Triumph University
Pakiramdam ko magiging selfish ako kapag inuna ko yung sarili ko, kaya natatakot ako pumili ng isang bagay na gusto ko na sa tingin nila ay mali. Ayaw ko mag demand kase sila na lang yung meron ako, wala akong kaibigan o kahit kakilala man lang. Marahil natatakot sila sa daddy ko.
Sadya namang napakabilis ng pag-ikot ng mundo, unang araw na agad ng pagiging kolehiyo ko. Bagong mga mukha ang makikita ko kaya hindi ko mapigilan maexcite, suot ko ang uniporme na sleeve at palda na may stripe na sky blue above the nee at medyas na hanggang tuhod, matangkad naman ako kaya hindi mahahalata na maiksi ang palda ng Triumph sa'kin, ewan ko na lang sa iba.
Mag-isa lang ako sa kotse na regalo sa'kin ni daddy when last month, birthday ko. Isang Toyota Vios red ang color niya, nakakalungkot lang na hindi pa nakakita ng bagong mukha ang vios ko maliban sa'min ni lola, wala pa kase akong naiisakay dito except kay lola.
I parked my car, and start walking around. Kanina pa akong paikot ikot sobrang lawak ng university at talaga naman sobrang pagod na ako. I decided to sat on the bench, yeah may bench sila katabi ng pool.
"Miss Faith?" I suddenly look up when someone said my name. "Is that you?" she asked, I think she's not a student he're coz she's wearing a teachers uniform.
"Yeah it's me" It feels so awkward.
"Sorry po kung natagalan po ako ma'am. Wag niyo po akong tanggalin sa trabaho please ma'am" napakunot ang noo ko sa mga narinig ko mula sa babae.
"Excuse me? I don't know what you're talking about" I answered honestly.
"Kase ma'am may nag patulong po sa'kin na lalake, kanina pa daw po siya hanap ng hanap ng room niya. Dapat po talaga ako yung assign na mag guguide sainyo papunta sa room niyo, kaso yun nga po may nag patulong, eh hindi ko naman po mahindian kase ampog---" she looked like she's imagining something good while she's apologizing in me.
"It's okay just lead me the way" I put the 'maawtoridad' voice.
para matigil sa kahibangan niya.
"Ay sige ma'am pasensiya na po talaga, kung alam ko lang po na same room kayo edi sana po----"
"Can you please stop talking?" She got shocked because I shouted.
Minutes passed and then finally, I saw my room.
"Thankyou and sorry about kanina" I apologized.
"You don't like to apologizing ma'am" my brows furrow, getting confused of what she just said. Tumango na lang ako bago pumasok sa pinto.
Ang kaninang maingay na classroom ay biglang tumahimik at sa tingin ko ay ak ang dahil. They all staring at me, some of them stared like I did something wrong but the half of them gave me an admiration look.
What should I do? It really feels so awkward.
