3. bölüm

60 6 0
                                    

eve geldiğinde eniştesinin nefretli bakışları bedenini tırmalıyordu.
_ oğlum açsan sana yemek hazırlayayım.
_ yok teyze işyerinde verdiler bana.
_ tabii sen lokantanın lüx yemeklerinden ye biz burada açlıktan ekmek kemirelim.
eniştesinin bu lafı o denli ağır gelmişti ki ona elini cebindeki paraya attı.
_ enişte şey ben yani patronum ilk günden bana biraz para verdide teyzem sana birşeyler hazırlasın bu parayla...
tam teyzesine verecekken eniştesi aldı parayı.
_ ben alırım birşeyler.
_ Allah rahatlık versin ben yatacağım erken kalkacağım sonuçta.
ertesi sabah erkenden kalkıp bir güzel hazırlandı bugün işindeki ilk gündü. garson Oğuzhan... Hemen yola koyuldu. erkenden varmıştı lokantada kimsecikler yoktu Osman abi hariç. Biraz yaşlıydı ama müthiş bir aşçıydı.
_ günaydın.
_ oouu evlat günaydın erkencisin.
_ bugün ilk günüm ya erken gelim dedim.
_ aferin evlat.
o anda öfkeyle bir müşteri girdi içeri.
_ hadi git sor bakalım ne ister miş.
_ hemen.
Oğuzhan bir heyecan yaklaştı adama.
_ hoşgeldiniz ne alırdınız?
_ şekerli bir kahve getir!
adam burnundan soluyordu resmen diyordu ki biri laf etsede hıncımı çıkarsam. elindeki lahveyi dikkatlice adama uzattı.
_ afiyet olsun.
oğuzhan arkasını döner dönmez...
_ bu ne biçim kahve lan!
arkasını dönüp adama yaklaştı.
_ bir sorun mu var efendim?
_ ben sana sade kahve dedim gittin bana şekerli kahve getirdin.
_ hayır siz bana şekerli kahve dediniz eminim.
_ ha ben yalan söylüyorum öyle mi?
_ estağfurullah ama yani siz...
_ paramızla bile ağız tadıyla bir kahve içemiyoruz be!
o anda Osman amca yaklaştı onlara
_ Oğuzhan hayırdır oğlum ses mutfağa kadar geliyor.
_ ne biçim garsonlar alıyorsunuz işe anlamadım
_ bir hata yaşanmıştır ben değiştirim kahvenizi
_ istemez ne gelirim ne de önünden geçerim bu lokantanın artık lokanta lüx ama garsonlar çürük. yürümeyi beceremeyen adama iş veriyorlar be!
Oğuzhan daha fazla dayanamadan gözyaşları aktı tama arkasını dönmüşken Osman amca tuttu kolundan.
_ dur burda.
adam öfkeyle çıkarken Osman abi sandalyeyi çekip oturdu.
_ vallahide şekerli istedi ben yalan söylemem.
_ otur evlat.
Oğuzhan oturunca Osman abi söze girdi.
_ kim yaptı bunu sana?*
_ neyi?*
_ kim seni dövdü?
_ kimse be ben düştüm.
_ bak evlat az evvel ben yalan söylemem dedin ama bak hala yalan söylüyorsun.
_ ben şey...
_ kolunu uzat bana!
_ am...
_ uzat dedim!
Osman amca hırkanın kolunu dirseğine kadar çekti. kolu darbe lekeleriyle doluydu.
_ bir düşmeyle olacak değil bunlar söyle hadi kim vurdu sana hangi vicdansız!
_ e eniştem.
_ bir hata mı yaptın!
_ şey...
_ yüzüme bak Oğuzhan!
_ iiçki al dedi bana ama bakkala borcu çoktu vermeyince başının ağrısını benden çıkardı.
_ annen ve babana ne oldu?*
_ bilmiyorum kendimi bildim bileli teyzem ve eniştemde kalıyorum oda her sinirlendiğinde...
_ tamam evlat tamam anladım bak benim oğlum kollarımın arasında can verdi baba kurtar beni dedi ama ben kurtaramadım o yüzden beni baban gör olur mu sana kanım çabuk kaynadı baksana.
boynuna sarıldı o anda içeri Ali girdi.
_ Allah muhabbetinizi arttırsın Osman ustam.
_ hayırdır yine geç geldin sen ne iş?*
_ sorma ustam Yağmur un kardeşi hastaydı hastanedeydik bütün gece o gelmeyecek izinli bugün.
_ şimdi nasıl  durumu?
_ iyi merak etme.
o anda içeri Umut girdi.
_ selam Osman ustam.
_ bir kerede Allah ın selamını düzgün ver be evladım.
_ tamam selamun aleyküm oldu mu?*
_ ha şöyle aleyküm selam.
_ abim nerede?
_ gelmedi daha siz beraber değil miydiniz?*
_ evet kahvaltı yaptık sen çık ben gelirim dedi.
_ anladım Oğuz ile tanış yeni garson.
_ Yağmur nerde?
_ izinli abin söylemedi mi?
_ aman ona şu an hiçbirşey sorulmaz pinpirikli ne olacak.
o anda arkadan Murat seslendi
_ pinpirik miş hastane içinde beklediğin zaman abi gidelim diye tutturuyon...
_ offf abi ya Yağmur a izin verdiğinden niye bahsetmedin!
_ kızın her yaptığından niye sana bahsedim ben...
_ Osman ustam ben acıktım ya var mı senin şu atıştırılmalıktan?*
_ yuh evden çıkmadan bir masa kahvaltılık yedin
_ acıktım ne var.
_ ne zaman doydun ki...
_ bana bak bir aç bırakırım kendimi görürsün.
_ evet sadece 3 saniye.
_ gıcık şey.
_ sus bakim sen şey Oğuzhan nasıl alıştın mı buraya??
_ evet sağolun.
_ ben senin tipinden hiç hoşlanmadım ama aç sünepe...
Umut un bu söylediğiyle herkes ona döndü.

AŞKA MAHKUMLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin