Drakenziel

13. Huize Goudenhart

Ik zat op Dragina terwijl ik zat te tekenen. Olivier vloog naast ons met griffin, vanwege de lange saaie tocht was hij in slaap gevallen. Ik tekende een afbeelding die ik had gezien op de muren van de verboden verdieping. Alle elven in vrede samenlevend. Nog iets meer rood voor de vuurelven. "Ziet er mooi uit!!" Galmde Dragina in mijn hoofd. Dank je. Dragina kon steeds beter via mijn ogen kijken als ik dat toe liet. Ik keek naar de ondergaande zon. Het was een prachtig gezicht! 'Mooi hè, Dragina' "ja". ik deed mijn tekenboek in mijn tas. 'Gaaap' Olivier rekte zich uit. 'Goedenavond.' Zei ik. Olivier keek naar mij. 'Hooo....gaaap...oooi' ik grinnikte. 'Lekker geslapen...hahaha!' Olivier keek me slaperig aan. 'Ja hoor gaaap..' ik keek naar zijn slaperig hoofd. Ik grinnikte ik had hem vaker zo zien opstaan. Als hij zo naar de lucht staarde lag hij nog half te slapen. Hey Dragina zei ik in mijn hoofd. Kan jij griffin vragen of hij plots een duikvlucht kan maken. Griffin gaf een kreet en dook gelijk naar beneden. 'Aaaaaaaaah!!!' Hij dook onder de wolken en verdween ff en kwam langzaam weer omhoog. 'Hahaha... Hijgh,....... hahahahahaha. Ik kom niet meer bij!!' Lachte ik Olivier uit. Olivier keek mij boos aan. 'Nou zeg ik schrok me dood' ik grinnikte 'dat was de bedoeling' Olivier ga met een norse blik een seintje aan griffin om voor Dragina te vliegen. "Volgens griffin is hij boos" zei Dragina grinnikend. Dragina ik ga iets geks doen. Ik zal gelijk ook een beetje opvrolijken. Ik wil dat je ons opvangt als we vallen. Raynor vloog naast ons en keek nieuwsgierig. Dragina vlieg zo dicht mogelijk tegen Raynor aan. Ik stapte voorzichtig van Dragina over op Raynor. 'Zou jij je hoofd zo dicht mogelijk bij griffin willen brengen' fluisterde ik. "Ja hoor, drakendame" ik stond op het hoofd hoofd van Raynor. Ik zakte door mijn knieën en sprong zo in de armen van Olivier zodra ik dichtbij genoeg was. 'Wat krijgen we!!' We doken naar beneden van griffin af. Ik keek naar Olivier en lachte. Olivier kon het ook niet laten om te lachen en trok zich dichter tegen mij aan. Dragina kwam suizend naar beneden sjezen en ving ons op. Dragina pakte ons beet met haar klauwen. En ik klom omhoog naar het zadel. Olivier deed hetzelfde. 'Ben je nu wel wakker?' Ik stak mijn tong uit. Olivier kneep in mijn oor. 'Aauw' schreeuwde ik. 'Dat is niet aardig!' 'Is met iemand naar beneden  vallen wel aardig dan' Olivier keek me pestend aan. Ik keek in zijn fel groene ogen. Het duizelde me. Hij keek weer weg naar beneden. 'Kijk. We zijn er bijna!!' Hij wees in de verte. Ik zag een enorm kasteel staan. 'Is dat jouw huis!!!' Ik keek naar Olivier. 'Jep' Olivier stond op en floot naar griffin. Hij kwam aan vliegen en Olivier sprong op zijn rug. 'Wedstrijdje?' Hij lachte. 'Weet je dat wel zeker wij zijn veeel sneller' 'dat zien we nog wel' Olivier racete weg. Dragina stoof naar voren steeds sneller. Na een tijdje haalde ik Olivier in. Nog een klein stukje. 'Wij gaan winnen.' Riep ik naar Olivier. "Wie zegt dat" Raynor schoot over ons heen. "Ik ben eerst" Raynor grinnikte. 'Nou ik denk dat we dat nooit winnen griffin' Olivier klopte de griffioen op zijn hoofd. We zagen in het kasteel een landplatform. 'Daar kunnen we landen' Olivier wees ernaar. En zo stonden we allemaal op het platform. Er kwamen drie mensen aanlopen. Twee wachters in harnas en een jonge meid. 'Olivier wat lang geleden' de jonge meid viel in de armen van Olivier. De wachters liepen naar mij toe. 'Aangenaam kennis met u te maken' zeiden ze. 'Eh aangenaam. Ik ben Rayla drakenhart' zei ik een beetje in de war. Ik keek naar de meid die nog steeds als een soort baby in Oliviers armen lag. 'Eh selena wil je van mij afgaan' 'wat??! maar heb je mij dan niet gemist... held' de meid stapte uit zijn armen. Ze liep naar mij toe. 'En wie ben jij dan wel. Olivier wie is dit en sinds wanneer ga jij vreemd?' Ik schrok en keek naar Olivier. Olivier sloeg een hand tegen zijn hoofd. 