Tension of Opposite

T.O Chapter 2

Lisa's POV

"Damn it Marco. Tinanggap ko na nga yang bastarda mo dito sa pamamahay na 'to. Tapos ano ginawa niya? Sinasayang niya yung pera pambili ng mga walang kwentang bagay!" rinig kong sigaw ni Tita Amanda kay Daddy.

"Lower down your voice Amanda! The kids might hear you." Sabi ni Dad.

Pinaparinig naman talaga niya sakin eh. Alam kong galit siya dahil yung allowance ko binili ko ng bagong camera at ibang accessories nito.

At syempre, galit din siya sakin kasi anak ako sa labas. Oo, anak ako ni Daddy sa labas. Ang Mommy at ang Daddy ko ay Highschool lovers pero matagal silang nagkahiwalay dahil pumuntang Switzerland si Dad at dun na nakapagtapos at nanirahan. Nagkapamilya si Dad at si Mom naman ay nanatiling dalaga.

They met each other again, nung nagkaroon ng reunion sa dating school nila. Dad stayed here for a while. Then they spent time together at doon ako nabuo. Ngunit lingid sa kaalaman ni Mommy na may pamilya na pala si Dad. Tinago daw kasi niya ito dahil gusto talaga niyang makasama si Mom.

When Mom found out that she's pregnant with me, she told Dad about it. And Dad, told her the truth. Nanlumo ang Mom ko noon. Nadepress siya at nagkasakit. I was 2 months old noong bumalik si Dad sa Switzerland at kasama na niya and kanyang pamilya. Pero hindi kami pinabayaan ni Dad, sinustentuhan niya pa rin kami ni Mom. Peru 10 yrs old ako nang lumala ang sakit ni Mom at namatay.

Walang choice si Dad kundi sabihin sa pamilya niya ang tungkol sa akin at kinuha niya ako. Kaya hindi ko din masisisi kung galit sakin si Tita Amanda, pero yung kapatid ko namang si IU mabuti namanang pakikitungo sa akin. Siya lang din ang anak ni Tita Amanda at Dad. Close kami kahit ganun ang nangyari, inintindi niya at mas natuwa pa nga siya na may kapatid siya kaso yun nga lang, laging nag-aaway Mom and Dad niya dahil sakin.

"I don't know what to do with them. They're always fighting." Sabi ni IU na naiiyak na.

"IU, I'm really sorry. I don't mean to mess things up with your Family. I-I just want to buy something for myself dahil magbibirthday na ako. Pinag-ipunan ko naman to eh." Paghingi ko nang tawad kay IU.

"No, Lisa. It is not your fault. Okay?" Kahit ano pa sabihin niya alam ko namang ako yung may kasalanan.

Naawa kasi ako sa kanya. Kung wala sana ako, edi sana walang nagkakagulo at masaya sila. Masakit din naman sakin ang nangyayari pero feeling ko wala akong karapatang magreklamo.

Kaya kinaumagahan kinausap ko si Dad.

"Dad," I said.

"Yes anak? Are you okay?" Dad, we both know thet everything is not okay since dumating ako dito. Yung ang sagot ng isip ko.

"Yeah, I'm fine Dad. It's just that.. I-I wanted to go back to Philippines." Medyo nag-aalangan kung sabi.

"What?! Are you serious?! Why?" Gulat niyang sambit matapos marinig yung sinabi ko.

"Amm..It's just that..." Di ko pa natapos yung sinasabi ko nang sumabat si Dad.

"Is it because of your Tita Amanda? Baby, I am so sorry. Okay? We'll fix this and I'll try to work things out." Mahirap yang sinasabi mo Dad sa totoo lang.

"No, I just miss the place. And I wanted to pursue my dreams in there. Gusto ko sanang gawing subject yung Pilipinas sa pag-aaral ko ng photography. I want to finish my college sa Pilipinas." I reasoned out kasi yun naman talag ang gusto ko, plus that is for the greater good. Siguro naman matutuwa na si Tita Amanda knowing hindi na ako makikisampid sa kanila.

It will be a win-win situation. Mukhang napaisip si Dad at alam kong naaawa na din siya sakin at nagwo-worry. Dad loves me, it's just that naiipit siya saken at kay Tita Amanda.