ARAF

2. BÖLÜM

      
Eveet multide karakterlerimiz var.
Karakterleri beğendiniz mi yorum olarak yazmayı unutmayın.

Kızlarla işe alınmam hakkında kısa bir konuşma yaptıktan sonra telefonu kapattık. Bunu kutlamak için akşam bir yerlere gitmeye karar verdik.
Rüya okuldan çıkıp Gece ise işten çıkıp gelecekti. Gece yeni bir mekan açıldığını herkesin övdüğünü oraya gidebileceğimizi söyledi. Zaten bizim aklımızda da bir yer olmadığı için tamam dedik.

     Şirketin girişinde taksi beklemeye başladım. Ama ne gelen vardı ne giden. Gelenlerin hepsi dolu oluyordu. Şirketin kapısına baktığımda asansörde bana yardımcı olan adamın çıktığını gördüm. Çok bakmamaya çalışarak önüme döndüm.

- Daha iyi misiniz ?

Seslendiğinde üstüme alınmadım. Sonra başka kime niye daha iyi misiniz diye sorabilirdi ki ? Arkamı dönüp tebessüm ederek bende konuşmaya başladım:

- Evet teşekkür ederim.

- Sevindim. Ben Egemen bu arada

     Bir uzattığı ele bir de suratına baktım. Yani yardımcı olmuştu tamam sağolsun ama samimiyete gerek yoktu. Sonra kendi kendime kazma mısın Afra adam iyi niyetli diyerek adamın uzattığı eli tuttum.

- Afra bende memnun oldum

- Burada mı çalışıyorsunuz daha önce görmemiştim sizi

   Görmemen normal koçum böyle bir güzelliği gördüğün anda farkedersin zaten. Egomdan da geçilmiyor ha

- Evet, yani artık burada çalışıyorum. Bugün işe alındım.

- Ne güzel ne olarak başladın?

Mekanın sahibi olarak dememek için kendimi zor tuttum ama ciddi bi muhabbet dönüyordu şu an.

- Asistan

- Kimin asistan ?

    Ay buda ne çok soru sordu. Fazlası onu ilgilendirmiyordu. Belki benim kim olduğumu öğrenip sonra beni kaçıracaktı. Biraz bozulsun diye kibar cevap vermeme kararı aldım.

- Ne yapacaksın kim olduğunu nüfusuna mı alıcaksın ?

Gülümsedi. Niye gülümsedi ki laf soktum gülme

- Merak sadece

-Anladım

    Kısa kesip geri önüme döndüm. Fazla bile uzamıştı sohbet. Hala gitmediğini hissediyordum. Tekrar konuşmaya başlayınca hislerimi onayladım.

- İstersen gideceğin yere bırakabilirim

Sert bi üslupla cevap verdim yoksa benim başımdan gitmeyecekti bu :

- Gerek yok

Başka birinin sesini duymamla arkamı döndüm. Bu sabah asansördeki bana laf sokan adamdı :

- Bir sorun mu var ?

Soruyu Egemene kaşlarını çatarak söylemişti. Ama bana sormuştu herhalde. E ben Egemene yürüyüp sıkıntı yapamayacağıma göre bana sordu. Sanane demek vardı şimdi de ayılık yapmıcam.

- Hayır yok

Egemen sırıtarak karşısındaki adama kazanmış ifadesiyle bakıyordu. Onun bu haline sinirlenirken cümlemin devamını getirdim " Egemen Bey de gidiyordu zaten". Egemen bana dönüp ciddi bi ifadeyle baktıktan sonra yanımızdan ayrılarak arabasına yürüdü.
Diğer adamın benim için bir sorun mu var dediğini düşünmüyordum. Amacı Egemeni sinirlendirmekti muhtemelen. Egemen'in arkasından sırıtarak bakması düşüncemi onayladı sonra bana döndü. Ben ona tek kaşımı kaldırıp kafamı ne dercesine sallayınca oda aynısını yaptı. Sonra sabır dilercesine yukarıya baktım.
Gitmek için neyi bekliyordu acaba ? Sonra bunu sormazsam öğrenemeyeceğimi anladım :