Orman

21 8 36
                                    

hlnkzlbga ya yeni kapak tasarımım için teşekkür ederim ellerine sağlık

Öncelikle bölüm geç geldi hem de baya geç kusura bakmayın Wattpad ile sorunlar yaşıyorum ve hala devam ediyor ama çözeceğim

Şimdilik sizi bölümle baş başa bırakıyorum iyi okumalar 🌟

  
Telefonun çalmasıyla yataktan fırladım
Gecenin bu saatinde kimin aradığını bakmak için telefonu açıp kullağıma götürüp sersem sersem
"Buyrun kime baktınız " dediğimde karşı taraftan kıkırdama sesi geldi

" sana bakmıştım gülüm"
Gözlerim hala kapalıyıdı ve daha bilincim açılmamıştı ve o durumda ki ben acayip saçmalayabilirdim

" Hmmm anlıyorum burda öyle biri yok iyi günler" deyip kapatacağım sorada karşıdan ses geldi

" Dur İpek ,hadi kalk sabah oldu hazırlan bugün BÜYÜK GÜN" tam kulağımın içine bağırdı işte o bağırma bana sesin sahibini tanıttı telefonu kulağımdan çekip ekrana baktım BARIŞIM yazısı beni şaşırtmamıştı beni hem şaşırtıp hem sinirlendiren şey saatin 04:15 oluşuydu

"Barış ,canım ,ciğerim , kardeşim SENİN BEYNİNDEN SORUNUN MU var ?" Dediğimde Barışın safça
"Yoo". Diyişi beynime kanı sıçratmıştı

"Barış lütfen rahat bırak uyuyum ,lütfen Ya lütfen"

"Ama ipeğim ben seni düşünüyorum geç kalma hadi kalk hazırlan üstüne bir tane hırka al dışarısı soğuk üşürsün tamam mı Kuzucuk".

" Ya insanı bir rahat bırak  Barış"

"Tamam kalk söz rahat bırakıcam"

Uff tüm uykumu kaçırdığın için kalkıyorum yoksa senin sözünü dinlemem asla neyse ben bir duş alayım hazırlanayım görüşürüz Barış " deyip telefonu yüzüne kapattım bir kaç dakika halının desenlerine hiç bir şey düşünmeden baktım hiç bir şey düşünmediği fark ettiğim anda ülkenin dünyanın tüm sorunları aklıma doldu .
Kadın şiddeti , çocuk pedofili , açlık sorunları , hayvanlara eziyet , kıtlık, ölümcül hastalıklar , çevre kirliliği , bunala dikkat etmeyenlere kısa bir süre sövdüm sonra kendimin öyle olmadığı için Allah a şükrettim insanlar bazen gerçekten acımasız olabiliyorlardı hiç kimse kendinden başkasını düşünmüyor Ya da çevreye önem veremiyordu sanki bir tek kendisi yaşıyordu bir tek onun canı vardı kadınlar , çocuklar , hayvanlar hatta çicekler , ağaçlara önem vermeyen insanları öldüresim geliyordu . Allah a bir kez daha şükrettim ve kalkıp duşa girdim . Üstüme siyah bir pantolon , Siyah bir tişört ve siyah bir kapüşonlu geçirdim ,
koluma mavi bir bandana bağladım bandanlar çok güzel değiller mi ?

Neyse bu konu tartışmaya kapatıp mutfakta kendime güzel bir 2 adet sandaviç hazırladım mutfak duvarında ki saate baktığımda saatin 5 geldiğini gördüm tam odama gidiyordum ki salon da annemle karşılaştırma annem şaşkınlıkla bana bakarken konuşmaya başladı

"Hayırdır kızım erkencisin"

"Benim Barış gibi bir kuzenim var anne kendine gel hızlı bir şekilde , saat 4 te uyandırdı beni Neyse gidip çantama bir bakayım eksik bir şey var mı" diyerek odama girdim çantamda bir eşofman altı  bir uzun kollu badi iki çorap 5 paket büyük boy çubuk kraker evet kesinlikle orada bir şey yiyemeyecektim  bunu biliyordum ve buna karşı hazırlıklarımı yapmıştım. İki şişe su atıp çantamı alıp odadan çıktım otobüs 6 da okuldan kalkacaktı ve ben şimdi çıksam anca yetişirdim kapıya yönelip tam çıkacakken anneme haber vermediğim geldi aklıma mutfakta kahvaltı hazırlıyordu
"Anne kahvaltı için erken değil mi? Birde be çıkıyorum"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 24, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GECENİN ORMANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin