The badboy falls for me

Pilot

- Hold on I still want you.

---------

*Flashbach 1η γυμνασίου*

"Ναι εντάξει ότι πείς" είπε ο Μαρκος με ειρωνεία

Ούφφφ δεν μπορώ άλλο,αυτό το παιδί μου σπάει τα νεύρα!

"Μην μου μιλάς εμένα με υφάκι! Είχε πεί ότι είναι 20 εκατοστά και οχι 19 όπως λες εσύ εντάξει?" Του απάντησα νευριασμένα στον ίδιο ειρωνικό τόνο που μου μίλησε και εκείνος.

Και ναι αυτή η συζήτηση ήταν περί τεχνολογικής εργασιας!

Παρά το γεγονός του ότι μ'αρέσει, είναι ηλίθιος

Και πάντα μου πηγαίνει κόντρα.

Πιστεύοντας ότι έχει δίκαιο και όλας. Hell nah!

"Πωω καλά μωρέ ότι πείς απλά κάντο" είπε μετά από ώρα κοιτάζοντας τον τοίχο στην προσπάθεια του να κρατήσει το βλέμμα του μακριά απο το δικό μου

Σε ευχαριστούμε για την άδεια καλέ μου, εσένα περίμενα πιστεύεις για να κάνω την εργασία σωστά!

*Τελος flashback*

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε το τρίξιμο της ξύλινης καφετιάς πόρτας του δωματίου μου

Γύρισα απότομα το κεφάλι μου για να δώ ποιός είχε εισέλθει στο δωμάτιο μου

Ήταν η μαμά μου

Με κοιτούσε κάπως αναστατωμένη καθώς η ανάσα της ήταν κοφτή και το στήθος ανέβαινε πάνω κάτω στο ρυθμό που ανέπνεε

Με άγχωσε μπορώ να πω

"Ετοιμάσου Emma μου έρχεται ο θείος σου μαζί με την ξαδερφή σου" μου είπε αγανακτησμένη ενώ είχε τοποθετήσει το χέρι της πάνω στο μέτωπο της

Κάνοντας με να χαχανίσω με τον τρόπο που αντιδράει όποτε μιλάει για αυτό το θέμα

Μου χαμογέλασε πικρά ενώ έφευγε απο το δωμάτιο μου αφήνοντας με μόνη μου με τις σκέψεις μου

Παλι.

Σηκώθηκα εκνευρισμένη απο το απαλό μου στρώμα και πήγα να ντυθώ μιας και δεν μπορώ να κάθομαι μόνο με μια μπλούζα και το εσώρουχο μου όταν έχουμε κόσμο

Δηλαδή έλεος πια! Δεν μπορούμε να έχουμε την ελευθερία μας ούτε καν στον δικό μας χώρο

Έβαλα και ένα σορτσάκι λοιπον και απλά ξαναξάπλωσα στο κρεβάτι μου

"Εεειιιι άκουσες τα νέα Emmaa? Έρχεται η Ιωάνναα!" Ελεγε χαρουμενη η Άννα η μικρή μου αδερφή, τρισευτυχισμένη επειδή θα ερχόταν η ξαδερφή μας