UNDERCOVER: Dishon and Em

CHAPTER II

    "Welcome dito Em ha!! Masaya akong may makakasama na ko rito!"

     SHE SMILED WITH her white teeth sa sinabi ng kasama niyang nakasky-blue na formal na damit at nakapencil-cut skirt sa front desk. Uniform kasi nila ito na kahit ayaw niya sanang suotin ay isinuot parin niya. 'Hindi ako makagalaw ng maayos dito.' Pag-aalma ng utak niya. Pero wala naman siyang choice. Bago lang siya sa trabahong ito at kakapasok lang niya kahapon and she's here with a different agenda. 'Yes, I have that different agenda, and it was really exciting.'

"Masaya din akong makilala at makasama ka Maya!" Tumango at ngumiti nalang ang kasama niya as a reaction from what she said.

"Good Morning po! Welcome to the Casa Café!!"

Nagsulputan ang maraming mga guest ngayong araw and not surprisingly, sa sarap ba naman ng well-known coffees, pastries and the best selling milk teas nila. 'It was really good!' Yes it is!
   

"VRRROOOMMM SKKIIIRRRTTT!!!"
An irritating sound of the black and orange car caught their attention making one of her eybrow raise. 'Pasikat lang ng sasakyan niya eh!' Puna ng utak niya.

Sa di kalayuan nakita niya ang isang paparating na mukha na di niya malilimutan. Isang pamilyar na mukha na papunta na sa kanila---sa harap niya. 'It was him! That face it was really him!' Tugon ng isang bahagi ng utak niya.

Mabilis siyang tumalikod at humanap ng paraan paano siya hindi makikita ng lalaki. 'Hindi niya dapat ako makita!' Her brain pushed her. Hindi naman siya maaring magtago kasi wala naman siyang matataguan at lalong-lalo ng hindi siya maaring umalis sa puwesto niya. 'Teka bat ba ako nagtatago sa kaniya?' Tanong nito sa sarili. Bakit nga ba? Wala naman siyang dapat naipagtago sa lalaki.

She composed her self and tried to act normally. Yan ang dapat! As the good looking guy walk towards them. A sudden unusual feeling strikes her. 'Ano to?!! What is this feeling?!' Her mind keep asking.

She can't move her body even she do so. It was the same feeling she felt when they are inside the yacht that day. The feeling of a sudden slow motion of things. At tanging sa itsura niya lang nakafucos ang kaniyang atensyon. Maybe its cliché to think but is it what they called love at first sight? 'Love at first sight??! Dzuhhh Second sight na kaya to!' A part of her brain said. 'But still that was the same feeling you felt when you first saw him!' Her mind keep dueling.

Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang isipin. Hanggang sa tumigil sa tapat niya ang lalaki. Hindi niya napigilang magsalita. She spoke cheerfully and casually na parang hindi kilala ang lalaki. But the feeling was still there.

   "Welcome Sir to the Casa Café where can you taste our famous coffees and milk teas. The Dark-black coff----------"

"Okay!" A sudden gust of the wind slap her as the guy cut her off by his soft and calm voice. Napabalik siya ng biglaan sa katinuan niya. 'What the---he's a moron!' Sigaw ng utak niya. Sobrang rude ng lalaki at nagtama muna ang kanilang mata bago umalis na sa harapan niya ang lalaki. There were spark formed. Sinundan niya ito ng tingin hanggang sa umupo ito sa gilid malapit sa viranda kung saan tanaw na tanaw niya ang asul na dagat. 'What's with that moron that make me feel damn!' Napailing-iling na lang siya naisip.

"Alam mo Em napakasungit talaga niyang si Sir Dishon, kaya wag ka ng manibago pa sa sakanya." Plain na saad ng kasama niya habang wini-welcome pa ang mga papasok na mga guest. Nagtaka naman siya kung bakit kilala ng mga staff doon ang lalaking iyun, but not with her attitude na magtanong tungkol sa isang taong wala naman siyang kinalaman kaya hindi na siya nag-abala pang magtanong. Why should she do that! 'Why should I? He's super displeasing and I think that kick in ass was really suited for him!'