❰ 🌕 ❱ ⥂ ❝ ✎ 𝓼𝓲𝓷𝓯𝓾𝓵𝓵 ❞ ──♣︎・═━┈❝ 𝐇𝐞 𝐢𝐬 𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫𝐨𝐮𝐬. ❞┈━═・♧
•
•
•
•𝐔𝐙𝐔𝐍 boylu genç, salonun ortasındaki masada duran bardak eriştenin biraz daha uzağına elindeki diğer erişteyi de koyduktan sonra, kahve tonlarındaki iki kişilik kanepesine oturdu.
Bu eylemleri gerçekleştirirken ikili kanepenin karşısındaki tekli koltukta oturan, portakal saçlarının gözlerini örttüğü gençten bakışlarını ayırmıyordu. Sanki gözlerini ondan kaçırdığı anda kendini yapacağı tek hareketle mezarı boylayacakmış gibi hissediyordu.
Ne kadar inanmak istemesede, çocuğun zayıf bedeninden tehlikeli bir aura yayılıyordu.
Çocuğun kemikli elleri masanın kendi tarafındaki bardak erişteye uzandı ve ellerine aldı.
"Um.. Aç olmalısın.. Şimdilik elimde sadece bu var. Yemekten çekinme.."
Cevap gelmedi.
Açıkçası kageyama şu an ağzından ne çıktığının farkında bile değildi. Sadece konuşuyordu işte.
Ve gün batımı saçlı çocuğun geçen on dakika boyunca hareket etmeden koltukta oturup yere bakmasına o kadar alışmıştı ki, çocuk ellerini masanın üzerinde dumanı tüten bardak erişteye uzattığında, gece gözlü çocuk irkildi.
Kısa boylu olan bunu tabiiki farketti. Volumü düşük bir kaç kıkırtı çıktı dudaklarından.
Gece gözlü çocuk dikkatini şu an karşısında oturan çocuk dışında hiç bir şeyin çekmesine izin vermiyordu. Ne olursa olsun gece gözleri ondaydı ve başka bir yere bakmayı reddediyordu.
Çocuk güldüğünde kömür saçlı olan yerinde rahatsızca kıpırdandı. Elleri tarafından bacaklarının üzerinde tutulan bardak eriştenin etrafındaki kavrama kuveti biraz daha sıkılaşmıştı.
Portakal saçlı karşısındaki gence bakmadan konuştu. "O kadar tetikte olmana gerek yok dostum.. Rahat ol biraz. Seni öldürecek değilim ya?"
Cümlesinde bu kelimenin geçmesi bile kageyama'yı yeterince rahatsız etmişken, çocuk ela gözlerini kageyama'nın oturan figürüne çevirerek konuşmak için tekrar kenarında yara bandı olan dudaklarını araladı.
"...Yani, gerekmedikçe birilerini öldürmeyi doğru bulmuyorum.."
Kageyama bu kelimlerin karşısındaki melek benzeri varlıktan çıktığına bir kez daha hayret etti.
Bir yandan da merak ediyordu. Neden bu kadar masum güzellikte biri bir günahkâr?
Böylelikle kageyama konuşmak için dudaklarını araladı ve elindeki erişteyi masaya bıraktıktan sonra çok merak ettiği o soruyu sordu,
"Bu hâle nasıl geldin?"
İki dakika kadar süren fakat gece gözlü çocuğa iki saat gibi gelen bir sessizlikten sonra, o da elinde tuttuğu erişteyi masaya koydu ve birden ayağa kalktı.
Ani hareketiyle irkilen uzun boylu çocuk, sessizce diğerinin küçük bedenini izlemeye koyuldu. Kısa olan ağır adımlarla amerikan ûsulü mutfağa yöneldi.
Portakal saçlı çocuğun elleri tezgahın üzerinde duranorta boyuttaki ekmek bıçağına uzandığında kageyamanın gözleri korkuyla açıldı. Sorduğu bu soru onun ölümü mü olacaktı?
Çocuk elindeki bıçakla ikili koltukta gergince oturan bedene yaklaştı ve gencin kolunu sertçe kendine çekti. Kageyama'nın dudakları şaşkınlık ve korkuyla aralanırken derisinde hissettiği acıyla yüzünü buruşturdu.
Kolundan akan açık kırmızı sıvı doğrudan parke zemine damlarken gün batımı saçlı çocuk ilgiyle gözlerini gencin kanayan kolunda gezdirdi. Kanayan kolunu tuttuğu eline damlayan bir kaç damla kanı yaladı ve dudaklarını aralayarak konuştu.
"Vay be.. İlk defa tamamen temiz biriyle karşılaşıyorum. Sanırım ilk günahını beni kurtararak işledin.. Ne dersin?" Gülümsedi ve çocuktan uzaklaşarak elindeki bıçağı masaya fırlattı.
Cebinden beyaz bir mendil çıkararak çocuğa attı. Kageyama'nın daha demin ne yaşadığı hakkında hiç bir fikri yoktu. Tepki vermeden diğer eliyle mendili yakalayıp fazla derin olmayan kesiğin üzerine bastırdı.
"Adın ne bu arada?"
"...Tobio. Tobio kageyama."
Kıvırcık saçlarının etrafına sarılmış ve pis kanı ile kirlenmiş bandajı çıkaran çocuk, hâlâ bırktığı yerde koluna bastırdığı mendille oturan bedene döndü ve gülümsedi.
"Sana güvenebilir miyim, kageyama?"
•
•
•
•❧ ❝ 𝐀𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐨 𝐝𝐢𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐦𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐧? ❞
100 yıl sonra mrb.
━ shin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the sinner.
Fanfic( hinata × kageyama ) ও !YENİDEN YAZILACAK! bir günâh iştedin, tobio kageyama. ⚠️ [ sinners au/angst/hurt no comfort ]