The excited one
"Manang, anong ulam" niyakap ko mula sa likuran si Manang Lynda, at inamoy ang niluluto niya.
"Ano ka ba namang bata ka, huwag mo nga akong amoy-amoyin at hindi pa man din ako nakakaligo" mabilis niya akong hinarap at may kinuha sa likod ko. Uy kalabasa!
"Si Manang assuming talaga" I said pouting at her back even though I know she can't see me.
"Hindi ko kaya kayo inaamoy, iyong ulam po ang inaamoy ko hmp" saka muling tinitignan ang niluluto niya. Mapapalaban na naman sa gulay.
"Oh siya at magbihis ka na sa kwarto mo at ng makakain ka na"
Mabilis na akong pumanhik dahil ginugutom na din ako.
Manang or Yaya Lynda, baby pa lang daw ako ng kinuha siya ni Mommy at Daddy bilang katulong dito sa bahay, halos siya palagi ang kasama ko dito sa bahay. Siya na ang nag-alaga sa akin magmula ng bata pa hanggang ngayong malaki na ako.
Malaki na nga ba ako? 5'2 ah basta malaki na ako, malaki na din yung ano......yung aso kong alaga si Pia.
"Hi baby! did you miss mommy huh? did you eat already?" I talk to her like my real daughter, Pia is so obedient and smart. Humalinghing siya at patuloy na umikot ikot sa sahig. She wants me to carry her.
"Later baby, I just change my clothes and together we go downstairs, Arrasseo?" I just kissed her furry hair and quickly went to my room to change.
*Lamon time*
"Hmmm sarap talaga ng luto mo Manang" I said while munching my food. Ginisang kalabasa is the best!
"Tara na po, sabay na po tayong kumain tawagin niyo na rin po si Mang Benny"
I look at Yaya Lynda, umeedad na siya I'm already 17 kaya labing pitong na rin siya dito. She's 55 na at may limang anak, may apo na din si Yaya at minsan bumibisita ang mga yun dito.
"Naku ikaw talagang bata ka, huwag mo na kaming intindihin dito at kakain din naman kami mamaya. Kumain ka na lang diyan".
Palagi silang ganyan, ayaw nila akong sabayan kesyo nahihiya raw sila, o kaya baka masesante sa trabaho dahil iyon ang bilin ni Mommy. Hayy!
My Mom and Dad is a both Doctor and I do understand naman why they are not have enough time for me to take care, actually time for all, I smiled bitterly. But everytime they have a leave on work hindi nila ako binibigo palagi nila akong ipinapasyal. Out of country ang karamihan pero hindi importante sakin ang mga yun, what important for me is sana lang, magka oras naman sila sakin, yung matagal, yung wala silang iisiping trabaho, kundi ako lang. I want to experience my Mommy go shopping with me, buy me girly stuffs like what normal between Mother and Daughter do. But as I was said earlier I completely understand them because they were doing this for my future.
"Tapos na po ako" I carried Pia and we went to my room.
RonLevi:
Pakopya akong assignment bukas ha?
Pinagsisihan kong nagonline pa ako at ito agad ang bungad ng paborito kong kaibigan
Zairah:
Mama mo assignment, gumawa ka neknek mo
Sigurado akong nagmml na naman 'to so I decided to video call him, gotcha! isang ring pa lang ay pinatay niya na. Napatawa ako sa sariling kalokohan.
RonLevi:
Ano ba?! naka rank ako. Bukas ka lang sakin tignan mo
Magrereply na sana ako ng bigla niya na lang akong blinock HAHAHA!