'Ik ga ten eerste niet vreemd. Wij hebben nooit wat gehad, dat maakte jij ervan. En dit is Rayla Drakenhart. Zij is de drakenelf.' Ze keek me vals aan. 'Wij hadden wel wat. dat wilde jouw ouders!' Zei ze pissig. 'JA MAAR IK NIET.' Schreeuwde Olivier uit. 'Heb je dan wat met haar??! Met die ordinaire trien!!' Ze liep op Olivier af hief haar hand. Voordat ze hem kon slaan stond ik ertussen. En ze sloeg mij bijna. Maar doordat ik schrok van de hand die te dichtbij kwam gaf ik een stroomstoot. 'Aauuuuww!!!' gilde ze hard. 'Jij... jij onbeschofte bitch, wie denk je wel niet dat je bent' ik keek haar strak aan. 'Mijn afkomst en stam gaat je niks aan. Wat mij wel aangaat is dat jij Olivier wilde slaan en dat laat ik niet toe.' Ik liep op haar af en hief een bol duistere magie. 'als je nog maar één keer hem wil pijn doet of wil doen weet ik je te vinden.' Zei ik in haar gezicht. 'Zo is het genoeg' Zei Olivier koel. 'Dus je hebt echt wat met haar' zei selena. 'Nee dat heeft hij niet' André kwam aanlopen. 'Dat durft hij niet' .Olivier keek geïrriteerd naar André. André liep op mij af. 'Die meid vind mij veel leuker' hij legde zijn arm om mij heen. Ik keek naar André met een blik waar hij niet blij van werd. 'Ik zou je hand weghalen als ik jouw was.' André kwam dichterbij met zijn hoofd. 'En wat wil je doen, met een knip van mijn vingers en je ligt te slapen.' Hij kwam nog dichterbij mijn hoofd. Ik kreeg een kriebel van hem. Ik besefte wat hij ging doen. Hij had bijna zijn lippen tegen die van mij aangezet toen ik duistervuur liet ontvlammen. 'Aaaaaaaauuuu!!!' 'Dat is heet!!' Olivier stond te grinniken. 'Tja was te verwachten' ik keek pissig naar André. 'Tja ik ga jouw niet zomaar toe laten in mijn buurt!!' Ik pakte een emmer water . Ik keek naar Olivier en grinnikte , dit was het beste. Ik gooide de hele emmer over André heen. André sputterde en hapte naar lucht. 'Waar was dat goed voor!!' André keek beledigd. 'Wil je dat je blijft branden?' Vroeg ik pestend. Selena liep naar André. 'Kom maar ik zal je naar je vertrek brengen en verzorgen. Die elvin is gek!!!' Ze keek mij boos aan. Ik trok mijn neus in de lucht. Toen ze éénmaal weg waren kwamen de wachters aanlopen. 'Heer Olivier, uw ouders willen dat u en uw metgezel gaat opfrissen en naar bed gaan. Morgenochtend willen ze samen ontbijten met jullie' zij de wachter die het meest dichtbij stond. Olivier knikte. 'Miss Drakenhart, volgt u mij maar' zei de wachter die achter hem stond. 'Maar de draken dan?' Zei ik een beetje paniekerig. 'De draken kunnen mee. We geven de grote draak een spreuk waardoor hij een tijdje kleiner kan zijn.' Ik knikte. Raynor sprak de spreuk uit. Hij krimpte tot een iets groter formaat als Dragina. We liepen een enorme zaal in .De draken volgden. Ze hoefden niet eens te bukken. Het kasteel was zo enorm dat ze makkelijk door de deuren pasten. Ze liepen in een zaal met een marmeren vloer. Overal hingen graveringen en schilderingen. Het was verbazingwekkend. 'Mr de wachter, waar is Olivier' zei ik toen ik merkte dat Olivier weg was. 'Heer Olivier is naar zijn kamer om zich op te frissen en daarna naar bed te gaan. Dat gaat u ook doen. Trouwens uw paard staat al in uw Kamer. Met die woorden gezegd de hebben liep hij ergens heen omdat hij werd geroepen.' Ik haalde opgelucht adem. Tja ik kon Diablo niet achterlaten. Ik had hem niet kunnen meenemen in de lucht dus die was geteleporteert. Ik liep door de gangen heen tot ik tegen iemand op botste. Ik was zo geïnteresseerd naar alle bekleding van het enorme kasteel aan het kijken dat ik degene niet had gezien. Het was een wachter. 'Oh het spijt me zeer mvr.' Verontschuldigde de wachter zich. 'Oh het maakt niet uit hoor' de wachter keek mij apart aan. 'U bent niet van hier.' Ik keek hem verbaasd aan. 'Nee inderdaad hoe zag u dat?' Ik keek naar de wachter. Hij was vrij jong, nu ik erover na dacht misschien wel zo oud als ik. 