Romantic Couple

Romantic Couple (good bye)

Maaga palang gising naku... napaka sakit ng gagawin ko.pero kilala ko si valin.alam kung hindi niya susundin si tito..kaya patawarin niya sana ako..mahal ko si valin.mahal na mahal...

Naglakad nako papauntang bahay nila valin..habang isa isa kung hinahakbang ang kanilang hagdan papunta sa kwarto niya. Na nginginig ang mga tuhod ko.

Naiiyak ako pero pinipigil ko aking luha.. hindi niya ako kailangang makitang umiiyak.

"Paris ?" Saad ni valin.matapos niya akong makitang papasuk sa kwarto niya.

"Valin nag pag isipan kung ..kailangan nating iligatas ang papa mo..valin hindi ko kayang mabuhay na mag kasama tayu.kung may mamatay naman kapalit nito..babe mahal na mhal kita.." saad ko dito.

Lumapit naman siya sakin at niyaka ako ng mahigpit na mahigpit.

"Babe please..no..no..dont break up with me" saad nito habang umiiyak..

Hindi kuna napigilang maiyak dahil..hindi kurin naman talaga gustong gawin ito.

"Valin..kailangan..kailangan mong i save ang life ni tito.. ama mo siya he give you a life.but now you turn to give him a life" saad ko dito.

Pero mas naging mas mahigpit ang akap niya sakin..ayaw niya akong bitawan.

"Ayaw mo naba sakin..ayaw mo ba aking makasama?.paris please mahal kita ..hindi ko kayang mahalin ang babaeng yun ikaw lang laman ng puso ko." Nag mama kaawang saad nito.

"Break na tayu...sorry pero buo na pasya ko..iloveyou..good bye valin" saad ko dito at saka tinanggal ang kamay niya sa katawan ko.

"Paris dont..please dont" saad ni valin.lumohod na siya sa harap ki habanv hawak hawak ang kamay ko.

"Sorry valin..but you i need to do this" saad ko dito at saka nag madaling umalis.

Pag katapos kung kausapin si valin.hindi kuna magawang kausapin si tito fred..subrang sama ng loob ko sa kanya..umuwi nako sa bahay ng hinang hina..

Niyakap ko agad si mama. Na awang awa sakin..niyakap ko siya ng mahigpit at sa kanya ko binuhus lahat ng luha ko.

"Mama ang sakit " saad ko dito..

"Okay lang yan..iiyak mulang,tama yung ginawa mo anak.humahanga ako sa katapangan mo"saad ni mama habang hinahagod ang likod ko.

"Honey umalis na sila valin" saad ni papa na kakapasuk lang sa loob ng bahay.

"Sheeeesss" saad naman ni mama.

Pakiramdam ko ay mamatay ako sa sakit ng aking puso..subrang sakit lalo na nang natinig ko ang sinabi ni papa..

Nahirapan akong huminga at namimilipit sa sakit.kaya nawalan ako ng malay.

****
*******
**********
***********

Nag kamay ako ng masilaw ako sa liwanag ng ilaw dito. Nagising ako sa ospital.

"Okay kana ba anak?" Saad ni mama  na naka upo sa tabi ng kinahihigaan ko.

"Okay naku ma" saad ko.

Pero hindi yun ang nag agaw ng pasin ko. Nakita ko si nathan na nasa gilid ni mama.

"Hi " maikling saad nito.

"Anong ginagawa mo dito ?"saad ko.

"Miss paris moon?" Saad ng pumasuk na doktor.

"Yes?" Saad ko.

"Okay kanaman.wala namang naging masamang epekto sa heart mo pag kawala mo ng malay.but you need to take care of your self mommy" saad ng doktor.

Ano??.mommy?..anong pinag sasabi niya..siya yata yung hindi okay.

"Anak your pregnant" naka ngiting saad ni mama.

"Paris you dont need to worry about the baby.i can be a father ." Saad ni nathan.

"Mama.kailangan itong malaman ni valin" naiiyak kung saad .

"Paris calm down..makinig ka anak..ma sasayang ang ginawa mong pakikipag hiwalay kay valin .kung sasabihin mo sa kanya na buntis ka." Saad ni mama.

"Sorry ma" saad ko.

" paris .i where for you" saad ni nathan.

Hindi kulang siya pinansin at saka ako nag pahinga. Kailangan kung alagaan ang sarili ko.ang baby ko.

Five months

Hindi kuna gaanong kayang mag lakad.dahil malaki laki na ang aking tiyan. Its good to be...

"Paris ito na yung green apple for baby" masayang saad ni nathan.

Ah..soo good sa pakiramdam na makita ang green apple..napaka cute talaga..

"Nathan..i want blue berry please" saad ko dito sabay kagat ng apple.

Hmmmm...subrang sarap..gustong gusto ko talaga nito... but mas gusto ko ang blue berry...

"Baby girl pwede bang mag pahinga muna ako..whole day nakung pabalik balik sa palengke" saad ni nathan.

"No...please iwant blue berry" saad ko dito at saka siya nilapitan at na upo sa leegs niya.

"Hmmm.no hindi moko madadaan sa lambing mo" saad nito.

Nathan is my boyfriend  na. Mag mula ng alagaan niya ako at yung baby namin.. i wish na maging malusog ang baby namin. Alam kung kailangan ng anak ko ng kikilalaning ama .kaya si nathan ay naging boyfriend ko.

His sweet naman kaya mabilis akong napa mahal sa kanya.he wish na baby girl ang magiging anak namin. Pero mas gusto kung lalaki.

"Please" saad ko dito.

"Okay..fine for you" saad nito at saka umalis.

Nine months

Ah...nag papanik silang lahat lalo na si nathan.. sumasakit na ang tiyan ko. Nararamdaman ko lalabas na ang baby ko.

Habang nasa loob ako ng operating room..kasama ko si nathan na hawak hawak ang kaliwa kung kamay.

"You can do it baby girl" bulong niya sakin.

Ilang mahihirap na pag iri ang ginawa ko .bago ko narinig ang malahimig na iyak ng baby ko.

"Ohw..god mommy your baby boy have a beautiful blue eye" saad ni doctor lence.

Baby boy?..thank god.. ibinigay nila agad sakin ang mukhang anghel na baby ko. Kamukhang kamukha niya si valin.

Naiyak ako ng mag simula siyang dumede sakin.nag uumapaw ang saya ko.

"I love you baby vixcent" saad ko sa hinalikan ang baby ko.

"I love you too" saad ni nathan at saka ako hinalikan at  si vixcent.

Ito pala ang pakiramdam ng maging isang ina. Naisip kuna agad na kahit anong mangyari walang kapalit na kahit anong bagay ang baby ko. Mahal na mahal ko siya.