Diamonds and Tears (On-Hold)

Chapter 1 : And they meet each other

Vilitte Nyx Santangelo

(Vay-litte; San-ta-gelo)

It has been a wonderful day not until I encountered a pervert a while ago. Ugh! Remembering his face makes me wanna puke. Literally! And now I'm running like a crazy girl inside a mall being chased by my five bodyguards'.

"Lady Vilitte!" sigaw ni Mr. Castillo, ang nakatas-taasan sa mga bodyguards ko. Well, Shit! Why does he have to shout my name!? Eh, baka mamaya nito, pagkagulohan na ako. Well, Im not an actress Im just a celebrity. Maypagkakaiba sila. Though I'm wearing sunglasses, sabihin mo lang name ko I'm sure makikilala na nila agad ako. I have a unique name by the way.

Takbo Vilitte! Takbo!

Lumingon ako sa likod ko. Oh shit! Ang bilis naman nilang tumakbo, malapit na nila akong maabutan. Takbo parin ako ng takbo, I need to get out of their sight kundi ipapabalik nila ako doon sa pervert na guy na yun kahit alam kong aatakihin na naman ako mamaya.

Great! Just great! Not!

Lumingon ulit ako, and thank God nakakalayo na ako. Binalik ko na ang tingin ko sa daan, and just my luck, may nakabungguan ako.

"Ouch!" saad ko as I stumble down the floor, at nahulog pa ang glasses ko. Shit!

"Aww," ani naman ng nakabungguan ko

Napatingin ako sa nakabungguan ko.

( O_O)?

Really, now!? Nakabungguan ko lang naman ang isang international superstar. Lucky for me! Yey! [Note the Sarcasm] What is he doing here by the way? Oh, Vilitte, don't think about him, think about yourself! Youre being chased by five men and you still have the time to think about that!?

"Lady Vilitte!/Vilitte!/Hyde!" sigaw ng mga bodyguards' ko at tili ng mga kababaihan at kalalakihan. Damn it! They already noticed me!
Nagkatinginan naman kami, I can see shock in his eyes upon seeing me. And again nakarinig kami ng sigawan at tilian.

"Lady Vilitte!/Vilitte!/Hyde!"

Sabay kaming napatingin sa mga likuran namin. Shoot! Ang lapit na ang bodyguards ko at may mga babae at lalaki pang tumatakbo sa lugar namin. Dali-dali kong kinuha ang glasses ko at sinuot ito, kinuha ko ang bag ko na nahulog rin at agad namang tumayo.

"Kyaaaaaah!!" tilian ng mga tao sa mall

Bago pa man sila makalapit samin, nagkatingin ulit kami at parang nag-uusap ang mga mata namin then he offered his hand. Tiningnan ko lang ito.

"Let's run!" saad niya at parang na-e-excite sa mangyayari

I didn't know what got into me, pero napangiti ako sa inasal niya. Inabot ko ang kamay niya and by that sabay na kaming tumakbo papalayo sa mga humahabol samin.

Takbo lang kami ng takbo, hanggang nakalabas na kami ng mall, pero di parin kami tinitigilan ng mga tao at ng body guards ko. Hingal na hingal na ako at ramdam ko na ang paninikip ng dibdib ko. Ito na nga ba ang sinasabi ko.

Huminto kami upang makahanap ng pwedeng mataguan, nagpalinga linga naman siya.

"There!" saad niya habang tinuturo ang bandang likuran ng mall,tumakbo ulit kami, nagpatianod na lang ako dahil naninikip na ng sobra ang dibdib ko. Nang makarating kami sa likuran ay nagtago kami doon sa wall at napasandal rito.

"Where did they go?"

"Waaah!! Asan na!?"

Iilan lang yan sa mga sigaw ng mga tao. Hanggang sa nakarinig na lang kami ng mga yabag na papalayo.

"I'll just check if they're already gone." ani niya at binitawan ang kamay ko para sumilip kung may nakasunod pa samin

Napaupo ako the moment he let go of my hand. My right hand on the cemented floor carrying my body's weight while my left hand's on my chest. Pinipilit kong indahin ang sakit upang makuha ang gamot na nasa bag ko pero sa sobrang sakit ay naghihina na ako.