Aşkın Gücü

6. bölüm

-Bölüm 6-

~barışın ağzından~

Kahretsin! Aycan bana nefret doluydu sanki. Bir anda çıkışması falan beni çok gerdi. Peki neden? Neden akrabayken ilişkimiz devam edemez? Mantıklı bir açıklaması olmalı.

Geceye kadar ona mesaj attım, seni merak ediyorum gibisinden. Cevap vermedi, bende aradım. En az 5-10 kez aramış olmalıyım. Fakat AÇMIYORDU. Şu lanet olası telefonu açmıyordu. Niye bunu bana yapıyordu? Biz söz verdik! Hiçbir şekilde birbirimizi seveceğimize dair. Her koşulda birbirimizi bırakmayacağımıza dair. Noldu? Hepsi yalan mıydı?

Üstünden 2-3 saat geçti. Hala onu düşünüyorum. Belki de dinlenmek onun için olur? Ona zaman tanımam gerekiyor belki de... Aa bu arada size anlayamadığım şeyler var! Babam nolduysa ilişkimize onay vermişti. Bundan daha mutlu olamazdım. Ama bunu sevdiğim kadınla paylaşamıyorum. Hepsi aptalca bir nedenden. Keşke öğrenmeseydim veya ona söylemeseydim. Çok pişmanım. Sabaha kadar odamdan çıkmadım. Telefonun başında onun mesajını veya aramasını bekliyordum. Evet sonunda aradı! Sonunda diyorum çünkü sesini çok özledim. Yanında olmak istiyorum! Hemen açtım. "Alo Barış" dedi ürkek bir sesle. Ben de mesafeli olmaya karar verip "Efendim Aycan bişey mi oldu?" Dedim. Belki de onu daha fazla rahatsız etmemem gerek. Onu bırakmam gerek...
"Şey hayır, yani şey ben seni özledim ve özür dilerim..." Dedi.
"Aycan bak sırf bu yüzden dolayı benden vazgeçiyorsan beni bir daha arama yada yazma. Kendimi sabahtan beri ne kadar kötü hissediyorum haberin var mı?"
Sanki boğazı düğümlendi. Bişey demiyordu. Sessizliği ben bozdum.
"Bişey demeyecek misin?"
Ağlıyordu! Ağlama seslerini duyabiliyordum. Yanında olmayı ve teselli etmeyi çok isterdim.
"Barış özür dilerim ben çok aptalım..."
"Aycan eğer arana mesafe koyacaksan hemen şimdi koy. Ben dayanamıyorum."
"Aslında... Bir süre konuşmamamız gerektiğini düşünüyorum. En azından ikimizde kafamızı toparlayana kadar?"
"Peki" diyebildim sadece. Üzmüş müydü? Evt. Ama bilmiyorum onsuz yapabilir miydim? "Dıt dıt" sesini duyduğumda telefonu kapattığını anladım. Her ne kadar onu seviyor olsam da ona bir hayli kızgındım.
Konuşmamızdan sonra odamdaki masada ne var yok hepsini fırlattım. İlk işim bana ulaşabileceği yerlerden onu engellemekti. Biraz o acı çeksin istiyordum. Ama insan sevdiğine neden bunu yapardı? Onun üzülmesini istemiyorken şimdi ise... Hayallerim yerle bir oldu.
(...)
Aradan bir hafta geçti. Beni arayıp sormadı zaten bunu yapamazdı. Engelini kaldırmamıştım. Doğru olan buydu. Ona sinirim hala yatışmadı. Babam herşeye okey vermişken sevdiğim.. sevdiğim kadın benden uzakta olmayı tercih etti. Bu onun seçimi! Demekki beni sevmiyor diye düşündüm. Kendime yeni birini bulmalıydım kafa dağıtmak için. Üstümü değiştirip dışarı çıktım. Ayaklarım hemen bara gitti. Tabi nereye gidebilirdi ki? Bu kadar acı çekiyorken? Aslında acı falan değil! Onu unutacağım. Onu bu istedi. Umarım geri kalan hayatında mutlu olur ve bir daha karşıma çıkmaz.

~
Hellö canlarım. Umarım keyfiniz yerindedir. Yeni bir bölümün sonuna geldik. Beğendiysen alttaki küçük yıldıza basmayı ve düşüncelerini yorumlara yazmayı unutmayın çiçeklerim.
Sizce barış aycan'dan sonra gerçekten birini sevebilir mi?
Ve Aycan döndüğünde napar?

~