JACKQUE'S POV
Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko, wala namang nagbago. Maybe, Hindi ko pa siguro panahon para magbuntis.
Yes, I was thinking about that. Its been three weeks since nung may mangyaring private meeting sa pagitan namin ni Viceral, but still I haven't feel something weird about my body. Wala talaga. Sabi kasi nila pag buntis ka, madami kang weird na mafefeel, like vomiting, craving an extraordinary food, and emotional stress. Its not that I'm hoping, I just simply want to assure that I'm capable of bearing child. Pero kung Hindi pa ibibigay ni God,
that's okay with me. Hindi ako nagmamadali.
About the conversation that happened between me and Vice three weeks ago? I forgot already about it, I just kept on telling myself thats is not a big deal after all, though it still pains me upon thinking about, him lying on the bed on other women.
Enough of my narration.
Nagsuklay lang ako at bumaba na. Naabutan ko siyang nagluluto habang naka apron lang at walang damit pang itaas. He's really a man full of attractive characteristics, physically and mentally.
Hindi siya nagbago sa nagdaang tatlong linggong nakalipas.. Still possessive as ever. Sweet din, pero kulang na lang ikulong ako sa opisina niya. Hanggang ngayon, Hindi pa din ako ang may hawak ng schedule niya. Hindi ko na din sa kanya iyon inusisa dahil ayokong makipagtalo. Ewan ko, buhat ng nalaman Kong mahal ko na siya, takot na ako, takot na akong makipagtalo sa kanya.
"Sweetie", he exclaimed towards me then hug me tightly.
" Err. Sira ka talaga", saka ko siya hinampas sa braso niya.
Inilayo niya ako sa kanya at tiningnan sa mata,"Good morning", then he gave me a peak of kissed on forehead.
"Yeah", then I smiled at him.
Iginiya niya ako at pinaupo.
" Sweetie, aren't you going to meet Madc and Cashmir today?", tanong niya.
Bigla akong napatap sa noo ko. Oo
nga pala, sasamahan naming magpacheck up si Cash.
"Jaki", sigaw ni Viceral na ikinatingin ko sa kanya.
" What?", aba ang lokong ito, kung makatingin ay parang nangangain ng tao.
"Don't hurt yourself", cold noyang sabi. Bigla siyang tumayo at tumuloy sa refrigerator.
Nakita Kong kumuha siya ng ice cubes at kumuha din siya ng towel sa cabinet at ibinalot ito.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang baba ko at itinaas ito,"Don't you dare hurt yourself again or else I will chained you and bed and I will be the one who punish you in the way I want, way you gonna loved it and the way will hurting each other", seryosong sabi niya saka idinampi sa noo ko ang yelo. Siraulo talaga ei!
Yeah, kung meron mang nagbago Simula nong inamin Kong mahal ko siya ay ang pagiging MAS over protective niya.
" Hindi naman yan napano ei. Umupo ka nga dun", utos ko
"No"
"Viceral, upo ka na. Kumain na tayo", sabi ko dajil patuloy pa din siya sa pagdampi ng yelo sa ulo ko.
BINABASA MO ANG
My Fake Possessive Husband || VICEJACK (SLOW UPDATE)
Художественная проза"You are mine, Jackque Gyl delos Santos Gonzaga. Mine and mine alone" - Jose Marie Borja Viceral
