Mahzen (RAFLARDA)

2. Kitap- 3. Bölüm

Bölüm 3

Ellie Stylon

Hastane kokusundan nefret ediyordum. Bana ölümü ve üzüntüyü hatırlatıyordu. Bu kokudan uzaklaşmak için, doktoru beklerken bahçede oturuyorduk. Katheryn hala ve hala içeride beklememiz gerektiğini ve zamanımızı burada boşa harcadığımızı söylüyordu. O konuşmaya devam ederken etrafı incelemeye başladım. Etraf ağaçlarla doluydu. Dışarıda masalar, insanların yemek yiyebileceği yerler vardı.

İnsanların burada kötü şeyler düşünmeyi bırakmaları, kafa dağıtmalarını istemiş olmalıydılar. Ağaçların arasından gelen kuş sesleri, rüzgârın tenimde bıraktığı o güzel his... Gerçekten işe yarıyordu.

Jev ve Kath sürekli doğayla iç içe olmamız gerektiğini söylerken bunu kast etmiş olmalıydılar. Burada insan her şeyin mükemmel olduğunu düşünebilirdi ki şu an benim tam olarak düşüncem buydu. Basit şeylerin benim üzerimdeki etkisinin bu kadar güçlü olmasını seviyordum.

"Elz?" Katheryn doktorun sekreterinin aradığını duymuş olmalıydı. Birkaç dakikadır çalıyordu fakat duymazdan geliyordum. "Ellie, telefonun çalıyor. Sen bakmazsan ben bakacağım."

Gözlerimi devirerek telefona uzandım. Sekretere birkaç dakika içinde orada olacağımızı söyledim ve bu kısa süreli mutluluğumdan ayrıldım. Buradan çıktıktan sonra, Jev ve Kath'e sürekli ısrar eden ben olacaktım. Hatta ağaçların arasında olan bir yere bile taşınmak isteyebilirdim.

Bu düşüncenin gülümsemesiyle hastaneye girdim.

Sekreterin yanına gittiğimizde, doktorun beni beklediği söyledi ve tek başıma odaya girdim. Katheryn bu durumdan rahatsız olmuştu çünkü böyle olaylara dahil olamamayı sevmiyordu. Sekretere kötü kötü baktığını gördüğümde kıkırdamıştım.

Odanın içi aynı dışarıda olduğu gibi ferahtı ve odada nedense hastanenin tamamını saran o koku yoktu. Camları açıktı ve belli aralıklarla odaya koku sıkan bir parfüm vardı.

Sonunda doktorla göz göze geldiğimizde etrafı bayadır incelediğimi fark ettiğini gördüm. Gülümseyerek elini uzattı. "Dane Weskin."

Elini sıkarak karşılık verdim. "Ellie Stylon." Öksürdüm ve gösterdiği sandalyeye oturdum ve anlatmaya başladım. Şiddetli baş ağrılarımı, yeni oluşan öksürüğümü... Hepsine başıyla onaylayarak kâğıda bir şeyler yazdı.

"Öksürüğün için seni başka bir doktora yönlendirmem gerek..." Telefonunu açarak birkaç arama yaptı. Kapattığında bana hastanenin üst katına çıkmamı ve sağ koridordaki ikinci odaya gitmem gerektiğini söyledi.

"Çok teşekkür ederim, Bay Weskin."

Çıktığımda Katheryn kapıda değildi. Sekreter onun aşağıya içecek almaya gittiğini söylediğinde ona nerede olduğumu mesaj olarak söyleyerek üst kata çıktım.

"Hey, hey!" Merdivenlerden çıkarken arkamdan bir kız sesleniyordu. Yanıma geldiğinde nefes nefeseydi. "Siz... Siz Dane Weskin'in odasından çıkan hastasınız, değil mi?"

"Evet."

"O zaman benimle gelmelisiniz. Sizi ilgili doktora götüreceğim."

Merdivenlerden indi ve onu takip etmemi söyledi. "Bay Weskin doktorun yukarıda olduğunu söylemişti. Beni başka hasta ile karıştırmıyorsunuz umarım?"

Kız gülümseyerek –yine, peşinden gelmemi işaret etti. "Kesinlikle karıştırmıyorum. Cillian'ın odası aşağıya taşındı."

Ona ismiyle hitap etmesinden hoşlanmamıştım. Hastaneye girdiğimdeki düşüncelerim tekrar geri gelmişti. Kokudan bunalmıştım ve buradan çıkmak istiyordum.