*الحلقة السادسة و العشرون*
*تليفونه بيرن باستمرار بيأكد عليه المعاد*
حسن : لمار استعجلى فارس و شوفى امير فين مش فاهم يعنى بيأكدوا عليا المعاد مية مرة و دالواتى بندور عليهم يارب صبرنى
لمار : خلاص يا بابا هتصل اشوفهم اهدى متقلقش *بضحك*
حسن : بت انتى عارفة هما فين
لمار : لا لا معرفش انا هروح اشوفهم سلام
حسن : ادى اخرة إلى يمشى ورا العيال اما نشوف اخرتها والله انت عسل يا واد يا حسن
*بيتكلم و بيظبط شعره و بيضحك*
*وصلوا القصر و كل واحد نزل من عربيته و بمظهرهم الخاص*
لمار : ايه دا كله خلصتوا إلى بتعملوه ولا لسة على كدا
فارس : اه تمام متشكرين يا باشا
لمار : العفو ياعم لا بس شياكة شياكة يعنى لا دا انا اخاف تتحسد يا فارس
امير : احم احم انا معاكوا هنا ها مفيش اى مدح أو اى حاجة من البرنسيسه بتاعتنا
فارس : لا مفيش *مسك أيدها و ركبها العربية*
امير: كله بتكوش عليه كدا
فارس : هو بابا أتأخر ليه كدا
حسن : انا جيت اهو
امير : طب يلا بينا
حسن : امسك يا فارس اديه لعروستك
فارس : دا بتاع ماما *ابتسم بدموع و خده فى حضنه*
امير : كدا هعيط يلا يا عم حسن انا بقا شكلى وحش فى وسطكوا انا غير مرئى تقريبا
حسن : قدامى يا أمير هركب معاك و امرى لله و بالمرة اقولك انت مرئى ولا لا
*بيغمز لفارس و سط ضحكهم*
*شايفاهم بيجهزوا و كل واحدة بفستانها بتفكر فى أنهم يمشوا و يسيبوها التفكير خلاه تدمع*
فاطمة : بنات بقولكوا ايه مش لازم تتجوزوا يعنى خليكوا قاعدين معايا احسن يعنى فارس ايه و امير ايه دول خليهم و يلا نهرب من هنا
سارة : طنط احنا بفستان الفرح دالواتى و النهاردة فرحنا
وعد : قوليلى بي يا جميل انت ايه الشياكة دى قمر يا جدعان قمر
فاطمة : يعنى هتسيبونى لوحدى برضو
وعد : لا طبعا كل يوم هنبقى عندك اصلا
*صوت الزغاريط عالى بقدومهم كل واحد راح يجيب عروسته و بصوا لبعض و ابتسموا*
امير : ايه دا امال فين سارة يا جماعة انا مش شايفها ليه
سارة : سلامة نظرك انت اتعميت يا حبيبي
*ضحك*
امير : اتعميت ،لسانك دا عايز...
سارة : بتقول حاجة
امير : لا يا جميل خدى بوسة دى على الهوا عشان الناس إلى واقفالنا دى
*نظرته ليها تكفى انها تخلى خدودها تحمر من خجلها، شايفاه بيقرب ناحيتها و رفعلها وشها عشان يتقابلوا نظرتهم كفيلة تقول مدى الشوق و الحب و الفرح إلى على وشوشهم اخيرا اتكلم بعد طول انتظار*
فارس : قبل ما انسى يا جماعة انا وامير اشترينا فيلا هنقعد فيها و بابا و لمار و طنط هتقعدوا فيها لحد ما نرجع من شهر العسل عشان محدش يقعد لوحده ماشى يا طنط
فاطمة : من دقايق بظبط قولتلهم نهرب و نسيب الفرح بس دالواتى خلاص طلاما مش هيسيبونى تمام بقا
امير : سيبكوا من الكلام دا و قولولى هى طنط صغرت يجى خمس سنين كدا ليه
فاطمة : قولهم انا اساسا إبان انى اختهم صح ولا ايه
امير : اه طبعا
لمار : دا كله انا قولت اتخطفتوا اللهههه شكلكوا حلو اووى والله انا دمعت لايقين على بعض بجد
وعد : حبيبتى انتى القمر بتاعنا اصلا
*خرجوا كل واحد مع عروسته فى وسط فرحتهم قرب منه بقلق واتكلم*
امير : فارس بقولك انا مش مطمن حاسس ان فى حاجة هتحصل ما هو مش طبيعى كدا
فارس : كدا إلى هو ايه
امير : كدا إلى هو مفيش ضرب نار مفيش ناصر مفيش حاتم مفيش سيف اكيد فى حاجة غلط مش كدا
*دخلت لمار بتجرى *
لمار : الحق يا فارس
فارس : خير يا رب اريت يا بومة
لمار : الأمن فتشوا واحد و لقوا معاه مسدس بس هرب منهم لكن وهو بيهرب وقع منه دا
فارس : ايه دا ،دا سم كان هيقتل مين دا
لمار : هيكون مين
امير*ضحك*: طب انا هاخد سارة و اخلع من هنا
فارس : يا بومة استنى
*سافروا و هما راحوا الفيلا دخلوا شافوا مفاجأة كبيرة ليهم*
*دخلوا اوضتهم فى الاوتيل شافت الاوضة متزينة بالشكولاته بكل أنواعها بتطنطط فى مكانها من المنظر*
سارة : لا بتهزر دا كله ليا
امير : اه دا كله بتاعك
*جريت عليه وقعته وهى عليه بضحك*
امير : دا كل عشان شكولاته
*هزت دماغها باه*
امير : هو فى سؤال ازاى شكولاته تاكل شكولاته
سارة : لا دا سؤال عميق مليش فيه*قامت تجرى من مكانها وهو بيضحك*
#يورا
و دى كانت النهاية يا حلوين و توتة توتة خلصت الحدوتة و الفارس سيوفه مبتخلصش و مبيسلمش منهم بس هنعمله ايه بقا رأيكوا متنسوش و إلى قرأ رواية الفرقة ١٨ يقولى رأيه فى الاتنين ياريت يلا سلامو عليكو😂😂🧡
