Ultimatum- Completed (SUPER UNDER REVISION)

PART 3

A/N: Last na po talaga to. HAHAHA. Ang kulit kasi gusto pa ng part 3

PS: Again. Hindi po dito🤣

******

- Part 3 -

"Keep it." Napanganga ako didto. Umiling iling naman ako sa kanya. "No, it's yours not mine. I should give it back to you," tanggi kong sabi ngunit umiling lamang ito.

"It's yours now," sabi niya sabay pakita sa maputi niyang ngipin. Nabigla ako nang tumayo ito akala ko ay aalis na ito pero nagulat ako nang inilahad nito ang kamay sa harap ko. Napanganga akong nag angat ng tingin sa kanya na nagtatanong ang mga mata, "Come on. I know a place that can make you feel better." Kinuha nito ang kamay ko na hindi tinanggap ang kamay niya. Nakatanga pa kasi ako dito.

"Come on," anyaya nito. Tumango na lamang ako at nagpatangay kung saan man ako nito dadalhin. Naglakad lamang kami patungo sa kung saan man ako dadalhin nito. Huminto kami sa isang lugar na may napakagandang tanawin sa gilid nito ay may bangin pero hindi ito nakasira sa napakagandang view na nasa aking harap ngayon.

Napanganga ako dahil napahanga ako sa aking nakikita. Mula sa aking kinatatayuan ay makikita mo ang nag-iilawang ilaw mula sa lugar na natatanaw namin mula dito.

Tiningnan ko ang lalaking nagdala sa akin dito at magpasalamat na sana nang makita ko itong nakatingin sa akin na may ngiti sa labi. Nailang naman ako at tumingin nalang ulit sa harapan. Paulit-ulit kong pinuri ang lugar na 'yon dahil kitang-kita mo din kasi ang mga kumukutikutitap na mga bituin at ang sinag ng buwan.

"This is the place where I go when I'm feeling down." Lumingon ako ako sa gawi nito nang magsimula itong magkwento, "I know you need it that's why I brought you here. This is my comfort and you can make it your comfort too. By staring at you for almost an hour at the park. I think I know who hurt you." Bigla itong humarap sa side ko, "It's a boy. I suppose it's your boyfriend or ex-boyfriend. I dont want to meddle with your problems but I think you need someone you can make you feel better or a place that can help you feel better," mahabang nitong litanya pagkatapos itinuro itong lugar na 'to.

"Whoever who hurt you. He's gay. No man who hurt girls especially a like girl like you," sabi nito sabay turo sa akin. I froze at my place after he said those last words. Nandito na naman itong kakaibang nararamdaman sa aking puso na sa ex ko lang maramdaman.

No not again please.

Hindi ako nakasagot sa kanya instead nagpasalamat na lang ako. "Thank you for bringing me here. I really need it." Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi at pinigilan ang sariling magtanong.

"What is it? You can tell me." Nahalata pala nitong parang hindi ako mapakali. Umiling ako dahil nahihiya akong magtanong.

"Sabihin mo na. Tanungin mo ako kung anong gusto mong tanungin sa akin. Sasagutin kita," pilit nito sa akin kaya wala akong nagawa kundi magtanong nalang kahit nakakahiya.

"Why are you doing this? We don't know each other but your helping me," tanong ko dito. Tanong na nakapagbagabag sa aking isip. Tumawa naman ito at nagsalita.

"Naranasan ko na din kasi ang naranasan mo ngayon," sagot nito.

"Really?" sa gwapong to may nanakit din pala dito? "By who?" kuryoso kong tanong. Tumingin ito sa akin nang may lungkot sa mga mata at sinagot ang tanong ko.

"Yeah! By my WIFE." I frozed.

Natulala ako sa kanyang sagot. Ayaw atang mag absorb sa aking utak ang sinabi nito. Hindi pa ako nakakarecover sa sinabi nito nang magsalita ulit ito.

"But we're okay now. Thanks God," sabi nito pero nakatulala parin ako sa kung saan.
Ilang sandali pa ay nagpaalam na ako dahil malalim na ang gabi. For the last time he said his name. He is not a nameless stranger after all.

He is Kent Maldivoure, the person who broke my heart ONCE AGAIN.