back in my arms

009

llysa

"ehem!"

i looked at jenna when she cleared her throat. napalingon din silang lahat sa kanya, maliban kina rosie at jin na magkatabi at parehong kumakain. lumipat siya sa tabi ni jin kanina dahil sabi ko. nakakabwisit kaya! inis ng inis sa akin!

jenna smirked. "so, jake.." she called him which made me looked at her intently. with her smirk, i know this kitten is planning something. "kumusta ka na?"

i breathed a sigh of relief.. yumuko ako para hindi halatang kinabahan.

"i'm fine," rinig kong sagot niya. his voice sounds cold. i remember he wasn't like this in the past. sobrang close kami at talagang jolly siya.

"really?" napailing ako nang sabihin iyon ni jenna. seriously, anong pinaplano nito? ano bang trip niya? "how about you, llysa?" inis akong nag-angat ng tingin sa kanya. baliw ba 'tong babaeng 'to?!

"anong ako?" i burst out. "i'm with you almost everyday!" i yelled in annoyance. natutop ang bibig ko nang mapansing nakatitig na silang lahat sa akin.

i saw hobi dramatically held his chest. "grabe bff llysa, bakit ka naman galit?" natatawang aniya.

i shook my head. "no.. sorry. si jenna kasi eh." i tried my best to be in my normal state.

"bff?" i heard jake's voice. hindi ako sumagot. wala akong balak na tapusin ang pagtataka niyang yun.

lumipat si hobi sa gilid ko saka ako inakbayan. "yes! best friends forever, diba llysa?" ani hobi saka bumaling sa akin, malakas itong tumawa.

i laughed, saka tinanggal ang pagkakaakbay niya sa akin. he looked at me and his brows are wiggling. i hissed and hit his face playfully.

"ah.." rinig ko pang tugon ni jake. no one answered back and jin started to tell us his dad jokes again. mas nakakatawa pa nga yung paraan ng pag tawa niya kaysa sa mga jokes niya.

"tara restroom," aya sa amin ni jishei. kaya sabay sabay kaming tumayo. nag paalam din siya sa mga lalaki kaya nag lakad na kami patungo sa comfort room.

we all faced the mirror. "yung totoo! napaka-awkward!" ani rosie saka umirap.

binuksan ko ang faucet saka humarap sa kanya habang naghuhugas ng kamay. "hindi naman."

in denial. pero ayos lang. ayokong ipakitang may effect pa rin sa akin yung nangyari noon.

lumaki ang singkit na mata ni jishei nang harapin niya ako. "anong hindi?"

"hindi naman ah," sagot ko at nag iwas ng tingin sa kanila.

jenna chuckled.. "hindi ka pa nakaka-move on ano?"

napamaang ako sa sinabi niya. "w-what?"

"hindii pa siya nakakamove-on!" jenna teased, while jishei and rosie grinned.

"n-naka move on na ako 'no!" napangiwi ako dahil medyo nautal pa ako.

"talaga?" jishei almost whispered.

sunod sunod ang tango ko, at parang nangungumbinsi na "oo naka move on na ko!" sa kanila.

"oo nga!" inis kong sambit sa kanila.

"then, befriend him again," animo'y nanghahamong sambit ni jenna sa akin. typical jenna.. hindi nagpapatalo. she likes challenges.. now she's challenging me.

rosie squealed and laughed after. "omg yes!" lumapit siya sa akin saka hinawakan ang magkabilang balikat ko at saka niyugyog. "kaibiganin mo ulit, tutal hindi naman awkward diba? why don't you bring back your friendship like before?"

jishei laughed. "right. kayo ang pinaka close noon diba? nasira lang nung umamin ka." sumimangot ako sa sinabi ni jishei. kailangan pa talagang banggitin yon?

jenna walked closer to me. her cat-like eyes were staring at me while she's grinning. "befriend him again, llysa.. naka move on ka na kamo, hindi ba?"

now this sucks.. anong gagawin ko?

———