Anhel:
A mund ta di se cfare dreqin eshte kjo?
-Per ate kam ardhur.
Jeni kaq te paafte.
-Anhel qetesohu dhe na degjo njehere.
Qepe ate mut goje Kris vetem qepeni te dy.
-Nuk na e mori mendja se ai na kishte ndjekur. E kush e mendonte ne fakt?
Krisi e qepi po Roi as ka ndermend ta bej.
Merrni masat sa me pare. E dua vendin tim te sigurt. Dyfishoni rojet nqs eshte e nevojshme dhe jini te gadishmeri.
-Si urdheron- pohuan nje zeri.
Mund te ikni tani.
Pasi ata u larguan u ngrita dhe mbusha nje gote uiski. Erresira kish pushtuar vendin tani. Ishte diku tek ora 11 por ishte dimer. Ktheva me fund goten dhe vazhdova te mendoja. Cfare donte Rafaeli atje?
Sot kishte vrar 4 prej njerezve te mi gjate rruges se kthimit nga varrimi i Don Markos. Nqs mendon se do e le me kaq mendon gabim, shpresoj mos ta ket harruar me ke ka te bej.
Vazhdova te pija me radhe shishet e tjera qe ndodheshin ne zyren time, ndalova vetem ne momentin kur degjova nje te trokitur.
Tiana:
Kisha pothuajse gjithe diten qe qaja dhe shtrengoje me gjithe forcen time jastekun, a thua se kjo gje do me ndihmonte. E dija qe dicka e keqe po me priste, ndryshe perse do isha ketu?
Stomaku skish ndermend ta ndalonte protesten dhe keshtu qe me duhej te ngrihesha. Nuk kisha fuqi as te mbaja veten ne kembe por duhej te haja dicka. Dola nga dhoma dhe shkova drejt fundit te korridorit ku ishin shkallet per te zbritur ne katin e pare. Kishte shume pak drite sa mezi arrija te shikoja, dyert e shumta ma benin akoma me te veshtir te gjeja vendin per ku isha nisur. Fatmiresisht ajo shtepi ishte plot me njerez.
Me falni ku ndodhet kuzhina?
-Dera e parafundit djathtas -tha me nje ze te eger gati sa me trembi.
U largova pa i then as faleminderit dhe shkova atje ku isha nisur. Dera ishte e hapur dhe brenda ndodheshin dy vajza qe dukeshin pak a shume moshatare me mua. Kishin veshur fustane te shkurter te zinj dhe perparese te bardha. Kishin fiks ate pamjen e sherbyeseve qe jane ne filma. E vun re prezencen time disa sekonda pasi hyra ne dhome. Sa bera gati te flisja njera prej tyre u tregua me e shkathet se une.
Pra, ti je lodra e re e shefit.
-Cfare?
A thua se thashe dicka te pamend per derisa ato filluan te qeshnin para meje si te cmendura.
Eshte pak i eger por kjo e ben me
terheqes.
Kesaj here foli vajza tjeter, nje bjonde e gjate dhe me trupin e mireformuar.
Me beso qe ske per tu zhgenjyer nga ti, vetem nese e zhgenjen ti ate.
Nuk po dija cfare te thoja por ndjenjva nje ndjenje aq te fort inati e cila me mbeshtolli ne kraharor. Lotet filluan te me binin, pra ai me paska genjyer. Me rrembeu per te me shfrytezuar. U largova me vrap prej aty dhe pas kraheve te mi degjoja akoma te qeshurat e tyre. Ngjita shkallet me aq sa me hanin kembet dhe shkova ne katin e fundit te shtepise. Nuk e dija kush ishte dhoma e tij por ne fund te korridorit vura re nje dere te madhe, me te madhe se te tjerat dhe ne ngjyre te zeze, kjo duhet te jet dhoma e tij mendova. Ndalova para deres dhe fshiva pak lotet. Trokita dhe pas pak e hapa deren. Ai ishte atje...
Anhel:
Dera u hap dhe ishte ajo. Cfare donte ajo ketu?
Cfare do nga une?
Cfare dua nga ajo?
E pash per disa minuta edhe pse gjate atyre minutave nuk mendova per ate cfare tha, por mendova per trupin e saj. Kishte veshur nje kanatjere te zeze te shkurter dhe nje pale tuta te gjera te cilat ja nxirnin belin e holle ne pah. Hmm... smund ta le te me iki nga duart.
Cfare do nga une- bertiti
Me ke kujton se po flet kjo?
U ngrita nga karrigia dhe shkova afer saj.
-Kujdes me tonin nqs do ta degjosh prap zerin tend.
Kam per ta nxir jeten ta dish mua sme fut dot ne dore sic ben me kurvat e tua manjak.
Tiana:
Nje renkim i fort me doli nga buzet, dora e tij ndodhej ne fytin tim dhe ne kishte perplasur ne mur.
-Do ta tregoj une si nxihet jeta? Ke qef ta provosh?
Kam per te ber te pendohesh qe mer fryme.
Arrija tja ndjeja aromen e alkoolit e cila perplasej ne fytyren time, syt i ishin skuqur nga inati dhe ishin ber me te frikshem sec ishin ne mengjes kur e takova per here te pare.
Shprehja ne fytyren e tij me futi friken ne palce. Arrija tja shikoja muskujt e tendosur ne trup edhe pse tatuazhet e tij e benin te veshtire.
U perpoqa te merrja fryme por smundja.
-E kuptove?
Smund te flisja por thjesht pohova me koke me veshtiresi.
Fatmiresisht me leshoj. Fillova te kollitesha dhe te mundohesha te mbushja mushkerite me oksigjen, mendova se po vdisja.
U perpoqa te ngrihesha ne kemb duke u mbajtur me nje dore tek muri.
Ai qendronte para meje duke me pare sikur te isha nje kafshe rruge e cila po mundohej te mbijetonte. Sdonte tja dinte.
-Dil jashte- bertiti
Nuk kam ndermend te rri me ty kafshe, mendova me vete. U ngrita duke mu dridhur i gjithe trupi dhe u largova. Shkova ne dhomen time, kyca deren dhe u shtriva ngadale ne shtrat. Lotet erdhen menjehere sikur ta dinin qe kisha nevoje per ta ne ato momente. Dhe keshtu vazhdova te qaja pjesen tjeter te nates, derisa me zuri gjumi.
***
Soooo e di qe spo ndodh dicka shum shum e bukur poooooor pak nga pak do jet dicka qe ja vlen ta lexosh😁
Mos harron
