Love In The Sunset (De Frías #1)

Chapter 7

I was smoking inside my room when I received a text message from Elise's mother.

I gave her my contact number, so she could sent me a message if Elise woke up.

[Gising na siya, hijo. Salamat ulit]

[Walang anuman po. Hindi na po ako makakabalik dyan bukas.]

[Ganun ba. Sige sabihin ko na lang kay Elise na ikaw ang nagbayad ng Bill namin. Salamat ulit]

[Huwag niyo na po sabihin sakanya.]

Inilapag ko sa table ang cellphone ko at nagpatuloy magsigarilyo.

Hindi pa rin mawala sa isip ko kung bakit ako nagpanic noong makita ko siyang nakahandusay sa sahig that was the first time na manginig ako ng ganun. Kung bakit kumirot ang puso ko noong makita siyang lumuha? Bakit ko nagawang sigawan ang nurse noong nakita ko siyang palihim na umiiyak? Bakit nagawa kong gamitin ang kapangyarihan ko bilang anak ng governor noong nakita ko siyang umiiyak dahil sa sobrang sakit na ng nararamdaman niya? Bakit ganon na lang ang naging reaskyon ko? Hindi ako nagkakaganun sa tuwing may nangyayaring masama kay Eloisa. Not that I don't worried about her, but like that na grabe ang pagpanic ko..

That was the first time and I'm not used to it. Buong akala ko kay Eloisa lang ako magkakaganon but it turns out na sakanya.

Pumasok ako ng bathroom para gawin ang night routine ko.

I want to avoid those thoughts running inside my mind. I won't entertain that idea dahil si Eloisa lang ang mahal ko.

____
Kinabukasan hindi ko na sila sinabayang kumain dahil hanggang ngayon nagagalit pa rin ako kay papa.

We were like these even before but this time I don't think If I could still make up with him. He's getting to my nerves, his plan to my siblings? I can't accept it.

Pagkarating ko ng school. I parked my car and walked towards the locker room.

I'm not expecting a love letter from her today dahil alam kong nasa hospital pa rin siya.

I breath before opening my locker. Laking gulat ko ng makita ang kulay pink na maliit na envelope.

How could she still manage to send this?

Binuksan ko ito kaagad at binasa.

Goodmorning Airam!

I'm sad today because I won't able to see you for the whole day but it's okay. I need a lot of rest to gained my strength para makita na kita ulit.

Hehehe

XoXo

Ibinalik ko na iyon sa locker ko at naglakad papunta sa room. Saktong pag dating ko ay ang pagdating rin ng first period namin.

Tinignan ko ang katabi kong desk table at wala si Arzam. Late o Absent ba siya?

"Bro, nakita mo siya?" tanong ni Austin na nakaupo sa harapan ko.

"Hindi."tipid na sagot ko.

Nakinig na ulit ako sa guro namin.