İyi okumalar :)
Mesajı 2-3 kere daha okudum. Gerçekten inanmıyorum. Eğer okursa çok kötü olur çünkü bu çok kapsamlı bir günlüktü. Liseye ilk başladığım yıldan beri kullandığım bir defter. Tüm hatıralarım, tüm ergence düşüncelerimi, dinledigim saçma şarkı sözlerini, yaşadığım gereksiz olayları yazdığım bir defterdi. Hikaye ve şiirler yazdığım defterdi... Aynı zamanda ajanda olarak da kullanıyordum. Günlük, aylık, yıllık planlarımı, hedeflerimi de yazıyordum. Zaten bu yüzden yanımda gezdiriyordum. Aklıma gelen şeyleri bile yazıyordum. Bazen hızımı alamayıp yaşadığım şeyleri veya düşündüğüm şeyleri resmettiğim bile oluyordu.
Kısaca özetlemek gerekirse hem şiir, hem hikaye, hem ajanda, hem günlük, hem de çizim deferiydi. Dediğim gibi, cidden çok kapsamlıydı. Tüm bunları bu üzümlü deftere nasıl sığdırıyorsun, diye soracak olursanız, sığıyordu bir şekilde. Kalındı zaten.
Tüm bunlar bir kenara, Araf'a bir cevap yazmalıydım. O defter onda 2 gün daha kalmamalı, kalamaz...
Hemen ona bir mesaj gönderdim:
İyi akşamlar. O defteri mümkünse şu an alabilir miyim?
Evet, mesaj tam olarak böyleydi. Kısa ve öz...
Gerçi geleceğinden de emin değilim. Saat 11 olmuş. Bu saatte gelir mi ki? Düşüncelerimi mesaj sesi böldü:
bilinmeyen numara:
Benim için bir sıkıntı olmaz. Ama senin ailen müsade eder mi ki?
Haklı.. İzin vermeyebilirler. Peki onlara bakkala falan gidiyorum desem? Olmaz. Yalan söylemek istemiyorum. Hızlıca bir mesaj yazdım:
Yarın neden dershaneye gelmeyeceksin?
bilinmeyen numara:
Hastanedeyim çünkü.
ben:
Neden? Sen iyi misin?
Birden hastanede olduğunu duyunca çok şaşırdım. Ayrıca artık numarasını kaydetsem iyi olacak. Onda önemli bir emanetim var çünkü..
Araf (dershane)
Ben iyiyim. Bu sabah babamı hastaneye kaldırdılar. Kalp krizi geçirdi. Şu an durumu iyi çok şükür.
Bu mesajı okur okumaz gözlerim doldu. Direkt aklıma kendi babam geldi.
ben:
Çok çok geçmiş olsun. Allah şifa versin. Ben yarın hastaneye gelsem olur mu? Defterimi almak için.
Araf (dershane):
Tamam gel. Bu defter senin için çok önemli anladığım kadarıyla. Yanımda değil şimdi ama kardeşime söyleyeyim gelince getirir.
ben:
Evet önemli. Yarın çıkışta geliyorum o zaman. Tekrardan geçmiş olsun. İyi geceler.
Araf (dershane):
Sana da iyi geceler.
Ve mesajlaşmamız böylece son buldu. Duyduklarıma üzülmüştüm gerçekten. Yarın gittiğimde babasına da bir geçmiş olsun derdim en azından.
Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştığım halde bir türlü uyuyamadım. Neden bu kadar üzüldüğümü bilmiyorum. Tanımadığım bir insanın babasıydı sonuçta. Tanımıyordum yani.. Evet kendisiyle aynı sınıftayım ama pek konuşmadık. Aklıma babam geldiği için bu kadar üzüldüm galiba.
Madem uyumuyorum diyerekten ışıklarımı yakıp biraz paragraf sorusu çözmeye karar verdim. Bugün yeteri kadar çözememiştim zaten. Bir test bitirsem yeterdi.
Yirmi dakika sonra testimi bitirdim. Zaten çok uykum da gelmişti. Yarın erken uyanmalıydım. O yüzden direkt yattım.
*sabah*
Sabah namazı için kurduğum alarmım son ses çalmaya başladı. Daha fazla sesine katlanmamak için yatağımdan kalkıp masanın üstüne koyduğum telefonuma doğru yöneldim. Ve alarmı kapattım. Bu taktik gerçekten işe yarıyordu. *Telefonu yatağından uzak bir yere koy ve böylece alarmı kapatmak için yataktan çıkmak zorundasın*.
Namazımı da kıldıktan sonra 1 saat daha uyudum.
Bu sefer de dershane için çalan alarmım susmuyordu. Yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım. Canım hiç kahvaltı yapmak istemiyordu. Zaten çok vaktim de yoktu.
Montumu, botlarımı giydim; beremi ve atkımı da taktıktan sonra tam bir yürüyen ayıcık olarak hazırdım. Anneme babama seslendikten sonra otobüs durağına doğru yol aldım.
Hava gerçekten çok soğuktu. Yürüyen ayıcık olmaya karar vermek aşırı mantıklıydı.
Durağa yetiştim ve çok beklemeden gelen otobüsüme binip yola koyuldum. Klasik bir günün klasik bir başlangıcıdır bu.
Bir bölümü daha sonlandırmış bulunmaktayım. Bugün hikayeme gelen ilk oyu gördüm ve gerçekten çok sevindim. Bu oy beni yazmaya teşvik etti ve bu bölümü yazdım işte. Pek emin olamadım bölümden ayrıca biraz da kısa oldu ama olsun mdlsls.
Beğendiyseniz lütfen beğenmeyi unutmayın. Aşırı seviniyorum çünkü. Sevindirin şu kulu qlwkwsl
