11▪ Sokak Nöbetçileri

383 9 0
                                    

Yazarı: 

Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık.
"Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu."Büyüdüm,büyüdün,büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin.Keşke o sokaklara ait kalsaydık."
Öfkeli değil bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi."içimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" Diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı."Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yorum:Heralde şu son zamanlarda wattpadde okuduğum en güzel kitaplardan biri diyebilirim.
Gerçekten hem konusu  hemde karakterleriyle  çok güzel bir kitap. Eğer okumadıysanız bence kesinlikle okumalısınız.
Sizinde beğeneceğinizi düşünüyorum.
Umarım beğenirsiniz.😁😁

Yankı❤Helin

KİTAP TAVSIYELERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin