FOUR

5 1 1
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


ARIA'S POV

"Ionic compounds are composed of discrete cations and anions combined in ratios to yield electrically neutral bulkmatter," this is the 5th time I've read this sentence in this book pero wala parin akong maintindihan. Fuck chemistry. Bakit ba biochemistry ang kinuha kong course.

"Arrggg!" inis kong sinara ang libro. Ayoko na, suko na ako. Kahit anong gawin ko, wala akong maintindihan. Tumingin ako sa cellphone kong patay at kanina pa tahimik, wala ni isang tunog o notification. Minsan iniisip ko lang, may nagmamahal ba sa akin? I pout as thoughts come to my mind.

Today is Sunday, they day after Dylan and I spend the night in the lawn near the clubhouse. Hanggang ngayon hindi niya parin siya nagpaparamdam, ni isiang text wala. Ano, after niya akong kulit kulitin kahapon wala na? 'Yon na 'yon? Na-ghost na ako? Matapos kong magpakahirap tumakas hindi niya na ko papansinin?

Matapos ang ilang minutong pakikipag-debate ko sa sarili ko kung itutuloy ko ba ang pagrereview o hindi, nagapadesisyunan kong hindi nalang. Tinatamad ako. Walang pumapasok na kahit na anong impormasyon sa utak ko. 

It made me wonder kung anak ba talaga ako ng mga magulang ko. Magaling sila pareho sa science, both of their jobs are related in science tapos ako ligwak. What a shame.

Naligo ako at nag-ayos. Naisipan kong pumunta muna sa mall para mabawasan ang pag-iisip.I can't forget the things that happened yesterday and the other day. I won't be able to focus kung napakaraming thoughts ang pumapasok sa utak ko. Sa sobrang dami, hindi ko na alam kung anong uunahin.

After mag-ayos ay nag-paalam na ako kay mommy, as usual napakahabang interogasyon nanaman. Kesyo baka kung anong gawin ko, kesyo baka hindi ako umuwi at kung anu-ano pang tungkol sa aksidente. 

My mom is kinda paranoid. Maybe because she don't want to lose another child? He lost my brother nang hindi niya manlang nalaman na may problema at kung anong problema, she can't afford to lose me too.

In the end, sumunod ako sa gusto niyang ihatid ako. I told her-- no, I beg her na ako nalang mag-isa ang uuwi. At first ayaw niya akong pakawalan. She used her teary eye effect but yeah, my heart is stone cold so obviously hindi siya umubra. 

She told me to stay away from things na makakpag trigger sa akin. Some things happened in the past that both of us don't want to happen again.

Pagkapasok ko sa mall ay nadatnan ko ang napakaraming tao, sa pagkakaalam ko wala namang sale ngayon. This is what I hate about going to public places. People and communication. Especially hindi ko kasama si Venize at busy siya. 

It seems like there's an event happening here. What's creepy is that there are two groups of gangsters waiting in the middle of the mall. They all look scary, they look at the other group as if they want to kill each other.

After passing them, pumunta ako sa National Book Store. Naubos na yung watercolor and acrylic ko. I have to buy new ones. I love arts, you can see my room full of paintings. My psychiatrist told me to start painting. He said it relieves stress so I did and now I'm addicted.

Sleep TonightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon