SAPIK (BİTTİ)

- 13 - Sapık

Düğün yapalım.

Düğün mü ? Ne düğünü ya ?

Herkes evlendikten sonra çocuğunun olduğunu görür o zaman.

Aslında, Cahit haklı Tuğçe. Öyle daha mantıklı.

Mantık mı kaldı bende ? Hiç bir şey yapmak istemiyordum. Çocuğu aldırırdım ama çok günahtır, yapmam, dayanamam.
Cahitle sevgili bile olmamıştık. Zaman geçirmemiştik birlikte. Ne kadar mutlu olacağımı bilmiyorum onunla. Belki de hiç. Sonuçta, o bir sapıktı. Nasıl bu kadar mal olursun Tuğçe ? Cahitle o gece birlikte olmaya bilirdim. Nasıl buna izin verdim anlayamıyorum. Zorla yapsa içim bu kadar karışık olmazdı. Kendi isteğimle hamileyim. Ona ne diye bilirim ki artık ? Suç benim, evlenip çocuğu doğurup, onunla birlikte büyütmek zorundayım. Belki, zamanla onu çok severim, alışırım. Neleri düşünüyorsun be Tuğçe . 1 ay önce işin sonrasını düşünmedin şimdi mi düşünüyorsun ?

Tamam anne, evleniriz o zaman.

4 gün sonra düğünüm vardı. 1 hafta önce bu aklıma gelir miydi ? Hiç aklımın ucundan bile geçmezdi.
Gelinlikle kendimi görmek çok isterdim her zaman. 4 gün sonra görecektim ama içimden gelmiyordu o adamın yanında hayalim olan gelinliği giyinip durmak. Ne olursa olsun bıktım artık. Suçlayacağım ilk ve son kişi benim.

Odamda sessizce yatağıma uzanıp geleceğimi düşünüyordum. Hamileydim, karar verilmişti. Anneme evleniriz o zaman demem, sanki günahkar ben değil annemdi. Dayanmalıyım, güçlü olmak zorundaydım. Kendim için olmasa bile, karnımdaki bebeğim için dayanmalıydım. Herşeyin iyi olmayacağına işaret eden bir şey yoktu zaten. Cahit beni seviyordu, bir de o taraftan bakmalıydım. Olaylara olduğu gibi bakamıyordum. Hep diğer tarafdan bakıyordum. Bu yaşıma kadar iyi güzel hayat yaşadım, şimdi yılların birikimi gelmiş gibi üstüme.
Gelinlik seçmeye gidecektik. Banyoya girip bir duş alıp üstümü giyinip gitmeliydim.

“1 saat sonra.”

Cahitden
Tuğçeyi almaya gidiyordum. Bu gün ona gelinlik almaya gideceğiz. Ben çok mutluyum, onun mutlu olacağını pek sanmıyorum. Bu benim elimdeydi tabii ki.
Bana annemin yerine o sevgi vere bilirdi yalnız.
Gelmiştim. O an Tuğçenin kapıdan çıktığını gördüm.
İndim.

Nasılsın Tuğçe ?

İyi sen ?

Çok iyi.

Bak istediğin oldu. Evleniyoruz. Mutlu musun ?

Evet ,mutluyum hem de çok fazla.

Bana çok kötü davranıyordu. Tanımıyordu beni. Bilse böyle davranmazdı. Beni sapık, kötü bir insan gibi tanıyordu. Her şeyimi bileceksin Tuğçem. Zamana ihtiyacım var sadece.

Araba bindik ve şu an düğünümde giyeceğim gelinliği almaya gidiyorduk. Çok saçma Allahım ya, bir sürü gelinlik giyinip onun önünde durucam offf...

Elimi tutduğunu gördüm. Normaldi, 4 gün sonra karısı olacaktım. O kadar sıkı tutmuştu ki sanki hiç bırakmak istemiyordu. Ben de tuttum. Yüzüm kızarıyordu of yaa. Elini tutarken yüzüm kızarıyor, o gece nasıl birlikte oldum anlayamıyorum.
Yüzüme baktığını görüyordum gözümün kenarıyla.
Ben de onun yüzüne baktığımda gülümsediğini gördüm. Çok tatlıydı yaa. Çok yakışıklıydı. Gözleri beni benden alıyordu yani.
Geldik.
İkimizde indik ve içeri girdiğimizde beyazlıklar gözümü kamaştırıyordu. Çok güzeldiler. Gerçekten, çok güzeldiler. Hepsini denemek istiyordum.

Tuğçe, bak hangisini beğenirsen dene.

Tamam.

Acaba Cahit mi seçse ? Bilmiyordum ki.
O seçsin.

Cahit, sen seçer misin ?

Tuğçenin bana gelinliğimi seçer misin demesi içimde garip bir hissler yaratmıştı. Çok mutlu olmuştum, benim seçmemi istemişti.

Evet, olur.

Vayy, aslında Cahit benim istediklerimi seçiyordu. Sanki, hiss ediyordu istediklerimi. 3 gelinlik seçtik ve denemeye gidecektim.

Giyinip çıktığımda, onun yüzündeki sevinç, çok güzel gülüyordu, çok mutluydu.

Nasıl olmuş ?

Çok güzel, prensesler gibisin.

Alalım mı bunu ?

Tamam.

Eve döndüğümüzde sırada sadece düşüneceğim şeyler onunla birlikte olacak günlerimdi. Ait olduğum biri vardı. Artık ona aitdim.
Ne olacaksa olsun artık.

Instagram : Yeganerehiml