A Miracle Cure

chapter 12

Zaira pov

"anak" si Papa agad ang bumungad sakin

"thank you lord, after 3 days gumising na ulit sya" Bulong ni mama habang luhaan na ikinagulat ko

"3 days? "bulong na tanong ko

Napaupo Ako at tinandaan Ang mga nangyari

Sa pagkakatanda ko ay Kasama ko si Xaiver at kumakanta sya at Bigla na lang ako nawalan Ng malay

Napatingin ako kay mama at papa

Hindi nila alam na umalis ako?

"Ma.. pa.. Alam nyo po ba kung Saan Ako galing Nung isang araw? "tanong ko

"hindi, Ang sabi ni Shaira ay May ginagawa daw sayong proseso" Sambit ni mama

Mapagkakatiwalaan talaga si shaira

"Kaso nagsinungaling po ako eh" nakayuko Kong sabi " Um'attend po ako nang reunion..buti nalang po at Kasama ko si Doc Xaiver kaya Nadala nya ako dito" Sambit ko

Akala ko nung una ay puro Sumbat Ang Matatanggap ko ,Pero Niyakap nila ako

"Hindi na mahalaga kung sino at Saan kapa galing okay?, Basta Buhay ka" humahagulgol na sambit ni papa

Nawala Kami sa moment ng biglang may Kumatok sa pinto

Biglang Lumapit si Papa Dito para buksan ito at bumungad saamin ang Hindi ko inaasahang Tao

"G-Gab? "Masaya at naluluha Kong Tanong

Agad namang humarang si Papa sa pinto

"Anong ginagawa mo Dito?!"galit na Tanong ni papa

"Pwede ko bang makausap si Zaira?" Tanong nito

"Hindi pwed--" Ngunit Hindi na natapos ni Papa Ang sasabihin nang umimik si Mama

"Hon! Hayaan muna natin sila.. Lumabas muna tayo" Sambit ni mama

Dali daling Hinila ni Mama si Papa Papuntang Labas pero hindi muna lumabas si Papa dahil tinignan nya muna nang masamang tingin si gab matapos non ay Umalis na

Umupo naman ako at nagpanggap Ma galit at tumingin sa katapat Kong sofa sa unahan

"what are you doing here? "cold na tanong ko at Pumasok naman sya

Uupo na dapat sya sa sofa pero pinigilan ko sya " Sinong may sabing umupo ka? "

"Babe--" pero pinutol ko ang sasabihin nya

"Don't call me babe.. Di mo ako girlfriend diba? "tanong ko habang Hindi parin napatingin sa kanya at habang pumapatak Ang aking luha

"Sorry for everything that happen" Sambit nya na lalapit sakin

"Wag kang lalapit" Sambit ko at tinignan sya sa mismong Mata

"Please, forgive me" Sambit nya

"Yan lang ba ang pinunta mo dito?"Tanong ko na naghahanap nang panunuyo

"no, but please forgive me"nakikiusap Ang tinig nya

"Paano kita patatawarin kung Doble dobleng sakit ang idinulot mo? "galit na Tanong ko

"Sorry please" Sambit nya

"Alam mo bang napakasakit nang ginawa mo?! "Tanong ko

"Hindi ko alam na pupunta ka" pag depensa nya sa sarili

"Hayop ka ba?,paanong Hindi mo alam?..Nag text ka sakin na Papuntahin ako dun!" Nanggigigil na sigaw ko

"Huh?" naguhuluhan Nyang tanong