Help Me ↔ soobin + lia ✔

0.3

"Yuna ve Kai neredeler?" Soobin omuz silkti. "Gezineceklermiş." Jisu kafa salladı. "Sen de gitseydin keşke. Benim yüzümden evde sıkılacaksın."
Soobin gülerek ayağa kalktı ve televizyonun altında duran konsolun dolabını açıp içinden bir komedi filmi çıkardı.

"Asıl onlarla gezinsem canım sıkılırdı, evde ne yapıyor, tekerlekli sandalyesinden düşer mi, canı sıkılmış mıdır diye bütün seni düşünecektim. En azından şu an rahatım."

Jisu gülümsedi. "İyi ki varsın Soobin."

Soobin, Jisu'yu kucağına alıp koltuğa oturttu. Kendisi de yanına oturduktan sonra kaşlarını çatarak konuştu. "Romantizmin sırası değil sevgilim. Hadi komedi filmi açtım seviyorsun diye."

Jisu güldü. "Nelerden hoşlandığımı iyi biliyorsun Soobin."
...

Yuna, dolaptan çıkardığı kıyafetleri Jisu'nun üzerine giydirdikten sonra tekerlekli sandalyeyi onun yatağına doğru yaklaştırdı. Jisu büyük bir keyifsizlikle mırıldandı. "O kadar şanslısınız ki hepiniz."

Yuna kaşlarını çatarak yatağa oturdu. "Nasıl yani?"
Jisu iç çekti. "Dünyada yürüyebilen tüm insanlar o kadar şanslılar ki. Gerçekten bir adım atabiliyor olmanın bile tanrının mükemmel bir hediyesi olduğunu unutuyoruz."

Yuna gülümsedi. "Ama öyle düşünme. Mesela, yürüme olayı senin için bir süreliğine yok oldu evet ama..." Yuna iç çekerek devam etti. "... sana Soobin gibi çok güzel bir hediye verdi. Her şeyinle ilgilenen, seni sürekli olarak düşünen bir hediye."

Yuna gülerek devam etti. "Bazen ben de bacağımı kırıp bir iki aylığına kendime baktırsam mı diye düşünmeden edemiyorum."
Jisu'nun gülümseyişi suratına yayıldı. "Senin yanında asla ciddi kalınmıyor Yuna."

Yuna omuz silkti. "Ben ağlamak üzere olan insanları güldürmek için yaratıldım bence. Her neyse bu konuyu kapatalım." Cümlesini bitirir bitirmez bağırdı. "Soobin!"

Odaya hızla giren Soobin, çatık kaşları ile Yuna'ya döndü. "O nasıl seslenmek? Bir şey oldu sandım!"
Yuna güldü. "Oldu zaten geri zekalı. Kızın uykusu geldi. Yatağa yatır da uyuyalım biz."