'Oh op de manier waarop u mij behandeld en uw manier van praten' 'oh.' Het was het enige wat ik kon uitbrengen. 'Mag ik u vragen naar uw naam en wat u hier doet?' Hij maakte een knikje met zijn hoofd. 'Ik ben Rayla Drakenhart. Ik ben de gast van Olivier goudenhart.' De wachter schrok, maar hij herstelde zich en probeerde zijn schaamte te verbergen. 'Dus u bent de drakenelf.' 'Ja dat ben ik ja' hij knikte boog zich pakte mijn hand en gaf er een kus op. 'Ik Zal u dan als excuses naar uw kamer brengen.' Ik werd rood. Jeetje wat was hij een heer. Hij ging naast mij lopen en we liepen naar mijn vertrekken. Bij mijn vertrekken deed hij de deur open met een buiging waar ik van moest lachen. Ik was nooit zo behandeld. Ik liep naar binnen. 'Waaauw!!' Het was een enorme kamer. Links stond een open haart daar stonden een bank en twee stoelen bij met een tafel met bloemen erop tussen de meubels in. Aan de andere kant van de kamer stond een enorm hemelbed daarnaast een enorme kast en als je doorliep kwam je op het balkon. Ik liep naar de deur naar het balkon en zwaaide ze open. Ik genoot van het de ondergaande zon en van de heerlijke lucht. Ik spreidde mijn armen en ademde diep in. "Ahem" ik keek om. De wachter stond achter mij. 'Ik ben uw wachter dus ik sta bij de deur. Als je mij nodig hebt roep je maar' ik knikte en vroeg. 'Wat is je naam? En hou alsjeblieft op met dat ge u' Hij grinnikte. 'Het is vrij ongewoon om dat te vragen maar als "je" dat echt wil weten. Ik heet Sam' ik knikte. 'Oké Sam. Eigenlijk heb ik je nu al nodig.' Hij keek me aan. 'Wat wil je dat ik doe' ik grinnikte 'zou je met mij een eindje willen rijden. Ik weet dat ik eigenlijk naar bed moest maar als ik Diablo nu niet rijd dan is hij de komende dagen erg druk en agressief naar anderen. 'Als je er echt op staat dan ga ik mee. Ik ga mijn paard optuigen. Ik kom je zo ophalen.' Ik knikte en begon Diablo gelijk te poetsen en te zadelen. Ik had het gevoel dat wij goede vrienden zouden worden. Even later reden we weg. Tijdens de rit vertelde ik over wat ik nu wist en vertelde hij over zijn leven. Hij was nooit rijk geweest en hij was als klein joch al begonnen met zwaardvechten en andere dingen om wachter te worden. En dat hij al als twaalfjarige kon winnen van de jongens die ouder waren en wachter waren. 'Zo dat is heftig' 'agh ik ben eraan gewent' zei Sam. 'Hey zullen we een race terug doen' vroeg hij aan mij. 'Weet je dat zeker Diablo gaat echt hard hoor' zei ik. 'Dat valt vast wel mee. Ik wed dat mijn paard sneller is.' Ik knikte. Ik dacht bij mezelf als je het zo wilt spelen. 'Oké als ik win dan kan ik jouw om alles vragen voor de rest van de tijd dat ik hier ben en als jij wint... eh geen idee' hij keek me aan. 'Als ik win krijg ik een kus' zei hij plagend. Ik keek hem raar aan. 'Als je dat alleen wilt oké, deal' we gingen klaar staan. 'Oké klaar..' zei ik. 'Start!!' We racete weg. Sam lag voorop, maar ik hield Diablo expres in ik wist dat hij Sam met gemak kon inhalen. Sam keek achterom en zei 'waar blijf je slome' ik gniffelde. Oké als het echt wilde. Ik spoorde Diablo aan en binnen een paar seconde was hij Sam voorbij. Ik keek achterom. 'Hé je hield hem expres in!!' Riep Sam mij achterna. Ik lachte. 'Inderdaad!!' Uiteindelijk kwamen ik en Diablo aan en uiteindelijk was Sam er ook. 'Jemig hij is echt heel snel!' Diablo snoof. 'Dat is hij zeker. Ik ga hem afzadelen en me opfrissen en dan naar bed oké?' 'Oké. Welterusten' ik liep naar de stal van Diablo en zadelde hem af. 'Heb je zin in een wortel jongen' Diablo stampte met zijn hoef op de grond. 'Dat is denk ik een ja' ik pakte een wortel en legde hem in zijn voerbak. Ik liep mijn kamer in rechtstreeks naar de badkamer. Ik kleedde mij om en ging in het bad liggen. Het was verrukkelijk!!. Ik genoot van mijn bad. Na een tijdje stapte ik eruit en ging ik naar bed. Ik lag in het enorme hemelbed. Toen er een tweet voor mij verscheen. Ik pakte het briefje aan. Hij was van Daisy.