Prologue

30 7 12
                                    


Three years later

Isang buntong hinihinga at pilit na ngiti muna ang pinakawalan ko bago umakyat ng stage kung saan inimbitahan ako bilang guest singer ng kaibigan niyang si Miyuki. Kung tutuusin wala dapat siyang planong umuwi ng bansa kung hindi lang siya pinilit ng mga ito na umuwi sa araw ng kasal ng kaibigan niya. At kung hindi rin lang din siya talagang ginulo ng mga ito sa Sicily kesyong hindi hindi siya uuwi kahit lumuha pa sila ng dugo. Ramdam naman niya ang tampo ng kaibigan niya na si Ayra paano ba naman kasi tinakasan niya ito sa mismong kasal nito matapos niya mismong magpaalam na pupunta lang siyang cr pero bigla nalang siyang nagsabi na pauwi na siya sa Italya. Kung hindi ba naman kasi biglang sumulpot yung taong pinagtataguan niya hindi siya maglalaho na parang bula. Isa nanamang buntong hininga ang pinakawalan niya bago ngumiti kay Ayra at Miyuki. Pero di nakaligtas sa mata niya kung paano sumenyas si Ayra na lagot na talaga siya kapag bigla nanaman siya mawala pag natapos ang kanta niya. Kinindatan ko muna si Miyuki bago ko inumpisahan ang kanta.
♫♫♫
You give me hope
The strength, the will to keep on
No one else can make me feel this way
And only you
Can bring out all the best I can do
I believe you turn the tide
And make me feel real good inside

Kita ko sa pwesto ko mula dito sa stage ang tinginan ni Miyuki at ni Tyler dahil sa intro. Heh! Walang forever. Joke! I'm happy for them. Bitter lang talaga ako. Di naman ako ganun ka pait pero napapangiti nalang din ako dahil sakanila. Sweetness overload, allergic ako sa matatamis, ayokong magka diabetes ulit dahil sa mga pa fall na tao.

You pushed me up
When I'm about to give up
You're on my side when no one seems to listen
And if you go
You know the tears can't help but show
You'll break this heart and tear it apart
Then suddenly the madness starts

Kasabay ng chorus ng pagkanta ko ang di ko inaasahang darating sa reception ng kasal. What! Hindi ako ready!  Ramdam ko ang tibok ng puso ko kasabay ng instruments. Kita ko ang bahagya pagkagulat niya ng makita ako hindi rin niya naiwasang kumunot ng bahagya ang kilay niya dahilan para mag salubong ang makakapal niyang kilay. Hindi ko alam kung kakabahan ba ako paniguradong natatandaan niya pa ang nangyari tatlong taon na ang nakakalipas at ang pag iwas ko sakanya sa kasal ni Ayra noon.

It's your smile
Your face, your lips that I miss
Those sweet little eyes that stare at me
And make me stay
I'm with you through all the way

Habang binibigkas ko ang mga lyriko ng kanta ang siyang pag reminisce ko sakanya. Mula sa ngiti niyang typical bad boy image pero di mapagkakaila na kikiligin ka, lalo na yung mata nya na talagang dahilan kung bakit ako na fall kasi iba kung tumitig. Pero paasa ang gagong to hindi nalang sana ako na fall sana pinigilan ko.

'Cause it's you
Who fills the emptiness in me
It changes ev'rything, you see
When I know I've got you with me

Fill the emptiness mukha mo Calista kaya ka na hulog sa bitag niya kasi mukha kang siopao, asadong asado. Gaga to. Pakikipag usap ko sa sarili ko. It changes everything you see talaga e, paano ba naman para kang hinulog sa building, fall na fall, lagapak na lagapak te. Tanga kasi.

