"Ah, sen de mi buradaydın? Hoşgeldin Sejin."
Yoongi içinden kendine binlerce kez küfretti. Tabi ki buradaydı. Jimin onun için sormuştu. Onun için şarap istemişti. Ortada hiçbir şey yokken kendine bu kadar ümit verdiği için sinirlendi.
Jimin ona farklı bakıyordu. Pişman gibi bakıyordu. Ya da Yoongi böyle düşünmüştü.
Yoongi elindekileri çabucak mutfağa bıraktı. Jimin peşinden gelmişti. Bir şeyler söylemek istiyordu ama Yoongi dinleyecek havasında değildi.
Jimin'i mutfakta tek başına bırakıp yüzünü yıkamaya gitti.
"Ben gerçek bir aptalım." diye düşündü. Namjoon onunla konuşurken ona böyle bir şeyin olmayacağını söylemişti. Şimdi neden bu kadar büyük bir hayal kırıklığı yaşıyordu? Peki bunu hissetmeye hakkı var mıydı?
Banyodan çıktığında Jimin onu bekliyordu.
"Hyu-"
"Sizi rahatsız etmem Jimin, odamda olurum. Geldiğim için kusura bakma. Bilmiyordum."
Neden bu kadar öfkeli hissettiğini bilmiyordu. Sevgilisi ilk defa evde değildi. Gitmek için ilerledi ve Jimin'e arkasını döndü. Fakat Jimin bu kez gitmesine izin vermeden kolundan tuttu ve onu kendine döndürdü.
"Özür dilerim. Onu sevmediğini biliyorum ama geleceğini ben de bilmiyordum."
Yoongi sadece gülümsedi ve odasına gitmeden önce mutfaktan viski şişesini almayı unutmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
it was only a kiss ¦ yoonmin
FanfictionMin Yoongi'yi saat dörtte uyutmayan aptal bir öpücük. - kısa hikaye