i remember

Wspomnienia

Pamiętam nasze pierwsze spotkanie.
Pamiętam, że wtedy byliśmy małymi dziećmi.
Pamiętam, że kiedy byłem nowy w klasie, jako jedyny do mnie podszedłeś.
Pamiętam, że od zawsze dobrze się dogadywaliśmy, choć byliśmy zupełnie inni.
Pamiętam gdy dałem ci ten szalik i obiecałeś, że nigdy go nie zdejmiesz.
Pamiętam, gdy pod koniec podstawówki zrozumiałem, co do ciebie czułem.
Pamiętam, że nie mogłem się z tym pogodzić.
Pamiętam, gdy wreszcie zdobyłem się na odwagę, by ci o tym powiedzieć.
Pamiętam jaki byłem szczęśliwy gdy odwzajemniłeś moje uczucia.
Pamiętam nasz wspólny stres gdy nasi rodzice się dowiedzieli.
Pamiętam że pierwszy pocałunek przeżyłem z tobą.
Pamiętam naszą pierwszą poważną kłótnię.
Pamiętam jak trudno było ci poradzić sobie z dorosłością.
Pamiętam jak dużo ci pomagałem.
Pamiętam gdy skończyłem studia, i jaki byłeś ze mnie dumny.
Pamiętam, gdy po wielu problemach tobie też się udało.
Pamiętam gdy zwichnąłeś kostkę, i musiałem cię wnosić i znosić ze schodów.
Pamiętam każdą twoją żartobliwą złośliwostkę.
Pamiętam gdy dowiedzieliśmy się, że twoich rodziców już nie ma na tym świecie.
Pamiętam, że zamknąłeś się wtedy w pokoju i nie wychodziłeś przez tydzień.
Pamiętam, że gdy poszliśmy na ich pogrzeb nie odstawiłeś mnie nawet na krok.
Pamiętam że miałeś wtedy ten szalik.
Pamiętam kiedy pogodziłeś się z ich śmiercią, choć było bardzo trudno.
Pamiętam kiedy uśmiechnąłeś się szczerze pierwszy raz od prawie miesiąca.
Pamiętam że powiedziałeś wtedy "Dziękuję".
Pamiętam każdą chwilę gdy trzymaliśmy się za ręce.
W tamtym okresie tych chwil było naprawdę dużo.
Pamiętam, że gdy ja miałem kryzys, ty też mnie wsparłeś, nawet bardziej niż ja ciebie.
Pamiętam, ile spędziliśmy razem czasu.
Pamiętam imiona każdego z twoich przyjaciół, nawet tych których nigdy nie widziałem.
Pamiętam, że podczas gdy ty zasypiałeś w sekundę, ja cierpiałem na bezsenność.
Pamiętam choć nie chcę gdy stało się to.
Wykryto u ciebie raka kości.
Pamiętam, że wtedy pierwszy raz od paru lat płakałem.
Pamiętam, że wtedy nie spałem. W ogóle.
Pamiętam, gdy chemioterapia nie działała.
Pamiętam, gdy lekarze stwierdzili, że już za późno.
Pamiętam, gdy błagałeś żebym nie rozpaczał.
Pamiętam każdy szczegół z twarzy mężczyzny, który powiedział mi że już cię nie ma.
Pamiętam twój pogrzeb.
Pamiętam rozpacz.

Wciąż to pamiętam. I nie mam zamiaru zapomnieć. Mam nadzieję że ty też to pamiętasz, i że myślisz o mnie tak często jak ja o tobie.
Chciałbym cię zapytać, czy dobrze ci się żyje, czy jesteś szczęśliwy, czy wciąż masz swój szalik. Wiem, że nie mogę, ale jedną rzecz chyba mogę ci powiedzieć.
Jesteś dla mnie ważniejszy niż ktokolwiek inny, i to nigdy się nie zmieni.

Dziękuję.