1 BÖLÜM

3.7K 63 3
                                    

Dış  kapıyı açıp ayakkabılarımı giyerken içeri doğru bağırdım."Anne ben çıkıyorum."

Annem kapıya gelip beni öptü "Tamam görüşürüz dikkat et."

Hergun aynı şeyi söylüyordu bende şaka ile karışık  "Allah aşkına anne ne gelecek başima ? "dedim. Annem lafı çevirip"Berk geliyomu ?"diye sordu

Kaşlarımı  çattım  ve sessizce annemi uyardım. "Berk demesene yaa evde abinle babam duysa beni öldürürler. Sanki bilmiyorsun ve sokagin başında beni bekliyormuş  güle güle..."

Annemde gulerek kafasini iki yana salladı ve gülerek "hadi hadi iyi çalışmalar "dedi
Kimseye yakalanmadan aşağı indim

Şükür  yarabbi !

Iste böyle başlamıştı yeni hayatım.!!!
Keşke anneme öyle kızmasaydım. 

Sokağın başına geldiğimde Berk'in beni bekliyen arabasına bindim. Tabi kendisi 1 sene sınıfta kalıp zengin olunca siyah güzel bir porsche si var 

eee bi zahmet..

"Günaydın"

"Günaydın canım nasılsın?"

Anneme kızdığım dan   ötürü pişmandım ve bu yüzüme yansımıştı " pişman"dedim.Berk kaşlarını çatmıştı.Sanırsam ne olduğunu  merak etmişti "Önemli birşey yok değil mi?"

Çok fazla uzamasını istemediğimden gülümseyerek "Yok birşey önemli değil  hadi gidelim."dedim Bozularak önüne döndü. Ne dedim ki?

Sinirlendi mi o ?

"Tamam "

O bana herşeyi anlatırdı ben ise kapalıydım hep içinde yaşardım.Şimdi  olduğu gibi oda sürekli buna bozulur ama belli etmemeye çalışırdı , tabi her nekadar ise yarıyorsa.Sanırsam yaptığım haksızlıklardan biride buydu .

Yolda gönlünü almak amaçlı arabayı sordum .Arabası için ölürdü. Arabası  tekrar aklına gelince dün babasının yanında olduğunu  babasının 1 hafta kullanması için ona arabayı  tekrar verdiğini söyledi. Mutlu olmuştu ve buda beni mutlu ediyordu.  Yaklaşıp yanağından öptüm oda beni anlımdan öptü gülümseyerek okula vardık
 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sıkıcı geçen 5 dersten sonra kantine inip birer nescafe aldık.Başım  kazan hocalar kepçe karıştırıyorlardı ama sorun şu ki kazanda karıştıracak bir şey yok .Boşa çabalıyorlar yani ."Bugün bir işin var mi?"Boş kazanı aman kafamı kaldırdım annemin dediklerini hatırlayınca cevab verdim.  

"Evet yaa annem misafir çağırmış  evi temizliyelim dedi "Kafasını anlayışla salladı ve kahvesinde bir yudum daha aldı.

"Hmm tamam yarın birşeyler yaparız."

Hafif mahcup olmuştum. "Bilmem ki yani annemden izin almam lazım "Bana ters ters bakmaya başladı. Sinirlenmişti

Çok  çabuk sinirlenmesi benim suçum değil..

"Gerçekten mi ? Ne zaman birşey desem isim var,annem izin vermedi,abim evde babam evde sıkıldım artık. "

Evet .Sinirlenme sırası bende

Elimdeki kahveyi bıraktım. Bende ona ters ters bakmaya başladım

"Ne yapabilirim? Rahat bir aile değiliz. Kızlarin dışarı çıkmasına izin verilmiyor.Herkesin ailesi bir değil.Ayrıca ben bunu sana ilk başlarda dedim değil mi? Bunu kabul ederek geldin."

Evet .Sâkinim ,sâkiniz ,sâkin olmalıyız..

"Bak Selma iyi dinle ! Allah aşkına iyi dinle !1 aydır çıkıyoruz 1 ay! Kaç defa bir şeyler yaptık? Kaç  defa?  Ben sana söyleyeyim mi? Sadece 2 defa buluştuk! Sence bu normal mı?"

Aynı şekil bende bağırarak devam ettim "Evet gayet normal.Her gün okulda dipdibe olduğumuzun farkındamısın.Hergun fazlası ile birbirimizi görüyoruz."derin bir nefes aldım.Bak Berk, bir kere daha  söylüyorum  bundan sonra sana bir şeyleri anlatmaya çalışmayacağım. Bu şekilde
devam edebiliriz.Zor geliyorsa bırak."

Gözlerinin içine bakarak  söylediğim şeyler ağırına gitti beyfendinin ve daha fazla sinirlendi. Ayaklanıp  bağırarak konuşmaya başladı.

Tabi herkes bize bakıyor  sanki ne varsa!

"Ne demek bırak ya  ne saçmalıyorsun sen? Bu kadar kolay mı?Ama sen dur dur ben sana bunu hesabını odetirim ."dedi ve çekip gitti.

Ağırına gitmişti değil mi ?Hemde çok ağırına gitmişti. Tabi ben olsam benim de zoruma giderdi .Sonuçta koskoca Arslan inşaatın tek oğlu, zengin ,kızlar kapısında köle, yakışıklı öyle  aman aman meziyetleri olmayan benden atar yiyince delirdi .

Ayrıca aman aman meziyetlerim olmaya bilir ama kimsenin altında kalacak kadarda düşmedim Allaha şükür.

Cemal beyin onu sürgüne gönderdiği yer   yani bizim mahalle küçük bir yer. Heryerde onunla geziyim de mahalleli laf söz mü? etsin. Aslında mahalle  çok da umrumda değil ama abimle babama gelene kadar konuşurlar ,onlar da öğrenince beni komalık olana kadar döverler.

Can sağlığımıda düşünmeliyim

Hem bende mağdurum. Bende sevdiğimle gezip tozmak isterim.İşte bende de yan etkenler çok. 

Bardağım yarısına kadar doluydu ancak soğumuştu. 2 bardağı da alıp attım. Kalan derslere girmek için merdivenlere yöneldim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Son derslere girdikten sonra evin yolunu tuttum

Tabi Berk son  derste yoktu .

Okulun kapısında dayımın  "genç kızsın başına bir şey gelir haberimiz olmaz" adlı konuşmasından sonra bana hediye ettiği telefonuma bir sms geldi.

Berk' in babasi oglunu 'adam olsun' diye gönderdiği sürgünde, hiç bir zaman yanlız bırakmadığı gibi ev konusunda da yanlız bırakmamıştı. Orta halli bir apartman dairesi tutmuştu.

Sürgün sürgün diyorum ama böyle sürgüne can kurban yani .Yediği önünde yemediği evin içine bile girmiyor.Neyse beni evine çağırıyordu ve  evi bize çok uzak değil di hemen gidip gelebilirdim.

Açıkçası beni evine neden çağırdığını merak ediyorum.  Adımlarımı  hızlandırıp yönümü onların evine çevirdim. 

Insaallah fazla merak kediyi öldürmez...

kızım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin