CHAPTER 27

88 6 0
                                    

To be continue....

Humahagulgul ako ng tudo kaya sobrang sakit ng mata, ilong at ulo ko napagtanto ko na malapit na pala ang class time ko kaya inayos ko muna ang aking sarili bago umalis pumunta muna ako sa cr para mag retouch and parang walang ng yari syempre at d ko din ipapahalata sa kanilang lahat pagkatapos kong nag retouch dumeritso ako sa class ko at mukhang late pa ako ng mga 3 minutes at tiningnan nila ako lahat pati si ronnie at nginitian ko nalang sila

"Miss Andalio why you are late?"
"Sorry prof may inaasikaso lang about business"-sabi ko
"Ok so take your seat"

Habang naglalakad ako sa gitna ay silang lahat ay nakatitig sa'kin mukhang alam yata nila nangyari pero binaliwala ko nalang sila at nginitian kaya umupo na agad ako sa tabi nang tukmol nato

Sa buong oras ay wlang nanatili na lesson sa utak ko kasi may mga tanong na palaging pumapasok sa utak kagaya ng Minahal nya ba talga ako? Dati na ba syang my fiancee? At panakip butas lang ako? Ganun ba yun? Sinisisi ko ang sarili ko at sinagot ko sya kung ito lang ang mapapala ko sa relasyun nato oo alam ko na d lahat ng relasyon ay parating masaya at naiintindihan ko yun pero yung malaman laman mo nalang na may mas nauna na pala sayo at fiancee nya pa? Sakit nun ahh

"Miss Andalio kanina ka pa tulala"
"Sorry prof"
"Ok so let's talk about life" d ko alam kung bakit yan ang topic namin e ang layo sa business pero mukhang gets ko naman kasi connected sa life mo ang business

"Miss Andalio dahil ikaw ang tulala kanina pa i will ask you a question, if it's ok with you?"

Wala naman akong respeto pag tinanggihan ko si prof

Kanina lang pala silang lahat nakatingin sa'kin sa akin

"Yess sir it's ok with me"
"So what is life? Gusto ko yung sagot na galing sa puso mo"

Sir namin e sumabay pa sa pait na nararamdaman ko ngayun

"Life? Yan lang naman ang nasa ating lahat may mga uri ang buhay pero para sa'kin pantay pantay lang ito kahit mahirap o mayaman ka man kasi sa buhay dyan mo matutunan magmahal,masaktan at maging masaya at ang ating buhay ay parang bolang parating umiikot yung walang tigil kaya minsan ang tao nasa taas pero d ka dyan mananatili kasi pabago bago ang ikot ng mundo kaya pwede ka ding nasa baba at dapat handa ka dyan at makakamit mo din dyan ang mga problem at pwede ding maging meserable ang buhay mo pero dapat handa ka dyan tayong lahat ay mga problem at ang problem ay parti sa ating buhay kasi d naman parati sa buhay natin ang masaya mayroon din yang mapait pwede rin natin hilantilud dyan ang relasyon (napatingin naman si r2 kay loisa) minsan masaya pero taksil itong kasiyahan kung gaano kayo kasaya katumbas naman dyan ang mga sakit na mararamdaman mo sa huli pero ako? D ko ibubuhos ang kalungkutan sa problema na dyan kasi alam ko mayron din yang kapalit na kasiyahang pansamantala kaya babangun ako at magsisimula ulit d ko babaguhin ang aking sarili para lang sa ganyang problema babaguhin ko sarili ko At minsan din tayo lang nagpapahirap sa ating buhay kasi ginagawa nating mabigat ang mga problemang madali lang palang solusyonan kaya para sa'kin ganun ang buhay pero syempre sabi ko nga may mga uri ng buhay at opinion ko lang ang pinapahayag ko" sabi ko ng napakataas d ko din alam kung bakit pero para bang nakahinga ako ng malaya kasi parang nasabi ko yung nasa puso ko

"Very good miss andalio i like your answer keep it up"
"Thank you sir"
At tumango lang sya
"Dahil naubos ang time natin sa fantastic answer ni miss andalio so class dismissed" -sabi ni prof at lumabas na

"Guyss sabay na tayo mag lunch" sabi ni andrea
Ay mukhang d nila alam pa
"Sige go"sabi nila
"D muna ako sasama pupunta muna ako sa office dun nalang ako kakain and may gagawin pa ako"
"Are you sure? And busy muna ahh simula nung nagbalik tayo dito" -jelai
"Yahh ganun talaga" sabay tawa ko ng mahina para d halata
"BTW loisa bakit kanina ang tulala mo"
"Hahaha may iniisip lang"
"Iniisip mo si Ronnie no?" -pabirong sbi ni zues
"Hahaha syempre no bakit ko naman sya iisipin? Si--" d ako nakatapos mag salita ng nay sumulpot si Aling Rosa ang kasambahay namin

"I'm sorry to disturb your conversation ma'am pero nandyan napo sundo nyo"
"Ahh ok pero bakit pa po kayo sumama? Baka wlang nagbabantay kay mommy dun"
"Si maam kath po ang may utos at pinapapunta na mo kayo kaagad sa office kasi maypag uusapan daw kayong importante"
"Sige po una na po kayo susunod ako"
"Sige po"

At umalis na sya

"Sige guys i have to go na narinig nyo naman ang sabi ni aling rosa pinapatawag na ako KAAGAD"
"Ok fine basta susunod bawi ka ha?"
"I'll try" biniso ko sila lahat except sa tukmol na kanina pa pala sakin nakatulala
At mukhang napansin nila iyon

"Si ronnie?" -zeinab
"Bye i have to go nagmamadali ako"

At pumunta na ako sa sasakyan

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sakit num ahh hahaaha

Until I Found My ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon