Do You Remember Me?

ONE

CHAPTER ONE ; 𝐒𝐄𝐕𝐄𝐍𝐓𝐇 𝐁𝐈𝐑𝐓𝐇𝐃𝐀𝐘

𝘯𝘰𝘵𝘦: 𝘮𝘢𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘭𝘦𝘹𝘪 𝘬𝘶𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘣𝘢𝘣𝘢𝘴𝘢 𝘮𝘰 𝘮𝘢𝘯 '𝘵𝘰, 𝘱𝘢𝘩𝘪𝘳𝘢𝘮 𝘮𝘶𝘯𝘢 𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘯𝘨𝘢𝘭𝘢𝘯 𝘮𝘰 𝘏𝘈𝘏𝘈𝘏𝘈𝘏𝘈 𝘸𝘶𝘷𝘺𝘶.

Mamc is calling...

"Winter! Your mom's calling you nonstop, when will you answer her call?" saad ni Lexi, ang matalik na kaibigan ni Winter— nang mapansing kanina pa tumatawag ang Mom nito.

Winter can hear Lexi's shout but she couldn't care less, she's enjoying the fun inside this bar while it lasts. Alam na nyang kaya tumatawag ang kanyang Mom dahil tiyak na pauuwiin na sya nito dahil bukas ay ihahatid na sya sa kanyang bagong condo.

Winter danced to the beat of the music before giving her attention to Lexi's direction, "Why are you standing there, Lexi? Let's dance!" nakangiting saad nya at inilahad ang kanyang kamay bilang senyales na lumapit si Lexi sa kanya habang umiindak sya sa nakaririnding tugtog sa loob ng bar.

Lexi rolled her eyes but immediately smiled and went to Winter's direction, "Kapag ikaw napagalitan na naman ng Mom mo 'wag mo na 'kong idadamay sa mga palusot mo ha," natatawang saad ni Lexi saka sinabayan ang pag-indak ni Winter.

Lexi is the type of friend whom you wanted to be right by your side and whom you can trust wholeheartedly because she always got your back. They were best of friends since they were 7 years old.

Naalala pa ni Winter ang una nilang pagkikita ng kanyang matalik na kabigan at  kung paano sya pinatahan nito noong sya'y umiiyak.

Litte Winter was alone back then, it was 9 PM and she was sitting on top of a huge rock in front of a pond. Nakaupo sya rito habang yakap ng dalawang braso nya ang kanyang dalawang tuhod, humihikbi at minsa'y hinahabol ang paghinga.

Hindi nya alam kung ilang oras na syang nakaupo rito basta ang alam lang nya'y kailangan nyang ilabas lahat ng hinanakit at paghihinagpis nya dahil sa pagkamatay ng kanyang nakatatandang kapatid, ang kanyang kuya na si Blaze. Kuya, bakit? Bakit ngayon ka pa nawala? Wala nang magtatanggol sakin.

Blaze was peacefully walking on the streets on his way home because it's Winter's seventh birthday and she's waiting for his present, he held a small box containing a luna necklace which pertains to the moon, a crescent moon to be exact.

He was smiling from ear to ear because he's expecting that Winter will surely love his gift because he knew that his sister loves watching the moon.

Ang atensyon ni Blaze ay nasa maliit na box na hawak-hawak nya, bubuksan sana nya ulit ito para i-check ulit kung naroon ang kuwintas dahil nakararamdam sya na tila ba'y hindi sya mapakali. Huminto muna sya at itinaas nang bahagya ang kanyang kanang kamay, bubuksan na sana nya ito ngunit biglang umalingawngaw ang napakalakas na busina mula sa isang sasakyan dahilan upang mabingi sya at naramdaman na lamang nya ang pagbagsak ng kanyang katawan sa malamig na konkretong kanyang kinatatayuan kanina.

Pilit na hinahabol ni Blaze ang bawat paghinga na kumakawala mula sa kanyang duguang bibig, "Hel—hello? Astro? Where the hell are you?! My car fucking crashed... get here immediately or I'll fire you. May nabangga akong lalaki, alam mo na ang gagawin dito." sambit ng isang lalakig nasa edad kuwarenta habang aligaga ito sa pagtingin kung may nakakita sa nangyari. Iyon ang huling mga katagang narinig ni Blaze bago sya mabawian ng buhay.

"Hi, bakit ka umiiyak?" nagulat si Winter sa narinig kaya nama'y napaigtad sya sa pagkakaupo at tiningnan ang batang babaeng bigla nalang sumulpot sa likuran nya.