Χαμογέλα μου

Για τελευταια φορα

''δεν την προστατεψα''ακουσα τον drag να κατηγορει για αλλη μια φορα τον εαυτο του ''ειχα ορκιστει γαμωτο οτι δεν θα την αφησω να παθει κατι ειχα ορκιστει στην αγαπη μου για αυτην''ειπε και χτυπησε το χερι του στην καρεκλα με τοση δυναμη που ολοι γυρισαν να μας κοιταξουν 

''εγω φταιω drag αν δεν κυνηγαγαν εμενα τιποτα δεν θα γινοταν''ειπε ο Μπριτζετ και ειδα την Ελισαβετ να σηκωνεται με νευρα πανω 

''θα συνελθετε? κανεις δεν φταιει οτι εγινε εγινε θα βγει ζωντανη απο εκει μεσα και θα εχει αλλη μια εμπειρια''φωναξε και ολοι σωπασαν 

8 γαμημενες ωρες περιμενουμε σε αυτον τον διαδρομο να βγει ενα γιατρος και να μας δωσει εστω και λιγες ελπιδες ή ακομα και να μας πει οτι σωθηκε οτι ξεπερασε το κινδυνο κατι

''παω να παρω καφε''ανακοινωσα και σηκωθηκα απο την καρεκλα ''ενα cuppuccino σκετο''ειπα στην κοπελα και μου χαμογελασε ξεκινησε να φτιαχνει τον καφε μου και εγω στηριχτηκα στον παγκο 

''2 ευρω''ειπε η κοπελα και μου εδωσε τον καφε μου της πεταξα ενα χαρτονομισμα και εφυγα μπορει να της εδωσα και πενηντα ευρω πηγα ξανα εκει που καθομασταν καθησα διπλα απο την Ναταλια η οποια εκλαιγε 

''τι εγινε παιδι μου ηρθε καποιος γιατρος?''ρωτησα ανυσηχος και εγνεψε αρνητικα 

''απλως κλαιω οπως παντα''ειπε και της ετριψα την πλατη 

''αγαπη μου δεν χρειαζεται να νιωθεις ασχημα που κλαις λογικο δεν εισαι σαν τους υπολοιπους και γι'αυτο σαγαπαμε δεν θελω να νιωθεις ασχημα  κι εγω κλαιω μεχρι και ο Μαρκος κλαιει''ειπα και ξεφυσιξε ηπιε λιγο απο τον καφε μου και εγω τις χαιδεψα τα μαλλια παντα την Ναταλια την εβλεπα σαν την μικρη μου αδερφη και ηθελα παντα να την προστατευω οχι οτι τις αλλες τις αγαπαω λιγοτερο αλλα θυμαμαι να βλεπω την Ελευθερια με οπλο στα χερια της απο τα 13 της δεν ειχε την αναγκη να την προστατευσω οπως κι η Μαντυ και η Βασω αλλα η Ναταλια δεν ηθελε να συμμετασχει σε αυτο και ετσι κι εγινε θυμαμαι ομως η Ελευθερια οταν τελειωνε την προπονηση κλεινοταν ωρες ολοκληρες με την Ναταλια και ζωγραφιζαν ολοι εχουμε απο ενα πορτρετο που μας εχουν ζωγραφισει τα κοριτσια 

''παιδια''ακουσα την Δαφνη απο πισω μου και σηκωθηκα κατευθειαν πανω 

''πες μας Δαφνη πες μας οτι ειναι καλα''την παρακαλεσα και με κοιταξε με ενα λυπημενο βλεμμα 

''ευτηχως η ιδια ειναι καλα ομως ηταν εγκυος εχασε το μωρο και επισης η σφαιρα επεσε χαμηλα στην κοιλια μολυνθηκαν οι σαλπυγγες καταφεραμε να νικησουμε την μολυσνη βεβαια οχι αρκετα εγκαιρα και ετσι εμεινε στειρα''ειπε και ενιωσα τα ματια μου να τσουζουν επεσα σε μια καρεκλα μεχρι να συνειδητοποιησω τι σημαινει αυτο