Accidentally inlove with you [COMPLETED]

CHAPTER 31 :STILL YOU

Eun byeol pov 

isang linggo narin ang nakalipas nong managyari ung pag suntook kay ji woo sa ngayon nag papagaling parin si ji woo kaya hindi muna siya makakapasok siguro bukas pa siya makakapasok 

eun byeol sabay tayo mamaya umuwi?. tanong ni seo young habbang nag lalakad kami papunta sa room 

wag na dadaan pa kasi ko sa library e siguro mauna kana!. sabi ko ng bigla naming makasalubong si hyo rim nag katitigan kami pero pag katapos nong araw nayon hindi narin kami nag pansinan ni hyo rim para kaming hindi mag kakilala 

nag katitigan lang kami at nag patuloy na siya mag lakad at sinagi ako ganto na kami araw araw parang wala lang ako sa kaniya parang hangin na wala sa mundong to 

besh! okay kalang?. tanong ni seo young dahilan para bumalik na ung ulirat ko 

h-huh? oo naman sigaw na malelate na tayo!. sabi ko at nag patuloy na sa pag lalakad 

ng makarating na kami sa school ay nakita ko si hyo rim may ear phone na nakasalpak sa tenga niya habbang naka pikit siya at naka cross arms nasa likod ko kasi siya ano yon? tulog ba siya? hindi ba siya natulog medyo lumapit ako para siguraduhin talaga kong tulog siya nagulat ako ng bigla niyang iminulat ung mata niya agad akong lumayo sa kaniya tintigan niya lang ako ng seryoso 

anong ginagawa mo?. cold niyang tanong 

h-huh? akala ko kasi tulog ka parating na kasi si prof kaya balak ko sanang gisingin ka!. sabi ko at umupo na sa upuan ko 

hindi na siya nag salita at sinuot niya uli ung ear phone niya bigla namang dumating si prof buong klase kaming tahimik hanggang hindi ko na siya nakita simula nong pag katapos ng recess 

ilang oras pa ang lumipas ay hindi niya na pinasukan ung mga iba pa naming subject  hanggang sa nag uwian na 

seo young mauna kana mag gagawin pako sa library!. sabi ko at saka nag paalam kay seo young 

kapag kasi malungkot ako ay nag babasa ako ng mga books sa library at nakikinig ng music nag tungo ako sa pinakadulo ng library saka umupo sa sahig at nag salpak ng earphone sa tenga ko sa nag simula nakong mag basa 

ilang oras ang nakalipas malapit nakong matapos sa binabasa ko ng biglang namatay ung ilaw sa buong library nag madali akong tumayo kaso huli na ng makarating ako sa pintuan ay naka lock na ito 

may tao papo!!!!!. sigaw ko pero narinig ko ung gate ng school na nakasara na tumingin ako sa paligid sobrang dilim nito ng biglang may humawak sa braso ko dahilan para mapayakap ako sa kaniya 

o kay sarap sa ilalim ng kalawakan 

kapag kapiling kang tumitig sa kawalan 

saksi aNG buwan at bituin sa pag mamahalan 

nating dalawa, nating dalawa

okay kalang?. narinig kong sabi nong kayakap ko teka kilala ko ung boses na to ah si hyo rim to agad akong kumalas sa pag kakayakap 

pasensya na takot lang ako sa dilim!. sabi ko at inayos ung sarili ko  

okay kanaba? mukhang bukas pa nila tayo makikita halika don muna tayo sa may upuan para hindi kanarin matakot. sabi niya at pumunta siya don sa may upuan malapit sa bintana sumunod naman ako sa kaniya 

kanina kapa ba dito? simula nong recess?. tanong ko at umupo ako sa tapat niya 

ano bang pake mo?. cold niyang sabi kinuha niya ung phone niya at tinago niya rin ito " battery low" narinig kong bulong niya 

puwede mong gamitin ung phone ko wait nasan na nga pala ung phone ko?. sabi ko saka kinapa ung bulsa ko siguro naiwan ko sa locker ko mp3 lang kasi ung dala ko pag mag mumusic ako 

tumayo siya at humiga sa lapag habbang ako ay sumunod sa kaniya at umupo sa tabi niya 

buntot ba kita bakit kaba sunod ng sunod?. iritableng sabi niya 

natatakot nga kasi ako!. sabi ko at nag pout 

ilang oras pa ang lumipas puno ng katahimikan ang buong lugar siguro ito na ung pag kakataon para mag usap kami 

totoo bang may nangyari sainyo ni hea soo?. pag babasag ko ng katahimikan 

uulit ulitin ko ba? walang nagyari samin ikaw lang naman ung nag iisip niyan eh!. sabi niya at tumayo 

eh kayo ni ji woo bakita kayo mag kasama nong araw nayon?. dagdag niya sabay tingin sakin 

niyaya niya lang kami lumabas non nina chelsea kaso umuwi na si chelsea agad kaya kami nalang ung naiwang dalawa!. pag papaliwanag ko 

so? pake ko wala nmaan akong pake sa inyong dalawa eh!. sabi niya saka tumayo 

eh ung mga files ikaw ba ang nag utos non?. sabi ko dahilan para mapatigil siya sa pag lalakad at saka nag salita 

oo!. maikli niyang sagot dahilan para mapatayo ako 

tanaw parin kita , sinta

kay layo may nagniningning mistula kang tala

sa tuwing nakakasama ka 

lumiliwanag ang sa kislap ng yong mga mata

pag ikaw ang kasabay ,pusoy napapalagay

gabiy tumatamis tuwing hawak ko ang iyong kamay 

pero bakita? bakit mo ginawa yon?. sabi ko at tumayo 

bakit? aala mo ba madali saking makitang mag kasama kayong dalawa? masakit eun byeol sobrang sakit na makita ung taong mahal mo hawak na ng iba!. sabi niya at humarap sakin

kaya ba ginawa mo yon kahit alam mong dadating ako don pero bakit hindi mo ko pinigilan? . sabi ko at nag simula ng tumulo ung luha ko  

bakit? sa tingin moba hindi masakit saking makita kang nabubugbog nong araw nayon? masakit yon pero bakit ? bakit ka tumanggap ng suntok para kay ji woo ha!!. sigaw niya saka tumulo na rin ang luha niya 

ginawa ko yon para sayo para tumigil kana!. sigaw ko akam na sana akong tatalikod ng bigla niya kong yakapin 

sabihin mong ako ang pinipili mo at titigilan ko na siya!. nanginginig niyang sabi  habbang nararamdaman ko ung luha niya na dahan dahang umaagos sa pisnge niya 

ginawa ko yon dahil mahal kita hyo rim!. sabi ko at humarap sa kaniya 

mahal rin kita!. sabi niya at dahan dahang nag lapit ang aming mga labi 

o kay sarap sa ilalim ng kalawakan 

kapag kapiling kang tumitig sa kawalan

saksi ang buwan at bituin sa pag mamahalan

nating dalawa, nating dalawa 

simoy ng hangin na kay lamig sa katawan

daig parin ng liyab ng aking nararamdaman 

sa twing tayoy mag kabilang mundo  

*nag hahabol ng hininga painit ng painit ang kaniyang mga halik saakin hanggang akoy mapasandal sa book shelves* 

isang tingin ko lang sa buwan napalapit narin sayo

 langit ay naka ngiti nag aabang sa sandali 

buong paligid ay nasasabik sa ating halik

o kay sarap sa ilalim ng kalawakan 

kapag kapilinng kang tumitig sa kawalan

saksi ang buwan at bituin sa pag mamahalan 

nating dalawa, nating dalawa

KALAWAKAN BY  MUSIC HERO