag make-up. Fay haalt haar pakje malborro gold uit haar tas, doet hem open en houd hem onder mijn neus. 'Hier, of heb je je eigen sigaretten?' 'Nee bedankt, ik rook niet.' Zeg ik. Ze begint te lachen en zegt. ' O, je bent er zo'n èèn.' 'Hoe bedoel je?' Reageer ik fel. ' Zo'n net meisje.' Zegt ze. 'Als je niet rookt ben je dus ineens een net meisje?' Bijt ik haar toe. 'Komop Alison, vlieg niet zo snel op de kast! ' Zegt ze. We lopen door naar de andere meiden. Fay introduceert me en de meiden stellen zich stuk voor stuk voor. De namen ben ik nu al weer vergeten, maar dat heb ik snel met namen. Even verderop staat Joël met een groepje jongens, hij heeft het duidelijk over me. Al z'n vrienden kijken naar me, inclusief Joël. Ik zie In m'n ooghoeken dat Fay me jaloers aankijkt. Ik ben iets aan het bedenken waardoor ik even met Joël kan praten. Ik loop op de jongens af en zeg; 'Hey, Joël weet jij in welk lokaal we zo wiskunde hebben? Ik vroeg het al aan Fay maar die is te druk met het heisen aan haar sigaret.' We lachen allebei. 'Ja in lokaal 103, weet je waar dat zit?' 'Nee ik heb echt geen idee waar dat is.' Zeg ik op een lacherig toontje. 'Maar ik gok zo dat je me dat nu gaat vertellen.' Zeg ik plagend. 'Loop je zo anders even mee naar mijn kluisje? Dan lopen we daarna samen naar de les.' De bel gaat. 'Jaa, als je dat wil doen.' Ik glimlach naar hem, en we lopen samen naar binnen. Ik voel de brandende ogen van Fay in mijn rug. Volgens mij is ze jaloers. Joël opent zijn kluisje, ik begin te lachen. ' Jeetje wat heb jij er een puinzooi van gemaakt.' Joël lacht met me mee. 'Jaa ik kan het nooit netjes houden.' We lopen samen naar de les. Fay zit al in het lokaal en wijst naar een plekje naast haar. Het liefst ging ik naast Joël zitten, maar ik had het gevoel dat ik me dan te erg zou opdringen. 'Zo zo, volgens mij ziet Joël je wel zitten.' Zegt Fay, ze probeert het normaal te zeggen maar ik weet dat ze stikjaloers is. De les begint. Het is wiskunde van ene meneer blok. Ik let niet op, ik kan alleen maar denken aan Joël, zijn donker bruine ogen, als je daarin kijkt stopt de tijd en krijg je vlinders in de buik die oorlogje spelen. Zijn licht bruine golvende haar, wat perfect in model zit. En die kuiltjes is zijn wangen zijn zo schattig. Hij is gewoon perfect. *TRING* Ik schrik me kapot, stop gouw mijn boeken ik mijn tas en loop de klas uit. 'Allison!' Roept Fay me na. 'Skip je het laatste uurtje geschiedenis mee om te gaan shoppen?' Ik kijk haar aan en zeg. 'Nee sorry, ik kan echt niet nog een lesuur missen vandaag. Ik kwam al een paar uur te laat op school.' 'Ag joh, Clair dekt je wel.' Zegt Fay. 'Nee sorry ik ga niet nog een uur missen. Ik wil best na het laatste uur mee shoppen.' Geef ik als antwoord. 'Ok doen we dat.'