4.BÖLÜM

39 3 0
                                    

HAFTA SONU

Cumartesi  sabahı erkenden uyandım çünkü bizimkilerle buluşacaktık.Hava yağmurluydu.Okyanus bize geldi.Rüzgar ve Miraç'lada kafede buluşacaktık.Okyanus'un heyecanını az çok tahmin ediyordum çünkü bende de aynı heyecan vardı ama benim ki çok mutlu olduğum içindi.İlk defa böyle güzel arkadaşlarım olmuştu.Tam evden çıkarken Miraç aradı;

—Neredesiniz kızım ya Allah'tan saat 13.00de herkes burada olacaktı.Rüzgar'la beklemekten ağaç olduk.

—Of geliyoruz işte, oturun siz söyleyin bir şeyler 5 dakikaya oradayız.

—İyi bakalım.

Evim zaten kafeye çok yakın olduğu için gerçekten 5 dakikada yanlarına gittik.

Miraç  beni gözüyle süzüp

—Valla gelinlik falan giyeceksiniz sanmıştık o kadar hazırlanamadınız sonuçta..

—Boş yapma olum ya geldik işte..

—Tamam be demedim bir şey.

Çantamdan defter ve renkli kalemlerimi çıkarıp masanın üstüne koydum.Garsonu çağırıp kendime latte söyledim,Okyanus'ta kendine  karamelli frappuccino sipariş etti. Oyunumuzu yazdıktan sonra biraz daha oturup sohbet ettik.Oyunda Okyanus ben Rüzgar ve Miraç bffyiz ama Okyanus ve Rüzgar birbirlerine açılıyor ve grubun anasını ağlatıyorlar.Sevgili olup ayrıldıkları için adam akıllı buluşamayan, eğlenenemeyen  bir grup oluyoruz ve bu sorunu çözmek için kafede buluşuyoruz.

Hesaplarımızı ödeyip kafeden çıktık.Çıkar çıkmaz gök gürledi ve yağmur başladı.Ben ıslanmaktan nefret ettiğim için koşmaya başladım sanırım Miraç'ta ıslanmaktan nefret ediyordu çünkü beni bile geçip koşmaya başladı:D

Okyanus ve Rüzgar arkada yavaş yavaş sallana sallana yürüyorlardı.Okyanus kollarını iki yana açmış,başıyla gökyüzüne bakıp yürüyordu.Onları izleyeyim derken sırılsıklam oldum ve daha da sinirlendim.

—Siz kafayı yemişsiniz ya ben gidiyorum.Ne bok yerseniz yiyin hasta olun da görürüm ben sizi tam da sınav haftası‼

Onlar beni takmadılar ben de Miraç a ellerimle 1-2-3 yaptım ve koşmaya başladık tabi o benim 2 katım tabi  bacakları da uzun olduğundan roket gibi uçtu.Nefes nefese kaldım ve durdum.Yanıma gelip gülmeye başladı.

—Ne gülüyorsun be komik olan ne⁈

—Sırtıma alayım mı yorulduysan?

—Ay ne gerek var be yürürüm ben‚ sadece yavaş yürüsen yeter.

—Sana adam gibi soranda kabahat aq sormamışım say.

Küçücük gülümseyip ciddi agresif yüzüme geri döndüm.

Yol boyunca hiç konuşmadık.Sessizliği bozan yine ben oldum çenem sağ olsun.

—Beyefendi kızdınız mı acaba bana hı⁇

—Bilmem

—Sakın bana trip atma hiç anlamıyorum gönül alma mevzularından bak

Miraç kahkahayı patlatıp

—Defne sana bir şey sorucam ama kızmak yok tamam mı?

—İyi bakalım sor

—Senin hiç sevgilin oldu mu?Bak yanlış anlama meraktan soruyorum ha

—Hayır olmadı da nereden çıktı bu nereden geldi aklına⁇

—Hiiç öyle geldi işte

—Tamam ben kendim giderim geldik sayılır zaten bay bay!

YAKAMOZ GÜZELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin