Χαμογέλα μου

Μια πριγγιπισσα

SABBA'S POV

Εφτασα εξω απο την πορτα του σπιτιου της Ελευθεριας χτυπησα το κουδουνι και ενω περιμενα να μου ανοξουν ακουγα τις φωνες της Ελευθεριας και του Ντινου η πορτα ανοιξε και ενας απελπισμενος Νικος εμφανιστηκε μπηκα στο εσωτερικο του σπιτιου και ειδα την Ελευθερια και τον Ντινο να παλευουν με 2 πλαστικα σπαθια 

''μοχθηρη κωλογρια θα σε σκοτωσω''φωναξε η Ελευθερια και πηδηξε πανω του επεσαν κατω και αρχισαν να γελανε 

''γιατι σε εμενα ρε φιλε?''ειπε η Ελισαβετ και την πλησιασα την αγκαλιασα και της αφησα ενα φιλι στο κεφαλι 

''Ελευθερια ξερεις τι μου ειπε σημερα ο μπαμπας''ειπε ο Ντινος οταν πια ειχαμε κατσει στον καναπε 

'''για πες"ειπε και η Ελισαβετ ξεφυσιξε 

''οταν παντρευοντουσαν και ο παππας ειπε η δε γυνη να φοβαται τον αντρα η μαμα πεταχτηκε και ειπε ναι καλα''ειπε ο Ντινος και αρχισαμε να γελαμε 

''μπραβο ρε...''την φραση της διεκοψε μια κραυγη της Μαντυς πεταχτηκαμε ολοι πανω 

''σπασαν τα νερα''φωναξε και ολοι παγωσαμε εκτος απο τα κοριτσια η Ελισαβετ ετρεξε πανω και ηρθε με ενα σακιδιο ο Μαρκος την σηκωσε στα χερια του και ολοι τρεξαμε προς τα αμαξια μας κατευθηνομασταν προς το νοσοκομειο οδηγαγα νευρικα και καθε λιγο η Ελευθερια μου ελεγε να ηρεμησω ή αν θελω να οδηγησει αυτη 

Παρκαρα οπως να'ναι το αμαξι μου σε μια θεση του parking και γρηγορα βγηκαμε εξω αφου μας ειπαν που εχουν την Μαντυ τρεξαμε προς εκεινον τον οροφο ολοι ηταν εκει εκτος απο τον Μαρκο καθησαμε στον καναπε της ιδιωτικης κλινικης και περιμεναμε 

Ειδα τον Μαρκο να βγαινει απο το δωματιο με ενα τεραστιο χαμογελο 

''παιδια γεννησε γεννησε μια αληθινη πριγγιπισσα εναν αγγελο''ειπε και αρχισε να κλαιει η Ελευθερια τον αγγαλιασα και ξεκινησαν να κλαινε μαζι η Μαρια ειχε σπαραξει στην αγγαλια του Τεο ενω κι αυτος εκλαιγε οπως επισης και ο Κωστας με την Ισμηνη ειδα τον Αρη να σκουπιζει τα ματια του και τον βαρεσα στην πλατη 

''γεννησε η αδερφη μου ρε μαλακα θα γινω θειος και οποιος τολμησει και πειραξει την ανιψια μου εχει πεθανει''ειπε και νομιζω αρχιζω να συγκινουμε κι εγω μια νοσηλευτρια βγηκε και ειχε στην αγγαλια της την μπεμπα πηγαμε ολοι κοντα της και πραγματικα ειχαμε μεινει αφωνοι τα μεγαλα πρασινα ματια της εκαναν την διαφορα