Αννα μου

Κεφάλαιο - 3 Άμπι μου ...

Περπάτησα γρήγορα προς το σπίτι. Σαν να με κυνηγούσανε πάλι, για κάποιο λόγο είχα μια συσσωρευμένη ενέργεια από την ώρα που σε είδα και δεν μπορούσα να ηρεμήσω σαν να ήξερα πως κάτι δεν πήγαινε καλά και έπρεπε να σε βοηθήσω. Προσπάθησα με κάθε τρόπο να διώξω αυτή την σκέψη από το μυαλό μου. Αποφάσισα λοιπόν να μπω για ένα μπάνιο. Το μπάνιο είναι χαλαρωτικό και σίγουρα θα με έκανε να νιώθω καλύτερα. Έβγαλα τα ρούχα μου και τα πέταξα πάνω στον νεροχύτη. Το σπίτι μου ήταν πάντα πολύ καθαρό μέχρι που γνώρισα την Άννα, η Άννα το θεωρούσε πολύ ψυχαναγκαστικό να μαζεύω συνέχεια τα πράγματα μου οπότε σταμάτησα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο, χρειάστηκε πολύς κόπος και αρκετές συνεδρίες στον δόκτωρ Λένι. Μα η αγάπη μου για την Άννα τα υπερνικούσε όλα.

Άνοιξα το νερό και το άφησα να τρέξει στην πλάτη μου. Το καυτό νερό είναι πάντα ότι χρειάζεσαι μετά από μια κουραστική μέρα και η μέρα μου ήταν ιδιαίτερα κουραστική και συναρπαστική. Μπορώ εύκολα να προσαρμοστώ σε μια νέα πραγματικότητα, έτσι είναι το σωστό , πρέπει να μπορείς να αναμειχθείς με το πλήθος και να μην ξεχωρίζεις, πάντα ήμουν ιδιαίτερα ντροπαλός και το να είμαι το επίκεντρο της προσοχής δεν είναι το αγαπημένο μου πράγμα στον κόσμο.

Εσύ όμως Άμπι μου πώς να είσαι? Σίγουρα θα σου αρέσει να ξεχωρίζεις στο πλήθος. Τα μάτια σου έλαμψαν όταν είδες εμένα στην πόρτα σου και όχι τον κύριο τέλειο. Σου αρέσει η προσοχή άραγε? Γι αυτό μήπως είσαι με αυτόν? Γαμώτο, να το πάλι όσο και να προσπαθώ συνεχίζω να σε σκέφτομαι, ανησυχώ, πρέπει να σε δω .

Βγήκα από το μπάνιο και ντύθηκα γρήγορα, έχει ψύχρα απόψε οπότε μια ζακέτα με κουκούλα μπορεί να με κάνει να περάσω απαρατήρητος αλλά και να με κρατήσει ζεστό. Κυρίως το πρώτο όμως. Βγήκα από το σπίτι και άρχισα να περπατάω γρήγορα προς το σπίτι σου. Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι, ποιος βγαίνει έξω εξάλλου τέτοια ώρα? Και τότε σε είδα ο κύριος τέλειος σε είχε αφήσει μόνη σου, αποφάσισε να φύγει νωρίς μάλλον σε πήδηξε και την έκανε. Αφού πήρε αυτό που ήθελε. Είσαι η μόνη με ανοιχτό φως τέτοια ώρα μένεις σε ένα χαμηλό πρώτο όροφο και έχεις κατεβασμένα τα στόρια στα παράθυρα σου. Όχι όμως τελείως, σαν να προσπαθείς να κρυφτείς αλλά όχι και τόσο ή σαν να μην σε νοιάζει ιδιαίτερα αν κάποιος δει κάτι. Τριγυρνάς με τα εσώρουχά σου και ένα σατέν κιμονό. Τα εσώρουχα που έβαλες για να δει ο κύριος τέλειος που είμαι σίγουρος πως δεν σχολίασε καν και κρατάς ένα ποτήρι λευκό κρασί.

Κάθεσαι με τα πόδια σου ανοιχτά στον καναπέ σαν να με προκαλείς να έρθω πιο κοντά να σε χαζέψω και καλύπτεις το επίμαχο σημείο με ένα αρκουδάκι. Δαγκώνεις τα χείλη σου και καταλήγεις να βάζεις το χέρι σου πίσω από το αρκουδάκι σου λίγο ένοχα, αλλά και πάλι όχι τόσο. Πρέπει να σταματήσω να σε κοιτάω τώρα, αυτό είναι μια δική σου προσωπική στιγμή. Μα δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου και άλλωστε δεν είναι κακό να σε κοιτάω αφού κάποια στιγμή θα είμαι εγώ αυτό που θα βάζει το χέρι του πίσω από αυτόν τον αρκούδο. Τα χείλη σου ανοίγουν και ξέρω πως έχεις τελειώσει, εδώ είμαι έτοιμος να το κάνω εγώ. Μα θα κρατηθώ λίγο ακόμα, θα το κάνω για σένα.

Χαμογελάω καθώς σε χαζεύω να χαλαρώνεις μετά στον καναπέ σου με ένα τσιγάρο και αποφασίζω πως ήρθε η ώρα να φύγω, να σκεφτώ κάποιον τρόπο να σου μιλήσω. Θεούλη μου ήξερα πως ο κύριος τέλειος δεν γινόταν να είναι σε όλα τέλειος. Φυσικά και δεν σε ικανοποιεί. Φυσικά και προσποιείσαι μαζί του. Μα σου υπόσχομαι ότι για μένα θα έχεις προτεραιότητα πάντα εσύ, έτσι πρέπει να είναι. Θα περνάς τέλεια και δεν θα ξαναχρειαστείς αυτόν τον αρκούδο. Η διαδρομή για το σπίτι δεν είναι μεγάλη, πήρα και κάτι από τον δρόμο να φάω, με όλα αυτά σήμερα δεν πρόλαβα να φάω τίποτα. Τα πόδια μου σχεδόν δεν με κρατάνε, μα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που ξεκινάω να σε γνωρίζω. Πρώτα πρέπει να μάθω λίγα πράγματα για σένα και μετά θα έρθει η ώρα να σε διεκδικήσω όταν θα ξέρω όμως πως δεν έχεις άλλη επιλογή από το να με αγαπήσεις. Και θα το κάνεις, το σχέδιο μου θα είναι από παντού τέλειο και δεν θα υπάρχει ίχνος αμφιβολίας ότι μπορεί να μην είμαι ο ιδανικός για σένα.

Τελικά αυτή η νέα αρχή είναι ότι πρέπει για μένα, ήδη βρήκα εσένα Άμπι μου και έχω ήδη ξεχάσει σχεδόν την Άννα. Πόσο μαγικός μπορεί να είναι ο έρωτας τέλος πάντων? Ανυπομονώ ήδη να έρθει το πρωί. Πρέπει να δω το πρόγραμμα σου. Τι ώρα να ξυπνάς? Έξι? Εφτά? Θα είμαι εκεί από νωρίς και ξέρω πως θα σε προλάβω.