You pushed me up
When I'm about to give up
You're on my side when no one seems to listen
And if you go
You…

Kasabay ng pag ulit ko sa chorus ng kanta siya namang pag umpisa ng pag sayaw ng bagong mag asawa na sinundan ng mga bisita. Kahit kinakabahan ako pinilit ko ayusin ang pagkanta ko kahit na mas malakas pa ang kabog ng dibdib ko. Ano self? May feelings pa at may pa kabog ng dibdib sabi ko naman kasi sayo mag exercise. Patuloy ko pading pakikipag usap sa sarili ko.

It's your smile
Your face, your lips that I miss
Those sweet little eyes that stare at me
And make me stay
I'm with you through all the way
'Cause it's you
Who fills the emptiness in me
It changes ev'rything, you see
When I know I've got you with me
It's your smile
Your face, your lips that I miss
Those sweet little eyes that stare at me
And make me stay
I'm with you through all the way
'Cause it's you
Who fills the emptiness in me
It changes ev'rything, you see
When I know I've got you with me

Ok I've decided, sorry Miyuki at Ayra mukhang mag aala bubbles nanaman ako. Hindi ko kayang harapin ang bagong dating na ito. When in the first place anong ginagawa nito dito? Kung ano man dahilan nya bakit andito sya wala akong paki basta tatakas ako.
Pagkababa ko ng stage agad kong nilapitan si Ayra hinigit ko agad sya sa di mataong lugar para makausap siya.

“Bakit andito si Hades, bitch?” singhal ko agad sakanya.

“Oh, eh ano naman kung andito siya? Ano tatakas ka nanaman? Eh kung sakalin na kita ng matuluyan kana? Tutal bigla ka lang naman din nawawala na parang bula bat di ka nalang mawala ng tuluyan.” Wika nito sakin na may irap pa.

“Gaga to, tinatanong ng maayos di nalang sumagot ng maayos e. Alam mo naman diba na ayoko siyang makita diba? Hello! Para saan pa pagtatago ko ng tatlong taon?” sambit ko sakanya.

“Ewan ko ba naman kasi sayo at kung bakit may pa disappearing act ka diyan. May patago tago ka pang nalalaman. Sino ba talaga ang may atraso? Siya o ikaw?” tanong nito.

“Malamang siya paasa yun e. Sino ba pinaglaruan ang feelings diba ako? Sarap sapakin kung sa totoo lang.”
“Sige nga sapakin mo. Tapang ka diba?” sabi sakin ni Ayra at may bahagya pa talaga tulak. Dahil naman sa pagtulak ni Ayra sakin di naman sinasadya na maitulak nya mismo ako sa isang guest ng kasal.

“Sorry, ligalig kasi ng kaibigan ko.” Wika ko habang pinapagpag ng onti yung dress ko na nadumihan ng onti. “Ok ka……” di ko na din natuloy ang sasabihin ko dahil parang gusto ko nalang maglaho talaga.

“It's ok, and Ayra if you don't mind, May I talk to Cali for awhile?” tanong ni Hades sa kaibigan ko. Lumapit muna ako ng onti kay Ayra saka bumulong.

“Wag kang pumayag kapag pumayag ka sinasabi ko sayo…” di ko nanaman natuloy sasabihin ko kasi pinutol nya ito.

“Oh, sure kahit wag mo na ibalik.” Naka ngiting wika pa ni Ayra. Pag kaalis ni Ayra agad namang nag bago ang expression ko pagkaharap ko sakanya.

“Look, Hades wala tayong dapat pag usapan pa. I don't care about your problem or whatever it is, I am not here to waste my time having a chit chat with you. And if you don't mind too, I really need to go. “Buona Serata, Addio" cold kong pamamaalam sakanya sa wikang Italian. 

I hate him and until now kinamumuhian ko sya. Hindi na dapat pa ulit nag krus ang landas natin Alessandro Van Hades De Lucca. Sana nga ito na huli nating pagkikita dahil hindi ko na hangad na makita pa tayo. Tama na yung sakit na pinaranas mo noon, di ko na hahangarin na maulit pa.

Beauty and the Billionaire's babies Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon