"အဲ့ဒါက ငါ့ကြၽန္လုပ္ေလ"
"ဘာ!!!!"
"Ar...စကားေျပာ ရိုင္းသြားေပမယ့္
အဓိပ္ပါယ်တူတူပဲလေ "
"ငါမလုပ္ေပးနိုင္ဘူး"
"Okey... ရပါတယ္ ငါကလဲ အတင္းလုပ္ပါေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး...ဒါေပမယ့္ သိတယ္မလား? မလုပ္ဘူးဆိုလဲ ျပန္ေတာ့ေလ"
"......"
"Wae...ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတြးေနတာလဲ"
"ငါ...ငါလုပ္ေပးမယ္"
"Hummm...ဘာကိုလဲ"
Jennie သိရဲ႕နဲ႕ေမးလိုက္တယ္
"ငါ...ငါ...ငါ..."
Jisoo စကားေတြထစ္ၿပီး ေျပာမထြက္ဘူး
"ဟင့္အင္း မလိုေတာ့ဘူး"
"Hummm"
"နင္က ငါ့ညီမကို သတ္ခဲ့တဲ့ သူပဲ အခြင့္ေရး ဆိုတာ မရွိသင့္ဘူး...
နင္ေတာင္ ငါ့အတြက္ အရမ္း အေရးပါတဲ့ သူကိုေသေအာင္လုပ္ေသးတာပဲ
ငါလဲ နင့္ရဲ႕ အေရးပါတဲ့သူကို..."
"သူနဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး...ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူ႕ကို မထိပါနဲ႕...ငါ...ငါလုပ္ေပးမယ္ နင့္ကြၽန္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကိုေတာ့ ျပႆနာထဲ ဆြဲမထည့္ပါနဲ႕...
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ "
"အဲ့ဒါဆို နင္ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းဆို
Im jennie ရဲ႕ ကြၽန္ျဖစ္ပါရေစလို႔"
"ရႈံးေနတုန္းပဲလား...အခုခ်ိန္ထိ ရႈံးေနရတုန္းပဲလား ဘာလို႔ ဒီဘဝႀကီးမွာ ေမြးလာရတာလဲ...ငါေသခ်င္လာၿပီ
အရွက္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး"
Jisoo ကြၽန္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ေတာင္
ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းပန္ရမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရမ္း စိတ္ပ်က္မိတယ္
အဲ့လို မလုပ္ရင္လဲ သူ႕ဘဝတင္ မဟုတ္ဘူး lisa ကိုပါ ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ေတာ့မွာသိေနတယ္
Jisoo ၾကမ္းျပင္နဲ႕ သူ႕ဒူးေလးေတြကို ေထာက္လိုက္ၿပီး
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး Im Jennie ရဲ႕ ကြၽန္ျဖစ္ခြင့္ေပးပါ "
"Hahahaha..."
က်ယ္ေလာင္သံရယ္သံတစ္ခု
ေလွာင္ရယ္ေနတယ္...jisoo နင္ဘာတက္နိုင္ေသးလဲ ဆိုတဲ့ ရယ္သံေတြက
Jisoo ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ၿပိဳလဲ ေစတယ္
YOU ARE READING
About
Fanfiction"မခ်စ္လို႔ျငင္းခဲ့႐ုံေလးပါ အဲ့ေလာက္ထိ ရက္စက္ဖို႔လိုလို႔လား" "မချစ်လို့ငြင်းခဲ့ရုံလေးပါ အဲ့လောက်ထိ ရက်စက်ဖို့လိုလို့လား"
