Chapter 31

133 4 0
                                    

baby isabel 🥀

-

Author's Point Of View

Palaisipan pa rin kay Aga ang bawat detalyeng nakukuha niya, he's near, very near. Tinitingnan niya si Charlene, parang may kakaiba sa babeng iyon kaya niya nagawang titigan ito. Iniikot niya ang paningin niya sa bahay nila, even his father, masama na kung masama, pero he will be investigating to everyone makuha lang ang katotohanan. Pero isa lang ang alam niya, Si Aya ang makakasagot ng lahat ng 'to. Kailangan na niya makita si Aya sa lalong madaling panahon.

"Dad, aalis na ako." malamig niyang tugon sa ama at hindi na lamang tiningnan ni Charlene.

Umalis siya kaagad at nakaramdam ng mga pagsunod sa kaniya, tumigil siya at nakiramdam at tila tumigil din ang sumusunod sa kaniya. He again stepped ngunit nararamdaman niya talaga na may sumusunod sa kaniya kaya't hinarap na niya ito.

"ANO BANG KAILANGAN M— Charlene?" napakunot ang noo niya, bakit ba sinusundan siya ni Charlene sa lahat ng pagkakataon. They were ex pero hindi 'yon ang dahilan para magtaka siya, there is hidden clue in the back of Charlene.

"I guess, you need my help." lalo siyang nagtaka sa mga turan nito sa kaniya, anong kailangan? "Alam kong, alam mong kailangan mo ako." kailangan ko si Aya, hindi ikaw.

"Tigilan mo na ako, kung mayroon kaming problema ng pamilya ko, labas ka na d'un. Hindi ka parte o bahagi ng pamilya na 'min, kung may kailangan ako, si Aya at hindi ikaw. Si Lea at hindi Ikaw!" sigaw ni Aga sa kaniya, binuksan niya ang pinto ng sasakyan nang pigilan na naman siya ni Charlene.

"Madami akong alam, sobra dami." tila ba nangaakit ito para maglabas si Aga ng madaming tanong, pero kung madami siyang alam, bakit? e' hindi naman siya parte ng pamilya?

"Anong alam mo? 'Wag mo na kami pahirapan kung may alam ka. Kung ikaw 'yung nagtext sa akin, bakit 'di mo pa sabihin? Bakit mo pa pinatatagal?" tanong ni Aga sa kaniya.

"..alam ko kung nasaan si Aya." natigilan siya sa mga sambit ni Charlene. Hindi niya alam kung nagsasabi ito ng totoo o hindi.

"Dalhin mo 'ko sa kaniya." malamig na sambit ni Aga.

"Tara."

-

Lea's Point Of View

Someone wanna threat me, gusto kong magreport sa pulis pero hindi ko magawa. I have no Idea who is that freaking damn person! Kung nangloloko lang siya, then this wasn't a good Idea. Sinuklay ko muli ang buhok ni Aya na nakahiga sa couch, 7 na rin at lumalalim na ang gabi. I heard some knocks kaya tumayo ako ng dahan-dahan para hindi magising si Aya. I opened the door and surprisingly,

"Rob? Anong ginagawa mo dito? How did you know my condo unit?" I asked at binigyan lamang niya ako ng nakakalokong tawa.

"Papasukin mo kaya muna ako, Lea." natatawa pa rin niyang turan.

"Sige, pasok ka." I simply replied.

Pareho kaming naglakad papasok sa loob at nakita naman niya si Aya na tulog. Inayos ko muna 'yung mga gamit na 'min dito sa condo para naman hindi nakakahiya kay Rob.

"Siya 'yung batang kasama niyo sa shooting 'di ba?" he was still remembered it.

"Oo, si Aya nga pala. Anak na 'min ni Aga." I introduced, tila nagulat naman siya sa mga sinabi ko. Who would not? E' hindi ko naman tunay na anak si Aya and also, kay Aga-ng babaero ako pumatol.

"Nadulas ka d'un? Nagkaanak agad kayo." he still stare at my daughter at sinuklay niya ng dahan-dahan ang buhok nito.

"Hindi, haha. Actually, Aya was adopted." I truthfully answered, "Sorry ah? Juice and donuts lang ang mer'on ako dito e'." I gave him the plate of donuts and a glass of juice.

"Ano ka ba? Ayos lang. Dapat nga hindi ka na nagagbala e'. Ayos lang naman ako. Pero salamat ha?" while chewing his donuts he thanked.

"No Thanks, hehe. Enjoy your food." I said, "Nga pala, bakit ka napadaan?" I asked because of curiousity.

"Wala naman, nangangamusta. May nakapagsabi sa akin na dito ka daw nakatira e' at hindi na sa bahay niyo." whoever that person, update na update siya sa buhay ko. I smiled.

"Ah, galing ah? Minamanmanan ata ako ng nagsabi sa 'yo." I joked nang tingnan niya ako ng diretso, napakunot ang noo niya.

"Ha? Manman? Bakit?" he asked.

"Nakatanggap ako kanina ng box na may dead rat and full of blood. Hope, biro lang 'yon." I sighed. Ayoko namang mapahamak kami ni Aya.

I snatched my phone when it poped up, napatingin naman si Rob sa akin. Ang hilig niya tumingin. I opened my phone and put my code when I recieved some messages from my brother.





































Gerard Salonga •

I can't promise to be alive,
ipangako mo sa akin
na mag-iingat ka ate.

'wag ka maniniwala sa
sasabihin niya.

he will say some names
para mapatunayan ko
sa iyong 'di 'to biro.


I closed my phone and didn't replied. Ayokong mag-isip at pangunahan na naman ang lahat ng nangyayari.

"Si Aya? Si Seya? Si Charlene? Si Aga? Anong mer'on sa kanila?" Rob asked when I'm in the kitchen.










he will say some names
para mapatunayan ko
sa iyong 'di 'to biro.






It can't be.

Guilty MindWhere stories live. Discover now