A Miracle Cure

chapter 16

Zaira pov

Pagkaalis ni Xaiver ay Napatingin ako sa panibagong Librong dala nya at kinain ko naman ang mga dala nyang pagkain

Siguro nga sya na yung the one ko

Dumaan ang tanghali at Dumating na si Mama

Agad naman itong pumasok at nagulat sa Panibagong sets nang libro

Napatingin sya saakin at ngumiti

Pagkatapos ay lumapit at umupo ito sa Aking kama habang ako ay nakahiga parin

"Gusto mo na ba sya?"tanong ni Mama

"Eh kayo po, Gusto Niyo na po ba sya para sakin?"tanong ko at ngumiti sya

"For me, Kung sino anak ang gusto ay Sya narin ang Gugustuhin ko para sayo basta Matino sya at ang buong pagkatao nya" Sambit nya then I smile

"yes ma, Sa tingin ko Gusto ko na sya" Sambit ko at Napangiti nang maisip kanina ang pangyayari na halikan ko sya sa pisngi

"Basta promised me na Kahit kaunting pagmamahal ay Magtitira ka sa sarili mo, Ayaw kitang Nakikitang naiyak dahil ako ang nasasaktan para sayo" Sambit ni mama

"I promised ma, Natuto na ako kay Gab at Alam kong hindi ako sasaktan ni Xaiver" Sambit nya

"Tandaan mo anak na magkalahi ang dalawang yan ,pero nasisiguro ko at nakikita ko kay xaiver na mas matino sya kaysa sa Ex mong hindi namin kilala kahit ang kanyang pagkatao" Sambit ni mama

"Salamat sa tiwala ma" pagpapasalamat ko

"alam kong sya ang nararapat na lalaki para sayo at nakikita ko na nasa tamang tao ka" Sambit ni mama "Again,Gusto mo na ba sya?"

"no.." tanong ko at nagtaka sya "Because I love him" Sambit ko at napangiti sya

"Sa mga panahong nawawalan ako nang malay ay Sya lagi ang nagsasalba sakin,Kapag malungkot ako sya Ang nasa tabi ko at Sinusundan nya ako kung san man ako Mapadpad na lupalop,pero ma..natatakot ako na Baka Isang araw ay mawala nalang ako dahil sa sakit ko "naluluhang sambit ko

"huwag kang matakot, kasi Doctor sya at hindi ka nya hahayaang basta nalang mawala ka"Sagot nya Na nakapag patatag nang kalooban ko

"Thanyou for making me strong ma" pagpapasalamat ko

"Nah,Dont be thankful to me, sa diyos ka magpasalamat dahil he doesn't let you down..please never stop fighting till your illness done" Sambit nya

"But,My illness is unfamiliar" Malungkot na sambit ko at huminto "there's no cure for my disease" Sambit ko na pinanghihinaan nang loob

"Alam kong hindi ka pababayaan ni xaiver and I know you both fight on this war" Sambit nya at umupo at niyakap ko naman sya

"Thankyou for your advice mama" Sambit ko at kumalas nang pagkakayakap

Hihiga na sana ako ngunit napahinto ako nang Makaramdam ako nang pangangati at Pagkahilo kaya napahawak ako sa braso ni mama at ang isang kamay ay nakahawak sa ulo ko

"Ma, Nahihilo ako" Sambit ko

"Mabuti pa at humiga ka muna" Sambit nya at naramdaman ko rin na Parang nanghihina ako

"Ma,Bakit parang pagod na pagod ako?"tanong ko at dahan dahang humiga sa Aking kama

Pagkatapos nun ay Napatingin ako Sa Mga balat ko na puro sugat na at napatingin doon si Mama at Nagulat sya nang makita ang Mga ito

"W-what happened?"tanong nya habang naluluha

Agad nyang pinindot ang emergency call button mula sa bandang uluhan ko sa Dingding