How you like that

CHAPTER_02

ALTHEA

"Good day sir. I'm Althea Jeannie Manoban. Secretary of Mr'Montreal and also I'm your secretary to. Nice to meet you sir." Masaya Kung bati sa bago Kung Boss.

"Secretary?" Napalingon Naman ako sa babaeng katabi Ng boss ko. "Are you sure that you are a secretary?" Then, taas baba Niya ako tinitigan na parang may Mali sa akin. "I think you're not."

Tinitigan ko Naman siya Mula ulo hanggang paa. Saka ko siya tinaasan Ng kilay. "You should keep your mouth shut Ms. I'm not talking to you. Distansya, dahil Hindi ikaw ang kausap ko."

Narinig ko Naman ang mahinang tawa Ni Mang Deo at ni Boss David. Kaya sinamaan ko Ng tingin si David "what?" Tanong nito.

"What?" Balik tanong ko din "get in." Maaturidad Kung utos sa boss ko.

Binuksan Ni Mang Deo ang pinto na NASA back seat. Kunot noo Naman ako tiningnan Ni David. "Secretary Lang Kita pe..."

"Yes I am. At Yan din ang nagustohan Ng papa mo sa akin.... A... A... Pasok na. Rule #1 ayaw Kung malate." Saka ko sila tinalikuran at pumasok sa kotse.

"Hello, Dad?" Ani Ni David kaya tiningnan ko siya sa Rear merror. "Sino tong babaeng pinasama mo Kay mang Deo? God! I can't believe this... What... And you ok for that... No... Hindi ko susunduin ang rule na Yan. Na siya ang gumawa... I am the boss dad. Kaya ako ang masusunod." Saka Niya pinatay ang tawag at masamang tumingin sa akin.

Nginitian ko Naman siya.

"By the way Mr'Montreal. Marami pong naka tambak na papeles sa office niyo po. Iyon ang naiwan na Hindi pa naitapus gawin Ng papa mo po."

"At trabaho ko iyon!" Pasigaw niyang Ani.

Tiningnan ko Naman siya Mula sa likod. "Malapit Lang po ako sayo sir. You don't need to shout." Saka ngumiti sa kanya.

"Would you please..." Mag sasalita Sana ang babae Ng sinamaan ko siya Ng tingin.

"Would you please din. Kung Hindi mo kayang matahimikin yang bunganga mo tatahiin ko na Yan." Saka umayos Ng upo.

Buong biyahe ay tahimik Lang walang mag tangkang mag salita sa aming apat. Hanggang sa nakarating na kami sa Mansyon Ng mga Montreal.

Nauna na akung bumaba pag kapark Ng kotse. Nakita ko ka agad ang mag asawang Mr and Mrs Montreal sa labas Ng pintuan nag aabang sa pag dating Ng anak nila.

Ng Makita nila ako ay binigyan nila ako Ng matamis na halik. Kinawayan ko Naman sila saka ngumiti. Lumapit ako sa kanila saka humalik sa pisngi.

"Mom, Dad" masayang bati Ni David sa kanila.

"David. Mas Lalo atang gumagwapo ang anak ko." Bero Ni Ms'William.

"Ngayon mo Lang ata Alam Mom. Matagal na po akung gwapo, nag Mana po sainyo Ni papa." Saka nag tawanan ang tatlo.

Inanyaya na kaming pumasok sa Mansyon dahil naka Hain na ang mga pagkain sa hapag kainan, pero Hindi pa Naman kami nakarating sa hapag ay umalingaw-ngaw agad ang nakakabatang kapatid Ni David.

"Ate Thea." Maligaya niyang bati sa akin.

Nginitian ko Naman siya saka sininyasan na huwag maingay. Binigyan Niya Naman ako Ng 'peace sign' saka lumapit sa gawe ko at yumakap.

"Ate Thea. Pwede po bang tulungan mo ako sa Assignment ko. I can't understand po kasi eh. Nahihirapan po ako." Naglalabing na boses ni Themarie

"Sure. Later. May gagawin pa si Ate eh. Isn't ok for you?" Binigyan Niya Naman ako Ng matamis na ngiti at tumango.

Aalis na Sana si Themarie handa Ng talikuran ang kuya Niya. "Themarie? Kuya is here." Tawag ni Mr'Montreal sa anak.

Lumingon Naman si Themarie sa gawe mismo Ng kuya Niya.

"I know he's here, dad. I'm mad at him."

Saka Niya na kami tinalikuran. Ang masayang mukha ni David kanina ay napalitan Ng lungkot na mukha. "David? It's ok. Magkakasundo ulit kayong dalawa." Ani Ni Ms'William.

Hindi na ako sumabay sa kanila kumain nag tungo na Lang ako sa kwarto Ni Themarie Kung na saan siya ngayon.

Kumatok Mona ako bago pumasok. Nakita ko ka agad ang masaya niyang ngiti.

"Can I talk to you first Themarie?" Malambing Kung Ani.

"Sure po." Saka lumapit sa akin.

"Kung Hindi mo mamasamain ang tanong Ni ate. Pwede mo bang sabihin sa akin Kung bakit ka galit sa kuya David mo?" Nakita ko ka agad ang pagbago Ng ekspresyon Niya. "Look Themarie. You don't need to answer Naman eh. Ok Lang sa akin."

Ilang minuto pa ang lumipas at tahimik parin siya. "Halika,  balkonahe tayo." Yaya ko sa kanya. "Higa ka sa lamp Ni Ate." Agad Naman Niya itong sinunod dahil Ito din ang paborito niyang gawin kapag magkasama kami. "You know what Themarie, you should happy. Maging masaya ka dahil may pamilya Kang nabibigay ang gusto mo. Pamilyang pinapangarap Ng ibang Bata na ikaw Lang ang meron." Saka ko siya tinitigan. "No matter what happen. Malake man ang kasalanan nagawa mo o nila sayo. Pamilya mo parin sila kahit baliktarin mo pa ang mundo." Saka nginitian siya.

"Kahit marami pa iyon?" Tanong nito.

"Kahit marami pa iyon. Pamilya mo parin sila. Kaya... Walang patutunguhan yang galit mo sa kuya mo."

"Should I say 'im sorry' for him?"

"Yes, po. Kahit siya ang may Mali."

Matapus ang usapan namin ni Themarie ay narinig ko ang pagsara Ng pinto sa kwarto Niya. Nag paalam agad ako Kay Themarie matapus naming gawin ang assignment Niya.

"Bakit Hindi ka pa pumasok."paglalakad ko ay Ayan agad ang sinabi ko Kay David.

Nakita ko Naman sa kanya ang gulat. "How did you know that?"

"Wala Lang hula ko Lang." Saka tiningnan ang relo ko Kung ano na oras. "I gotta go. See you tomorrow sir." Tatalikuran Kona Sana siya Ng may nakalimutan akung sabihin sa kanya. "You should first say 'sorry' to Themarie. Good night."

CONTINUE.